Παράκληση Αρχαγγέλων: Ποίημα Αργυρουπόλεως Σεραφείμ.
Ευλογήσαντος τού ιερέως αρχόμεθα άναγινώσκοντες τόν ΡΜΒ (142) Ψαλμόν.
Κύριε, εισάκουσον τής προσευχής μου, ενώτισαι τήν δέησιν μου έν τή άληθεία σου, εισάκουσον μου έν τή δικαιοσύνη σου. Καί μή εισέλθης είς κρίσιν μετά τοϋ δούλου σου, ότι ού δικαιωθήσεται ενώπιον σου πάς ζών. Ότι κατεδίωξεν ό εχθρός τήν ψυχήν μου εταπείνωσεν είς γήν τήν ζωήν μου. Εκάθισε με έν σκοτεινοίς, ώς νεκρούς αιώνος, καί ήκηδίασεν επ εμέ τό πνεύμα μου, έν έμοι εταράχθη ή καρδία μου. Εμνήσθην ήμερων αρχαίων, εμελέτησα έν πάσι τοίς έργοις σου, έν ποιήμασι τών χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα πρός σε τάς χείράς μου ή ψυχή μου ώς γή άνυδρος σοι. Ταχύ εισάκουσον μου, Κύριε, εξέλιπε τό πνεύμα μου. Μή αποστρέψης τό πρόσωπον σου απ εμού, καί ομοιωθήσομαι τοίς καταβαίνουσιν είς λάκκον. Ακουστόν ποίησόν μοι τό πρωΐ τό έλεός σου, ότι επί σοι ήλπισα. Γνώρισον μοι, Κύριε, όδόν εν ή πορεύσομαι, ότι πρός σέ ήρα τήν ψυχήν μου. Εξελού με εκ τών εχθρών μου Κύριε, πρός σέ κατέφυγον δίδαξόν με τοΰ ποιείν τό θέλημά σου, ότι σύ εί ό Θεός μου. Τό Πνεύμα σου τό αγαθόν οδηγήσει με έν γή ευθεία ένεκεν τοΰ ονόματος σου, Κύριε, ζήσεις με. Έν τή δικαιοσύνη σου, έξάξεις εκ θλίψεως τήν ψυχήν μου. Καί έν τώ έλέει σου εξολοθρεύσεις τούς εχθρούς μου. Καί άπολεΐς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ότι εγώ δούλος σού εΐμι.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος α. Εξομολογείσθε τώ Κυρίω, καί επικαλείσθε τό όνομα τό άγιον αυτού.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος β. Πάντα τά έθνη εκύκλωσαν με, καί τώ ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος γ. Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, καί έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
καί τά Τροπάρια
Ήχος δ. Ό υψωθείς έν τώ Σταυρώ.
Τούς Πρωτοστάτας Ουσιών τών άΰλων, καί καταυγάζοντας φωτί πάσαν Κτίσιν, τής Τρισηλίου δόξης καί Θεότητος, άπαντες τιμήσωμεν, Αρχαγγέλους τούς θείους, πρός αυτούς κραυγάζοντες, έν ψυχή τεθλιμμένη ώ Ταξιάρχαι άΰλων Ουσιών, πάσης ημάς περιστάσεως ρύσασθε.
Δόξα. Καί νύν. Θεοτοκίον.
Τή θεοτόκω εκτενώς νύν προσδράμωμεν αμαρτωλοί καί ταπεινοί καί προσπέσωμεν έν μετανοία, κράζοντες εκ βάθους ψυχής Δέσποινα, βοήθησον, εφ ημίν σπλαγχνισθείσα σπεύσον απολλύμεθα υπό πλήθους πταισμάτων μή αποστρέψης σούς δούλους κενούς σέ γάρ καί μόνην ελπίδα κεκτήμεθα.
Ο Ν΄ (50) Ψαλμός.
Ελέησόν με, ο Θεός, κατά τό μέγα έλεός Σου καί κατά τό πλήθος τών οικτιρμών Σου, εξάλειψον τό ανόμημα μου. Επί πλείον πλύνόν με από τής ανομίας μου καί από τής αμαρτίας μου καθάρισόν με. Ότι τήν ανομίαν μου εγώ γινώσκω καί η αμαρτία μου ενώπιον μου εστι διά παντός. Σοί μόνω ήμαρτον καί τό πονηρόν ενώπιον Σου εποίησα, όπως άν δικαιωθής εν τοίς λόγοις Σου καί νικήσης εν τώ κρίνεσθαι Σε. Ιδού γάρ εν ανομίαις συνελήφθην καί εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ιδού γάρ αλήθειαν ηγάπησας, τά άδηλα καί τά κρύφια τής σοφίας Σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω καί καθαρισθήσομαι, πλυνείς με καί υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν καί ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον τό πρόσωπον Σου από τών αμαρτιών μου καί πάσας τάς ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός καί πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοίς εγκάτοις μου. Μή απορρίψης με από τού προσώπου Σου καί τό Πνεύμα Σου τό Άγιον μή αντανέλης απ εμού. Απόδος μοι τήν αγαλλίασιν τού σωτηρίου Σου καί πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με. Διδάξω ανόμους τάς οδούς Σου καί ασεβείς επί σέ επιστρέψουσιν. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός τής σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου τήν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τά χείλη μου ανοίξεις καί τό στόμα μου αναγγελεί τήν αίνεσιν Σου. Ότι, ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα άν, ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τώ Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τή ευδοκία Σου τήν Σίων καί οικοδομηθήτω τά τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν καί ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί τό θυσιαστήριον Σου μόσχους.
καί ό Κανών, έχων Ακροστιχίδα κατ Αλφάβητον.
Ωδή α. Ήχος πλ. δ. Υγραν Διοδεύσας.
Αγίων Αγγέλων ώς αρχηγοί, καί τής θεοπτίας απολαύοντες τηλαυγώς, τόν Αγαθοδότην καί Σωτήρα υπέρ ημών καθικετεύσατε.
Άπαύστως δοξάζουσι σε πιστώς, Άσωμάτων δήμοι, ενηδόμενοι κάλλει σώ, καί τή ακορέστω αϊγλη, Σώτερ αυτών πρεσβείαις ημάς κατοικτείρησον.
Βιαίοις κρατούμενοι πειρασμοίς, υμίν ώς προστάταις καταφεύγομεν οί πιστοί Αρχάγγελοι θείοι, τόν Δεσπότην νύν εκτενώς εκδυσωπήσατε.
Θεοτοκίον.
Γενού μοι, Παρθένε, καταφυγή, λιμήν τε καί τείχος, καί προστάτις ή τόν Θεόν, έν σαρκί τεκούσα, Θεομήτορ, τόν λυτρωτήν καί Πανοικτίρμονα.
Ωδή γ. Ουρανίας αψίδος.
Δωρεαίς πολυτρόποις, Αγγελικών τάξεων, οία Ταξιάρχαι, κοσμούμενοι, Αρχιστράτηγοι, καθωραΐσατε, τάς τοϋ Χριστού Εκκλησίας, θεϊκαίς λαμπρότησι, ταίς προστασίαις υμών.
Δωρεάς με αγίας, ώς συμπαθείς Άγγελοι, νύν καταξιώσαι τόν ευσυμπάθητον δυσωπήσατε τρόπους ασπλάγχνους γάρ, καί μοχθηρούς κεκτημένον, μετανοίας τρόποις με ανακαλέσατε.
Ευδοκίας έν όπλω, τό τών Πιστών πλήρωμα, δόξης Ουρανίου τώ κάλλει νύν στεφανούμενοι, εκ περιστάσεως, ώς ευκλεείς παραστάται, τού Θεού λυτρώσασθε, θείοι Αρχάγγελοι.
Θεοτοκίον.
Ζωής τής ακηράτου, θεία σκηνή γέγονας, μόνη έξ αιώνος φανείσα, Παρθενομήτορ, Αγνή διό Πανάμωμε, τόν έν σκιά τού θανάτου, πρός ζωήν οδηγήσαν, νύν με πρεσβείαις σου.
Ωδή δ. Εισακήκοα Κύριε.
Ή Δυάς ή πρωτεύουσα, τής τών Αρχαγγέλων νύν ομηγύρεως, τούς προστρέχοντας τή σκέπη σου, εκ παντός κινδύνου, ελευθέρωσον.
Θεωροί τής λαμπρότητας, τής Θεαρχικής καί Άγαθοδότιδος, Αρχιστράτηγοι, υπάρχοντες, δούλους τούς υμών δεινών λυτρώσασθε.
Ιεραίς έν δεήσεσιν, εύροιμι υμάς συλλήπτορας Άγγελοι, τήν ψυχήν μου ενισχύοντας, καί τόν λογισμόν μου καταυγάζοντας.
Θεοτοκίον.
Ιερώς σε δοξάζουσι, τά τών Άσωμάτων θεία στρατεύματα, Θεομήτορ Πανακήρατε· τόν γάρ Κτίστην τούτων απεκύησας.
Ωδή ·έ. Φώτισον ημάς.
Κύκλω τοϋ Θεού, παρεστώτες, Αρχιστράτηγοι, καί ταίς εκείθεν πηγαζούσαις αυγαίς, λελαμπρυσμένοι τούς υμών οικέτας διασώσατε.
Λύτρωσιν ημίν, δωρηθήναι ικετεύσατε, τόν Δεσπότην καί Θεόν ημών, ώς παραστάται τής βροτών απολυτρώσεως.
Μύστας τής σεπτής, καί αρρήτου Σώτερ δόξης σου, τούς Αρχιστρατήγους υπέστησας· τούς σούς ούν δούλους δι αυτών νύν διαφύλαξον.
Θεοτοκίον.
Μύρον μυστικόν, ονομάζομεν σε, Πάναγνε, ώς γεννήσασαν Θεόν έν σαρκί, τόν τά ευώδη αναβρύοντα χαρίσματα.
Ωδή στ. Τήν δέησιν.
Νύν θρόνοι τφ φοβερώ παρίστασθαι, ακλινώς αξιωθέντες. Θεόπται, καί τοΰ φωτός τής Αγίας Τριάδος, επαπολαύειν πρεσβεύσατε Άγγελοι, ρυσθήναι εκ τών πειρασμών, τούς τή σκέπη υμών καταφεύγοντας.
Ξηράνατε τών παθών σηπεδόνα καί τών νόσων κοπάσατε τόν σάλον σύν τούτοις δέ, ώ Αρχάγγελοι θείοι, καί τά τής Πίστεως σκάνδαλα παύσατε, καί ρύσασθε πάντας ημάς ταίς λιταίς υμών πάσης αιρέσεως.
Οί άγιοι Ταξιάρχαι Αγγέλων, παρεστώτες εσαεί τή Τριάδι, καί τών φρικτών καί αρρήτων αυτόπται, ώς όντες, πάντας, Αρχάγγελοι, ρύσασθε, κινδύνων τε καί πειρασμών, ταίς υμών ικεσίαις δεόμεθα.
Θεοτοκίον.
Ό έμψυχος τού Σωτήρος θάλαμος, ό λαμπραίς τής Παρθενίας ακτίσι, φωτοειδώς ώσπερ κρίνος εκλάμπων, τής ακανθώδους έν μέσω συγχύσεως, ή Πάναγνος καί ευπρεπής, Θεοτόκος Παρθένος δοξάζεται.
Εκ νόσων καί εκ παντοίων κινδύνων ρύσασθε Ταξιάρχαι, τούς πιστώς τελούντας υμών τήν Σύναξιν, ώς φύλακες Ορθοδόξων προστάται.
Άχραντε, ή διά λόγου τόν Λόγον ανερμηνεύτως επ εσχάτων τών ημερών τεκούσα, δυσώπησον, ώς έχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Αίτησις καί τό Κοντάκιον.
Ήχος β.Προστασία τών Χριστιανών.
Αρχιστράτηγοι Θεού, Λειτουργοί θείας δόξης, τών ανθρώπων οδηγοί καί Αρχηγοί Άσωμάτων, τό συμφέρον ημίν πρεσβεύσατε, καί τό μέγα έλεος, ώς τών Άσωμάτων Αρχιστράτηγοι.
Καί ευθύς τό Προκείμενον.
Ό ποιών τούς Αγγέλους αυτού Πνεύματα, καί τούς Λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα.
Στίχ. Εύλόγει ή ψυχή μου τόν Κύριον. Κύριε ό Θεός μου εμεγαλύνθης σφόδρα.
Ευαγγέλιον. Εκ τοΰ κατά Λουκάν (κεφ. ί 1621) .
Είπεν ό Κύριος τοίς εαυτού Μαθηταίς. Ό ακούων υμών εμού ακούει, καί ό αθετών υμάς, εμέ αθετεί· ό δέ εμέ αθετών, αθετεί τόν αποστείλαντα με. Υπέστρεψαν δέ οί Εβδομήκοντα μετά χαράς, λέγοντες· Κύριε, καί τά δαιμόνια υποτάσσεται ημίν έν τώ ονόματι σου. Είπε δέ αυτοίς· εθεώρουν τόν Σατανάν ώς αστραπήν εκ τοΰ ουρανού πεσόντα. Ιδού δίδωμι υμίν τήν εξουσίαν τού πατείν επάνω όφεων καί σκορπιών, καί επί πάσαν τήν δύναμιν τοϋ εχθρού, καί ουδέν υμάς ού μή αδικήση. Πλήν έν τού τώ μή χαίρετε, ότι τά πνεύματα υμίν υποτάσσεται· χαίρετε δε ότι τά ονόματα υμών εγράφη έν τοίς ουρανοίς. Έν αυτή τή ώρα ηγαλλιάσατο τώ πνεύματι ό Ιησούς καί είπεν εξομολογούμαι σοι, Πάτερ, Κύριε τού ουρανού καί τής γής, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών καί συνετών, καί απεκάλυψας αυτά νηπίοις· ναί, ό Πατήρ, ότι ούτως εγένετο ευδοκία έμπροσθεν σου.
Δόξα.
Ταίς τών Άσωμάτων, Οίκτίρμον προστασίαις, εξαλείψαν τά πλήθη τών εμών εγκλημάτων.
Καί νύν.
Ταίς τής Θεοτόκου πρεσβείαις, Ελεήμον. έξάλειψον τά πλήθη τών εμών εγκλημάτων.
Στίχος. Ελεήμον, έλέησόν με ό Θεός
Καί τό παρόν Προσόμοιον.
Ήχος πλ. β. Ολήν αποθέμενοι.
Παύσατε τήν έφοδον, ώ Πρωτοστάται Αγγέλων, Μιχαήλ θαυμάσιε, Γαβριήλ θειότατε, τών αιρέσεων, καί ταχύ σώσατε, εκ νόσων παντοίων, καί τόν σάλον διαιρέσεων, καταπραΰνατε, καί κινδύνων ρύσασθε καί τών θλίψεων, λιταίς υμών, Αρχάγγελοι, πάντας τούς υμάς αναμέλποντας, καί τή θεία σκέπη, υμών προσπεφευγότας ευλαβώς, καί τών δεινών τής κολάσεως, θείοι Νόες σώσατε.
Σώσον ό Θεός τόν λαόν σου
Ωδή ζ. Οι εκ τής Ιουδαίας.
Πολυποίκιλαν χάριν, Αρχιστράτηγοι θείοι, υμίν δεδώρηται, ό πάντων ευεργέτης, ού νύν τήν Εκκλησίαν, διασώσατε ψάλλουσαν ό τών Πατέρων ημών Θεός ευλογητός εί.
Ρώμη τού Παντεπόπτου, δυναμούμενοι πάντα, τής γής τά πέρατα, τρανώς περισκοπείτε, καί πάντας τούς έν πίστει περισώζετε ψάλλοντας· ό τών Πατέρων ημών Θεός ευλογητός εί.
Σύν Άΰλοις Άγγέλοις, τών πιστών αί χορείαι δεύτε τιμήσωμεν, τήν αίσιον ημέραν, τής μνήμης εκτελούντες, τών Θεού Αρχαγγέλων πιστώς, καί εκβοώντες αυτοίς, ρύσασθε ημάς νόσων.
Θεοτοκίον.
Σωτηρίας λιμένα, Θεοτόκε Παρθένε, σέ νύν γνωρίζοντες, τού βίου τούς κινδύνους, εκφεύγομεν καί ζάλας, τώ Υίώ σου κραυγάζοντες· ό τών Πατέρων ημών Θεός ευλογητός εί.
Ωδή η. Τόν Βασιλέα.
Τούς παραστάτας καί υμνωδούς τής αφράστου, Αρχαγγέλους δόξης σου προσδέχου, σέ νύν δυσωπούντας, υπέρ ημών, Παντάναξ.
Ύμνους απαύστους, ώ Αρχάγγελοι θείοι, τω Θεώ προσφέροντες τών όλων, μέμνησθε τών πίστει υμάς υμνολογούντων.
Φώτα, ώ θείοι Αρχιστράτηγοι, όντες, τής θεότητος παρακαλούμεν πάντας, φωτός Ουρανίου εμπλήσατε καί δόξης.
Θεοτοκίον.
Φαεινοτάταις σου αστραπαίς, Θεομήτορ, τούς πιστώς ειδότας σε φαιδρύνεις, τήν τιμιωτέραν τών Ουρανίων Νόων.
Ωδή θ. Κυρίως Θεοτόκον.
Χορείας Ασωμάτους, νύν τήν Εκκλησίαν, δι αρετής μιμουμένην σύ λάμπρυνον, περιτειχίζων, Παντάναξ, αυτήν Άγγέλοις σου.
Ψυχών τήν σωτηρίαν, Θεού Ταξιάρχαι, πάσιν υμίν τοίς τιμώσι δωρήσασθε, τήν φαιδροτάτην ημών καί θείαν πανήγυριν.
Ως φύλακας τού Κόσμου, καί τών Ορθοδόξων, καί Αρχιστράτηγοι θείων δυνάμεων, ρύσασθε νόσων ημάς καί κακώσεων.
Θεοτοκίον.
Ως Λυκαυγές ως όρθρος, πάσι τοίς έν σκότει, εξανατείλασα, Άχραντε, πρέσβευε Χριστώ φωτίσαι τούς πίστει αεί υμνούντας σε.
Άξιόν εστιν ως αληθώς, μακαρίζειν Σε τήν Θεοτόκον, τήν αειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τού Θεού ημών. Τήν τιμιωτέραν τών Χερουβείμ καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφείμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, τήν όντως Θεοτόκον Σέ μεγαλύνομεν.
καί τά παρόντα Μεγαλυνάρια.
Σκέπε, φρούρει, φύλαττε σαίς λιταίς, Αρχάγγελε θείε, Άστραπόμορφε Μιχαήλ, τούς πίστει σε τιμώντας καί γεραίροντας πόθοις πρώτον τών Αγγέλων καί Αρχιστράτηγον.
Πάρεσο προστάτης πάσιν ημίν, έν παντί τώ βίω καί έν ώρα τή φοβερά, τοϋ πικρού θανάτου, βοήθει θείε Νόε, Αρχάγγελε Κυρίου Μιχαήλ αξιΰμνητε.
Ξυνωρίς αοίδιμε, καί Δυάς, άυλε καί θεία, διασώσατε τούς πιστώς, υμάς ευφημούντας, εκ παντοίων κινδύνων, Αρχάγγελοι Κυρίου Μιχαήλ καί Γαβριήλ.
Αρχάγγελοι, Άγγελοι καί Αρχαί, Δυνάμεις καί Θρόνοι, Κυριότητες, Σεραφείμ, σεπταί Εξουσίαι καί Χερουβείμ οί θείοι, υπέρ ημών τόν Κτίστην καθικετεύσατε.
Θεοτοκίον.
Τήν υψηλοτέραν τών Ουρανών καί καθαρωτέραν λαμπηδόνων ηλιακών, τήν λυτρωσαμένην ημάς εκ τής κατάρας, τήν Δέσποιναν τού Κόσμου, ύμνοις τιμήσωμεν.
Τό Τρισάγιον
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. (Τρίς).
Δόξα Πατρί, καί Υιώ, καί αγίω Πνεύματι,
καί νύν, καί αεί, καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς Κύριε, ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τάς ανομίας ημίν Άγιε, επίσκεψαι καί ίασαι τάς ασθενείας ημών, ένεκεν τού ονόματός σου.
Κύριε, ελέησον Κύριε, ελέησον Κύριε, ελέησον.
Δόξα Πατρί
Πάτερ ημών ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω τό όνομά σου ελθέτω η βασιλεία σου γενηθήτω τό θέλημά σου, ως εν ουρανώ, καί επί τής γής. Τόν άρτον ημών τόν επιούσιον δός ημίν σήμερον καί άφες ημίν τά οφειλήματα ημών, ως καί ημείς αφίεμεν τοίς οφειλέταις ημών καί μή εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από τού πονηρού.
Ότι σού εστιν η βασιλεία καί η δύναμις καί η δόξα τού Πατρός καί τού Υιού καί
τού Αγίου Πνεύματος, νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων.
καί τά Τροπάρια ταύτα. Ήχος πλ. β΄.
Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, πάσης γάρ απολογίας απορούντες, ταύτην Σοι τήν ικεσίαν, ως Δεσπότη, οι αμαρτωλοί προσφέρομεν, ελέησον ημάς.
Δόξα.
Κύριε ελέησον ημάς, επί Σοί γάρ πεποίθαμεν. Μή οργισθής ημίν σφόδρα, μηδέ μνησθής τών ανομιών ημών. Αλλ επίβλεψον καί νύν ως εύσπλαχνος καί λύτρωσαι ημάς εκ τών εχθρών ημών. Σύ γάρ εί Θεός ημών καί ημείς λαός Σου, πάντες έργα χειρών Σου καί τό όνομά Σου επικεκλήμεθα.
Καί νύν.
Τής ευσπλαχνίας τήν πύλην άνοιξον ημίν, ευλογημένη Θεοτόκε, ελπίζοντες εις Σέ μή αστοχήσομεν, ρυσθείημεν διά Σού τών περιστάσεων Σύ γάρ η σωτηρία τού γένους τών Χριστιανών.
Καί τό Άπολυτίκιον.Ήχος δ.
Τών ουρανίων στρατιών Αρχιστράτηγοι, δυσωπούμεν υμάς, ημείς οί ανάξιοι, ίνα ταίς υμών δεήσεσι τειχίσητε ημάς, σκέπη τών πτερύγων τής αΰλου υμών δόξης, φρουρούντες ημάς προσπίπτοντας, εκτενώς καί βοώντας. Εκ τών κινδύνων λυτρώσασθε ημάς, ως Ταξιάρχαι τών άνω Δυνάμεων.
Εκτενής καί Απόλυσις, μεθ ήν ψάλλομεν τό εξής.
Ήχος β. Ότε εκ τού ξύλου
Δεύτε έν ωδαίς Πνευματικαίς, Νόων Άσωμάτων τών θείων, Αρχιστρατήγους κλεινούς, πόθω ανυμνήσωμεν πρός αυτούς λέγοντες· Μιχαήλ υπερένδοξε καί Γαβριήλ θείε, σώσατε, Πανάγιοι, τούς Ορθοδόξους ήμάς, νόσων τε παθών καί κινδύνων, ταίς λιταίς υμών, θείοι Νόες, καί πρός τρίβους σωτηρίας οδηγήσατε.
Δέσποινα πρόσδεξαι, τάς δεήσεις τών δούλων Σου, καί λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης καί θλίψεως.
Τήν πάσαν ελπίδα μου, εις Σέ ανατίθημι, Μήτερ τού Θεού, φύλαξόν με υπό τήν σκέπην Σου.
Δι ευχών τών Αγίων Πατέρων ημών.
Κύριε Ιησού Χριστέ ό Θεός ημών έλέησον ημάς.
Αμήν.
