Το Απολυτίκιο του Αγίου Νικολάου
Απολυτίκιον.
Ήχος δ’.
Κανόνα πίστεως, και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλον, ανέδειξε σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων αλήθεια δια τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια. Πάτερ Ιεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Ερμηνεία
Ο Άγιος Νικόλαος στ’ αλήθεια ήταν άνθρωπος πίστεως, πραότητος, εγκράτειαςς και αρετής.
[Ως τέτοιο] τον ανέδειξαν τα πράγματα και η συμπεριφορά στο ποίμνιό του. Τοιουτοτρόπως απέκτησε με την ταπείνωσίν του τα υψηλά, με την θεληματική του φτώχεια τα πλούσια.
Τον παρακαλούμε, λοιπόν, και ημείς τον πατέρα μας αυτόν τον Άγιον Ιεράρχην Νικόλαον να παρακαλεί τον Χριστόν να σωθούν οι ψυχές μας.
Κοντάκιον.
Ήχος γ΄. «Η Παρθένος σήμερον».
Εν τοις Μύροις, Άγιε, Ιερουργός ανεδείχθης, του Χριστού γαρ Όσιε, το Ευαγγέλιον πληρώσας, έθηκας την ψυχήν σου υπέρ λαού σου, έσωσας τους αθώους εκ του θανάτου· δια τούτο ηγιάσθης, ως μέγας μύστης, Θεού της χάριτος.
Απόδοση
Στα Μύρα, άγιε, αναδείχθηκες ιερουργός του Θεού, αφού με τη ζωή σου ακολούθησες πλήρως και τελείως το ευαγγέλιο του Χριστού. Δεν υπολόγισες την ζωή σου και την έδωσες, για να σωθεί ο λαός σου. Έσωσες τους αθώους από τον θάνατο. Γι’ αυτό και αναδείχθηκες άγιος, ως μέγας και άξιος των μυστηρίων της θείας χάριτος.
Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Των θείων λειψάνων σου, η Εκκλησία τιμά, την μνήμην Νικόλαε, και την εκ τούτων αντλεί, αντίληψιν πάντοτε· έχεις γαρ παρρησίαν, ως θεράπων Κυρίου, σώζειν εκ πάσης βλάβης, ως ποτέ καταδίκους. Διό και τους τιμώντάς σε νυν, σώζε πρεσβείαις σου.
Έτερον.
Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης.
Των σεπτών σου λειψάνων την ετήσιον σήμερον, μετά πόθου τιμώμεν εορτήν Πάτερ όσιε, και πίστει αιτούμεθα θερμή, ποικίλων δεινών απαλλαγήν, ταις προς Κύριον ευχαίς σου, ως παρρησίαν έχων Άγιε Νικόλαε. Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ· δόξα τω σε χαριτώσαντι· δόξα τω δωρησαμένω σε ημίν φρουρόν ακοίμητον.
