ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ Ο ΙΑΤΡΟΣ: Παρακλητικός Κανών στον Άγιο Λουκά τον Ιατρό Αρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως και Κριμαίας. Ο Άγιος Λουκάς ο ιατρός, κατά κόσμον Βαλεντίν του Φέλιξ Βόινο Γιασενέτσκι, γεννήθηκε στις 14/27 Απριλίου 1877 μ.Χ. στο Κέρτς της χερσονήσου της Κριμαίας.
Στις 17 Μαρτίου 1996 μ.Χ. έγινε με επισημότητα η ανακομιδή των λειψάνων του, που τέθηκαν για λαϊκό προσκύνημα στο ναό του κοιμητηρίου, αφιερωμένο στη μνήμη των Αγίων Πάντων. Τα λείψανά του εξέπεμπαν μιάν άρρητη ευωδία, ενώ πολλοί ασθενείς θεραπεύτηκαν θαυματουργικά. Τρείς μέρες αργότερα, στις 20 Μαρτίου 1996 μ.Χ., τα λείψανά του μεταφέρθηκαν στον Ι. Ναό Αγ. Τριάδος. Η μνήμη του ορίστηκε να τιμάται στις 11 Ιουνίου επέτειο της κοιμήσεώς του.
Παρακλητικός Κανών στον Άγιο Λουκά τον Ιατρό
(Ποίημα Μητροπολίτου Εδέσσης Ιωήλ)
Ο Ιερεύς: Ευλογητός ο Θεός ημών πάντοτε, νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων.
Ο Αναγνώστης: Αμήν.
Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εισάκουσον τής προσευχής μου, ενώτισαι τήν δέησίν μου εν τή αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τή δικαιοσύνη σού καί μή εισέλθης εις κρίσιν μετά τού δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πάς ζών. ότι κατεδίωξεν ο εχθρός τήν ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γήν τήν ζωήν μου, εκάθισε μέ εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος καί ηκηδίασεν έπ εμέ τό πνεύμά μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοίς έργοις σου, εν ποιήμασι τών χειρών σου εμελέτων. διεπέτασα πρός σέ τάς χείράς μου, η ψυχή μου ως γή άνυδρος σοί.
Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε τό πνεύμά μου μή αποστρέψης τό πρόσωπόν σου άπ εμού, καί ομοιωθήσομαι τοίς καταβαίνουσιν εις λάκκον. ακουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό έλεός σου, ότι επί σοί ήλπισα γνώρισον μοί, Κύριε, οδόν, εν ή πορεύσομαι, ότι πρός σέ ήρα τήν ψυχήν μού εξελού μέ εκ τών εχθρών μου, Κύριε, ότι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ τού ποιείν τό θέλημά σου, ότι σύ ει ο Θεός μού τό πνεύμά σου τό αγαθόν οδηγήσει μέ εν γή ευθεία. Ένεκεν τού ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, εν τή δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί εν τώ ελέει σου εξολοθρεύσεις τούς εχθρούς μου καί απολείς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ότι εγώ δούλός σου ειμι.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος ά΄. Εξομολογείσθε τώ Κυρίω, καί επικαλείσθε τό όνομα τό άγιον αυτού.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος β΄. Πάντα τά έθνη εκύκλωσαν μέ, καί τώ ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, καί έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Είτα τά παρόντα Τροπάρια.
Ήχος δ΄. Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ.
Ως Ιεράρχης τού Χριστού αιγληφόρος, καί ιατρός τών ασθενούντων μερόπων καί πρεσβευτής Λουκά πρός τόν Φιλάνθρωπον, τούς επιζητούντας σου τήν θεοσδοτον χάριν, μή ελλείπεις άγιε από πάσης ανάγκης καί χαλεπών του βίου αναγκών διαφυλάττων ταίς θείαις πρεσβείαις σου.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον
Ου σιωπήσομεν πότε, Θεοτόκε, τά, δυναστείας σου λαλείν οι αναξιοι ει μή γάρ σύ προίστασο πρεσβεύουσα, τίς ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν έως νύν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σού σούς γάρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.
Ψαλμός ν΄ (50)
Ελέησον μέ, ο Θεός, κατά τό μέγα έλεός σου καί κατά τό πλήθος τών οικτιρμών σου εξάλειψον τό ανόμημα μουεπί πλείον πλύνον μέ από τής ανομίας μου καί από τής αμαρτίας μού καθάρισον μέ. Ότι τήν ανομίαν μου εγώ γινώσκω, καί η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστι διαπαντός. Σοί μόνω ήμαρτον καί τό πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως άν δικαιωθής εν τοίς λόγοις σου, καί νικήσης εν τώ κρίνεσθαι σέ. Ιδού γάρ εν ανομίαις συνελήφθην, καί εν αμαρτίαις εκίσσησε μέ η μήτηρ μου. Ιδού γάρ αλήθειαν ηγάπησας, τά άδηλα καί τά κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοί. Ραντιείς μέ υσσώπω, καί καθαρισθήσομαι, πλυνείς μέ, καί υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοί αγαλλίασιν καί ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα.
Αποστρεψον τό πρόσωπόν σου από τών αμαρτιών μου καί πάσας τάς ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, καί πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοίς εγκάτοις μου. Μή απορρίψης μέ από τού προσώπου σου καί τό πνεύμά σου τό άγιον μή αντανέλης άπ εμού. Απόδος μοί τήν αγαλλίασιν τού σωτηρίου σου καί πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον μέ. Διδάξω ανόμους τάς οδούς σου, καί ασεβείς επί σέ επιστρέψουσι. Ρύσαι μέ εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός τής σωτηρίας μουαγαλλιάσεται η γλώσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου ανοίξεις, καί τό στόμα μου αναγγελεί τήν αίνεσίν σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα ανολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τώ Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τή ευδοκία σου τήν Σιών, καί οικοδομηθήτω τά τείχη Ιερουσαλήμ τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν καί ολοκαυτώματα τότε ανοίσουσιν επί τό θυσιαστήριον σού μόσχους.
Παρακλητικός Κανών στον Άγιο Λουκά τον Ιατρό
Είτα ψάλλομεν τάς Ωδάς τού Κανόνος.
Ωδή ά΄. Ήχος πλ. α΄. Υγράν διοδεύσας.
Άγιέ του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Λουκά αρχιθύτα τόν Ιησούν, πάντοτε δυσώπει υπέρ πάντων υμών λιταίς ,νόσων λυτρωθήναι δυσιάτων, καί δυσπραγίας τού βίου πανόβλιε .
Άγιέ του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ορμάς τάς άτακτους τών ηδονών, Λουκά καί εννοίας, ψυχοφθόρους τών γεηρών, τή σή προστασία Ιεράρχα, εκ τής ψυχής μου ανασπασον προρριζον.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Υφέρπων δολίως ο πονηρός, προσβάλλει μέ όντως αρρωστήμασι τοίς δεινοίς ,άλλ ως θεοκίνητος ακέστωρ, τήν ιατρείαν Λουκά δός μοί τάχιστα.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Καμάτου τού σώματος καί ψυχής, τούς δούλους σου μήτε, ελευθέρωσον σαίς λιταίς καί χάρισε πάσιν τήν ελπίδα τού πλατυσμού καί ανέσεως δέσποινα.
Ωδή γ. Ουρανίας αψίδος
Άγιέ του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Απορρήτως τήν χάριν, τά σά οστά δίδωσι, τοίς προσερχομένοις εν πίστει, ταύτα ασπασασθαι εν Σάγματα τή μονή, καί εν τή χώρα Ρωσίας, ως πηγή ζωής, Λουκά αοίδιμε.
Άγιέ του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ιαθήναι λιταίς σου ,παρακαλώ άγιε , εκ τής ταραχής τού νοός μου καί τής δειλίας μου, σύ γάρ ως εύτολμος εν τοίς καιροις τοίς εσχατοις, Χριστού τήν αλήθεια, Λουκά εκήρυξας.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Αρχιθύτης υπάρχων, εν ουρανώ επαρον, τάς σεπτάς σου χείρας θεοφρον, πρός τόν Φιλάνθρωπο, απαλλαγήναι μέ, αμπλακημάτων παντοίων, ως άν τήν σωτήριον, τρίβον πορεύσομαι.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Τάς συμβάσεις τού βίου καί δυσμενή σκάνδαλα, τάς επιφοράς τού βελίαρ καί μηχανήματα γήινων θέλγητρα καί τών ματαίων ορέξεις άφ ημών αποστησον Παντοβασίλισσα.
Διασωσον ώ Ιεράρχα Λουκά τους σέ ανυμνούντας εκ κνδύνων καί πονηρών καταστάσεων καί εκ τών νόσων κάτ αμφω σημειοφόρε.
Επιβλεψον εν ευμενεία Πανύμνητε Θεοτόκε, επί τήν εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, καί ίασαι τής ψυχής μου τό άλγος.
Αίτησις καί τό κάθισμα.
Πρεσβεία θερμή
Εν χρόνοις τοίς νύν, Λουκά Αρχιεπίσκοπε, εφάνης πιστοις παραμυθία άφατος διο μή παύση άγιε συντηρών προμηθεία τή κρείττονι, ως παρρησίαν σχών εν ουρανώ, τούς πόθω φωνούντας τό σόν όνομα.
Ωδή δ. Εισακήκοα Κύριε
Άγιέ του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ρίζαν έκοψον Άγιέ της δαιμονικής σαφώς αθεότητος καί Λουκά πρός αγαθότητα ιθυνας ψυχάς τών ανυμνούντων σέ.
Άγιέ του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Επί σοί τάς ελπίδας μου έχων Ιεράρχα σεβασμιώτατε, νυσταγνόν τής ραθυμίας μου, στήσαι ο φιλουλος εφίεμαι.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Τώ φλογμώ παραβάσεων καί ασεβημάτων Λουκά Επίσκοπε εκτακεισαν τήν καρδίαν μου δρόσισον ρανίσι τού ελέους σου.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Ο υπάρχων αχώρητος καί πληρών τά πάντα Θεός εχώρησεν εν τή μήτρα σου Πανάμωμε όν υπέρ ημών αεί ικέτευε.
Ωδή ε. Φώτισον ημάς
Άγιέ του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ύψωσον Λουκά πρός τήν άνωθεν λαμπρότητα τά νοήματα ημων τών εμπαθών διαλύων αμαρτίας τά φαντάσματα.
Άγιέ του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Στόνον τών ψυχών καί σωμάτων τά αλγηματα Ιεράρχα ζωηφόροις σου λιταις μή ελλιπής ιατρεύσαι τών τιμωντων σέ.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Νύν εν Σαγματά τάς μερίδας τών λειψάνων σου οι μονάζοντες κατέχοντας Λουκά τοίς ευχαίς εκζητούσι τήν ειρήνευσιν.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Όν υπερφυώς Θεοτόκε απεκύησας δυσωπουσα μή ελλιπής εσαεί εκλυτρώσασθε ημάς εξ απογνώσεως.
Ωδή ς. Τήν δέησιν
Άγιέ του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Συστήματα πονηρών εκύκλωσαν τάς ψυχας ημων Λουκά Ιεράρχα καί σαρκικών τά αμέτρητα πάθη πρός ακρασίας τόν λάκκον καθελκουσι ημας τούς κράζοντας πρός σέ εκ φθοράς τούς ικετάς σού λυτρωσον
Άγιέ του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Οδήγησον πρός λιμένα ευδιον Ιεράρχα τού Χριστού τούς πεσόντας εν κλυδωνίω τής ζάλης τού βίου καί εν αβύσσω παγίδων τού όφεως ως κεκτημένος πρός Θεόν τήν καλήν παρησίαν πανεύφημε.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Υπάρχων τωνλογισμών αναπλεως Ιεραρχα πολυφρόντιδος βίου καί μερίμνων καθ εκάστην ο τάλας εν ηδοναίς ψυχοφθόροις τού σώματος εκ βάθους αίρω τήν φωνήν πρός τό θείον μέ φώς καθοδηγησον.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Νύν βαρει τών εμπαθών πταισμάτων μου καλυφθησα η καρδία μου σθενει, καί μή τολμών ατενίσαι πρός ύψος τού ουρανού Θεοτόκε ο άσωτος αιτούμαι άφεσιν κακών πανσενεί σού πρεσβεία Θεονυμφε.
Διασωσον ώ Ιεράρχα Λουκά τους σέ ανυμνούντας εκ κινδύνων καί πονηρών καταστάσεων καί εκ τών νόσων κάτ άμφω σημαιοφόρε.
Άχραντε η διά λόγου τόν Λόγον ανερμηνεύτως, έπ εσχάτων τών ημερών τεκούσα δυσώπησον, ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Αίτησις καί τό Κοντάκιον. Ήχος β. Τοίς τών αιμάτων σου
Ως Ιεράρχης Λουκά αξιάγαστε Συμφερουπόλεως πάσης ο πρόεδρος τοίς προσιούσιν εν πίστει τή λάρνακα τών σών λειψάνων αγίασον χαριτι παρέχων κατ άμφω τήν ίασιν.
Καί ευθύς τό Προκείμενον. Ήχος δ.
Δίκαιος ως φοίνιξ ανθήσει, καί ωσεί κέδρος η εν τώ Λιβάνω πληθυνθήσεται.
Στίχος. Πεφυτευμένος εν τώ Οίκω Κυρίου, εν ταίς αυλαίς τού Θεού ημών εξανθήσουσιν.
Ευαγγέλιον. Εκ τού κατά Λουκάν (στ΄. 17-19, θ 1-2, ι 16-21)
Τώ καιρώ εκείνω ήλθε πρός τόν Ιησούν όχλος μαθητών αυτού, καί πλήθος πολύ λαού, από πάσης της Ιουδαίας καί Ιερουσαλήμ καί τής παραλίου Τύρου καί Σιδώνος, οι ήλθαν ακούσαι αυτού, καί ιαθήναι από τών νόσων αυτών, καί οι οχλούμενοι υπό πνευμάτων ακαθάρτων καί εθεραπεύοντο. Καί πάς ο όχλος εζήτει απτεσθαι αυτού, ότι δύναμις παρ αυτού εξήρχετο, καί ιάτο πάντας. (θ. 1-2) Συγκαλεσάμενος δέ τούς δώδεκα Μαθητάς αυτού έδωκεν αυτοίς δύναμιν καί εξουσίαν επί πάντα τά δαιμόνια, καί νόσους θεραπεύειν. Καί απέστειλεν αυτούς κηρύσειν τήν βασιλείαν τού Θεού, καί ιάσθαι τούς ασθενούντας. (ι΄. 16-21). Καί έλεγεν αυτοίς. Ο ακούν υμών , εμού ακούει, καί ο αθετών υμάς, εμέ αθετεί, ο δέ εμέ αθετών, αθετεί τόν αποστείλαντα μέ. Υπέστρεψαν δέ οι εβδομήκοντα μετά χαράς, λέγοντες. Κύριε, καί τά δαιμόνια υποτάσσεται ημίν εν τώ ονόματί σου. Είπε δέ αυτοίς. Εθεώρουν τόν Σατανάν ως αστραπήν εκ τού ουρανού πεσόντα. Ιδού δίδωμι υμίν τήν εξουσίαν τού πατείν επάνω όφεων καί σκορπίνων , καί επί πάσαν τήν δύναμιν τού εχθρού, καί υμάς ου μή αδικήση. Πλήν εν τούτω μή χαίρετε, ότι τά πεύματα υμίν υποτάσσεται, χαίρετε δέ μάλλον , ότι τά ονόματα υμών εγράφη εν τοίς ουρανοίς. Εν αυτή τή ώρα ηγαλιάσατο τώ Πνεύματι ο Ιησούς , καί είπεν. Εξομολογούμαι σοί, Πάτερ, Κύριέ του ουρανού καί τής γής, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών καί συνετών, καί απεκάλλυψας αυτά νηπίοις, ναί, ο Πατήρ, ότι ούτως εγένετο ευδοκία έμπροσθέν σου.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι. Ταίς τού Ιεράρχου, πρεσβείαις ελεήμον, εξάλειψον τά πλήθη, τών εμών εγκλημάτων. Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν. Ταίς τής Θεοτόκου, πρεσβείαις ελεήμον, εξάλειψον τά πλήθη, τών εμών εγκλημάτων. Παρακλητικός Κανών στον Άγιο Λουκά τον Ιατρό
Στίχος: Ελεήμον, ελέησον μέ ο Θεός κατά τό μέγα έλεός σου καί κατά τό πλήθος τών οικτιρμών σου εξάλειψον τό ανόμημά μου.
Προσόμοιον. Ήχος πλ. β. Όλην αποθέμενοι
Άγιε Ανάργυρε Ρωσίας πάσης τό κλέος τής Συμφερουπόλεως ένδοξε διδάσκαλε καί Επίσκοπε τάς δεινάς μάστιγας τών αρρωστηματων πυρετών τέ καί τά τραύματα τών προσιοντων σοί ίασαι Λουκά τώ ελέει σου καί ταίς ικετηρίαις πρός τόν σόν Φιλάνθρωπον Κύριον. Παντιμε ακέστορ ελπίς κεκμηκότων αρραγής μή επιλάθη δωρήσασθε πάσι τά ευφρόσυνα.
Ο Ιερεύς:
Σώσον ο Θεός τόν λαόν σου καί ευλόγησον τήν κληρονομίαν σού επισκεψαι τόν κόσμον σου εν ελέει καί οικτιρμοίς. Υψωσον κέρας Χριστιανών ορθοδόξων καί καταπεμψον εφ ημάς τά ελέη σου τά πλούσια πρεσβείαις τής παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου καί Αειπαρθένου Μαρίας δυνάμει τού Τιμίου καί Ζωοποιού Σταυρού προστασίαις τών τιμίων επουρανίων Δυνάμεων Ασωμάτων ικεσίαις τού Τιμίου καί Ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστού Ιωάννου τών αγίων ενδόξων καί πανευφήμων Αποστόλων ών εν Αγίοις Πατέρων ημών, μεγάλων ιεραρχών καί οικουμενικών διδασκάλων Βασιλείου τού Μεγάλου, Γρηγορίου τού Θεολόγου καί Ιωάννου τού Χρυσοστόμου, Αθανασίου καί Κυρίλλου, Ιωάννου τού Ελεήμμονος, πατριαρχών Αλεξανδρείας. Νικολάου τού εν Μύροις, Σπυρίδωνος επισκόπου Τριμυθούντος, τών Θαυματουργών τών αγίων ενδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τού Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τού Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τύρωνος καί Στρατηλάτου, τών ιερομαρτύρων Χαραλάμπους καί Ελευθερίου, τών αγίων ενδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων. Τών οσίων καί θεοφόρων Πατέρων ημών. Τών αγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ καί Άννης. Τού αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως καί Κριμαίας τού ιατρού, Τού αγίου . (τής ημέρας), καί πάντων σου τών Αγίων. Ικετεύομεν σέ, μόνε πολυέλεε Κύριε. Επάκουσον ημών τών αμαρτωλών δεομένων σου καί ελέησον ημάς. Παρακλητικός Κανών στον Άγιο Λουκά τον Ιατρό
Ωδή ζ. Οι εκ τής Ιουδαίας
Άγιέ του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Τή σή σκέπη προστρέχω Ιεράρχα αιτούμενος τήν καρδιάν μου τήν γεμουσαν ακάνθας τής υπερηφανίας καί δαιμόνων θρασύτητος αποκαθάραι ταίς σαίς εντεύξεσι Λουκά μου.
Άγιέ του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Αγιώτατε Πάτερ νοητών Αιθιόπων καί κακοτρόπων βροτών συμβάσως αλόγου καί τής κακοπραγίας ανωτέρους συντήρησον τούς εξαιτούντας Λουκά τήν σήν επικουρίαν.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Στηριγμόν εν τή θλίψει εν πελάγει τού βίου τού Σαγματά η μονή τά λείψανά σου πάτερ κατέχουσα τό θαρσος κάθ εκάστην αρύεται. Ίνα πρός πλάτος χαράς τής όντως καταντήση.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Ιησού τάς αγκάλας τής θερμής σου αγάπης καί θυμηδίας ομού υπάνοιξον μοί Σώτερ λιταίς τής σής τεκούσης ίνα ψάλλω γηθόμενος ο τών Πατέρων ημων Θεός ευλογητός ει.
Ωδή η. Τόν Βασιλέα
Άγιέ του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ατρέμας Πάτερ πρό τών βημάτων αθέων ωμολόγησας Χριστόν Εσταυρωμένον όν μή διαλίπης υπέρ ημών λιτάζων.
Άγιέ του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Σοφίας μάκαρ τής θεικής ών δοχείον τόν θυμόν καί ταραχώδεις εννοήσεις θραύσον τής ψυχής μου Λουκά σημειοφόρε.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Άγιε λύσον τής ταλαιπώρου ψυχής μου καί τού σώματος τούς πόνους καί οδύνας, σύ γάρ, Αρχιθύτης τυγχάνεις καί ακέστωρ.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Ισχύς η όντως καί η ελπίς καί τό φάος ,η παράκλησης καί ίαμα κατ άμφω Δέσποινα υπάρχεις ημών τών ορθοδόξων.
Ωδή θ. Κυρίως Θεοτόκον
Άγιέ του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ιάτρευσον τάς νόσους τών ψυχοπασχόντων καί αλγουμένων Λουκά υπέρ έννοιαν διευθετών τάς εννοίας αυτών μακάριε.
Άγιέ του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ως μέλισσα ετρύγεις τήν σοφίαν πάσσαν επί τής γής Ιεράρχα αοίδιμε διο νοός μοου απέλασον τήν σκοτόμαιναν.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Ηδέως οι Πατέρες μάνδρας Σαγματίου τά σά οστά ως μαργάρους κατέχοντες επιζητούσιν θεοφρον τήν σήν αντίληψιν.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Λαόν τών ορθοδόξων φύλαττε εκ λύκων αιρετικών Παναγία Πανύμνητε αποκαλύπτουσα πάσαν αυτών κακότητα.
Άξιον εστίν ως αληθώς, μακαρίζειν σέ τήν Θεοτόκον, τήν αειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τού Θεού ημών. Τήν τιμιωτέραν τών Χερουβίμ καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφίμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν τήν όντως Θεοτόκον σέ μεγαλύνομεν.
Καί τά παρόντα Μεγαλυνάρια
Χαίροις επισκόπων ο κοινωνός τής Ρωσίας πάσης ο θεοσοφός ιιατρός χαίροις τής Κριμαίας ο θείος ποιμενάρχης Λουκά τών Ορθοδόξων ο νέος άγιος.
Έχων τήν σοφίαν παρά Θεού τών νενοσηκότων εθεράπευες τά δεινά καί τούς πεπτοκότας εν λάκκω τών αθέων τή σή δυνάμει Πάτερ Λουκά εξήρπασας.
Πάντα τά ονείδη διά Χριστόν, φύλακας διώξεις καί αικίας σωματικάς σκύβαλα ηγήσω καί έφερες γενναίως Λουκά σημειοφόρε καί ακατάβλητε.
Θαύματα τεράστια τώ λαώ η σεπτή σωρρός σου εν Ρωσία επιτέλει, καί εν Σαγματίω, εκ ταύτης αί μερίδες εκβλύζουσιν ιάσεις Λουκά τοίς πάσχουσι.
Ηύγασας ως ήλιος παμφαής εν Συμφερουπόλει τάς χορείας τών ευσεβών καί τής αθεΐας εμείωσας τό σκότος, εν χώρα τής Ρωσίας Λουκά αοίδιμε.
Μάνδρα τών θρεμμάτων τών λογικών εν τώ Σαγματίω ταίς πρεσβείαις σου πρός Χριστόν φύλαττε θεοφρων εκ πάσης κακουργίας δαιμόνων τών εχθίστων Λουκά πανάριστε.
Πάσαι τών Αγγέλων αί στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι πάντες μετά τής Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εις τό σωθήναι ημάς. Παρακλητικός Κανών στον Άγιο Λουκά τον Ιατρό
Τό Τρισάγιον
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρείς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε καί ίασαι τάς ασθενείας ημών, ένεκεν τού ονόματός σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω τό όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ως εν ουρανό καί επί τής γής. Τόν άρτον ημών τόν επιούσιον δός ημίν σήμερον, καί άφες ημίν τά οφειλήματα ημών, ως καί ημείς αφίεμεν τοίς οφειλέταις ημών, καί μή εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από τού πονηρού.
Απολυτίκιον. Ήχος πλ. Τού ά. Τόν συνάναρχον λόγον
Ιατρόν καί ποιμένα, Λουκά τιμήσωμεν, Συμφερουπόλεως ποίμνης, Αρχιερέα λαμπρόν, τόν βαστάσαντα Χριστού τά θεία στίγματα, τάς εξορίας, τά δεινά, εγκλεισμούς εν φυλακαίς, τάς θλίψεις καί τά ονείδη, τόν επί εσχάτων φανέντα, εν τή Ρωσία νέον Άγιον.
Εκτενής καί Απόλυσις, μεθ ήν τό εξής.
Ήχος β. Ότε εκ τού ξύλου.
Πάτερ Ιεράρχα τού Χριστού, ένδοξε Λουκά μή κατόκνει, επιστασίαις σου, εν ποικίλαις θλίψεσι καί περιστάσεσι, συντηρών τόν φιλοχριστόν λαόν τού Κυρίου, τόν επικαλούμενον εν ευλαβεία πολλή, όνομα τό σόν θεοφόρε, καί υμνολογούντα ενθέως, θαύματα καί βίον σου τόν άγιον.
Ήχος πλ. δ΄.
Δέσποινα προσδεξαι, τάς δεήσεις τών δούλων σου, καί λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης καί θλίψεως.
Ήχος β΄.
Τήν πάσαν ελπίδα μου, εις σέ ανατίθημι, Μήτερ τού Θεού, φύλαξον μέ υπό τήν σκέπην σου.
Ο Ιερεύς: Δί ευχών τών αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον καί σώσον ημάς. Αμήν.
Τέλος ο Παρακλητικός Κανών στον Άγιο Λουκά τον Ιατρό
