Παράκληση Αγίου Ιωάννου Προδρόμου: Ο Παρακλητικός Κανών στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο & Βαπτιστή διαβάζεται το απόγευμα στους Ιερούς Ναούς την ημέρα εορτής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού η σε κάθε άλλη περίσταση.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και Βαπτιστής εορτάζει 7 Ιανουαρίου, 24 Ιουνίου (Το Γενέθλιο του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου και Βαπτιστού), 29 Αυγούστου (Η Αποτομή της Τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου). 23 Σεπτεμβρίου (Σύλληψη Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου).
Ο Ιερεύς: Ευλογητός ο Θεός ημών πάντοτε, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Ο Αναγνώστης: Αμήν.
Δόξα σοί, ο Θεός ημών, δόξα σοί.
Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον, Αγαθέ τας ψυχάς ημών.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρείς φορές)
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός σου. Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον. Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι. Και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανό και επί της γής. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τη δικαιοσύνη σού• και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πάς ζών. ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου, εκάθισε με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος και ηκηδίασεν έπ εμέ το πνεύμά μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα προς σε τας χείράς μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρος σοί.
Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμά μου μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου άπ εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. ακουστόν ποίησον μοί το πρωί το έλεός σου, ότι επί σοί ήλπισα• γνώρισον μοί, Κύριε, οδόν, εν η πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μού• εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, ότι προς σε κατέφυγον. δίδαξον με του ποιείν το θέλημά σου, ότι σύ ει ο Θεός μού• το πνεύμά σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία. Ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου και εν τώ ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλός σου ειμι.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος ά΄. Εξομολογείσθε τώ Κυρίω, και επικαλείσθε το όνομα το άγιον αυτού.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος β΄. Πάντα τα έθνη εκύκλωσαν μέ, και τώ ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Τη Θεοτόκω εκτενώς νύν προσδράμωμεν, αμαρτωλοί και ταπεινοί και προσπέσωμεν εν μετάνοια κράζοντες εκ βάθους ψυχής. Δέσποινα βοήθησον, εφ’ ημίν σπλαγχνισθείσα, σπεύσον απολλύμεθα υπό πλήθους πταισμάτων, μη αποστρέψεις σούς δούλους κενούς. Σε γάρ και μόνην ελπίδα κεκτήμεθα. Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Είτα τα παρόντα Τροπάρια.
Ήχος δ΄. Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ.
Ο του Κυρίου μεγαλώνυμος κήρυξ και Αποστόλων η κρηπίς Ιωάννη, θεομιμήτως πάριδε Πανάγιε, άπαντα τα πταίσματα, της αθλίας ψυχής μου. Ρύσαι εκ παντοίων με και ποικίλων κινδύνων, και τον κοινόν ιλέωσαι Θεόν, ίνα εν κρίσει παράσχει μοί άφεσιν.
Και νύν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον.
Ου σιωπήσομεν πότε, Θεοτόκε, τά, δυναστείας σου λαλείν οι αναξιοι• ει μη γάρ σύ προίστασο πρεσβεύουσα, τις ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; Τις δε διεφύλαξεν έως νύν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σού• σούς γάρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.
Ψαλμός ν΄ (50)
Ελέησον μέ, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημα μου•επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μού καθάρισον μέ. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστι διαπαντός. Σοί μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τώ κρίνεσθαι σέ. Ιδού γάρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου. Ιδού γάρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοί. Ραντιείς με υσσώπω, και καθαρισθήσομαι, πλυνείς μέ, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοί αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα.
Αποστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου σου και το πνεύμά σου το άγιον μη αντανέλης άπ εμού. Απόδος μοί την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον μέ. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου•αγαλλιάσεται η γλώσσά μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν•ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τώ Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ• τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα• τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριον σου μόσχους.
Παράκληση Αγίου Ιωάννου Προδρόμου
Είτα ψάλλομεν τας Ωδάς του Κανόνος.
Ωδή ά΄. Ήχος πλ. δ΄. Υγράν διοδεύσας.
Πρόδρομε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών. Δεινών με χειμάζουσι λογισμοί, προς σε καταφεύγω, σωτηρίαν επιζητών, Προφήτα και Πρόδρομε Κυρίου, εκ πάσης νόσου και βλάβης με λύτρωσαι.
Πρόδρομε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Παθών με ταράττουσι προσβολαί, πολλής αθυμίας εμπιπλώσαι μου την ψυχήν, ειρήνευσον, Μάκαρ, ταις πρεσβείαις, ταις προς Θεόν σου, Προφήτα και σώσον μέ.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Τον γης και θαλάσσης και Ουρανού, Ποιητήν απάντων αοράτων και ορατόν ως αυτόν βαπτίσας εκδυσώπει, εκ πάσης νόσου και βλάβης ρυσθήναι μέ.
Και νύν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Νοσούντα το σώμα και την ψυχήν, επισκοπής θείας και προνοίας της παρά σου, αξίωσον μόνη θεομήτορ, ως αγαθή αγαθού τέ λοχεύτρια.
Ωδή γ’. Ουρανίας αψίδος.
Πρόδρομε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Προστασίαν και σκέπην, την σήν αεί δίδου μοί, επικαλουμένω Προφήτα, σύ με κυβέρνησον, ταις ικεσίαις σου, τον ασφαλή προς λιμένα, και δεσμών με λύτρωσαι του πολεμήτορος.
Πρόδρομε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Ικετεύω, Προφήτα, τον ψυχικόν τάραχον, και τας προσβολάς των δεινών νόσων πάντοτε, επερχομένας μοί, εξ εμού, Πρόδρομε, τάχυ, μακράν αποδίωξον ταις ικεσίαις σου.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Χαλεπαίς αμαρτίαις, και νοσεροίς πάθεσι, περικλυζομένω, Προφήτα, σύ μοί βοήθησον, υπό την σκέπην σου, ολοτελώς προσφυγόντι, και θερμώς κραυγάζοντι, σώσον με Πρόδρομε. Και νύν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ευεργέτην τεκούσα, τον των καλών αίτιον, της ευεργεσίας τον πλούτον, πάσιν αναβλυσον. πάντα γάρ δύνασαι, ως δυνατόν εν ισχύι, τον Χριστόν κυήσασα, Θεομακάριστε. Διασωσον εκ πάσης νόσου Πρόδρομέ του Σωτήρος, τους υπό την σκέπην σου καταφεύγοντας, και λύτρωσαι αιωνίων βασάνων. Επιβλεψον εν ευμενεία πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, και ίασαι της ψυχής μου το άλγος. – Παράκληση Αγίου Ιωάννου Προδρόμου
Ιερέας: Αίτησις και το Κάθισμα.
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε…
Ως θείον θησαύρισμα, εγκεκρυμμένον τη γή, Χριστός απεκάλυψε, την κεφαλήν σου ημίν , Προφήτα και Πρόδρομε. Πάντες ούν συνελθόντες, εν τη ταύτης ευρέσει, άσμασι θεηγόροις, τον Σωτήρα υμνούμεν, τον σώζοντα ημάς, εκ φθοράς, ταις ικεσίαις σου.
Ωδή δ’. Εισακήκοα Κύριε
Πρόδρομε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Τών παθών μου τον τάραχον, ο τον ειρηνάρχην βαπτίσας Κύριον, ταις πρεσβείαις σου κατεύνασον, και εις γην πραέων με ενόρμισον.
Πρόδρομε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Ευσπλαχνίας το πέλαγος, ο ανυποστόλως κηρύξας άπασι, καθικέτευέ σου δέομαι, των βασάνων όπως λυτρωθείημεν.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Απολαύοντες, Πρόδρομε, των σών δωρημάτων σοί χαριστήριον, αναμέλπομεν εφύμνιον, οι της σής τρυφώντες αντιλήψεως.
Και νύν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Οι ελπίδα και στήριγμα, και της σωτηρίας τείχος ακράδαντον, κεκτημένοι σέ, Πανύμνητε, δυσχέρειας πάσης εκλυτρούμεθα.
Ωδή ε’. Φώτισον ημάς.
Πρόδρομε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Πλήρωσον ημών, τας αιτήσεις των τιμώντων σέ, ο του αδύτου την υφήλιον, φωτός πληρώσας τώ κηρύγματί σου, Πρόδρομε.
Πρόδρομε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Λύτρωσον ημάς, εκ κινδύνων Βαπτιστά του Χριστού, ο αιωνίαν κηρύξας λύτρωσιν, και την ειρήνην την πάντα νούν υπερέχουσαν.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Λύσον των δεινών νοσημάτων την ασθένειαν, των πρεσβειών των σών τη θερμοτητι, ο τον Σωτήρα βαπτίσαι φανείς επάξιος.
Και νύν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ίασαι Αγνή, των παθών μου την ασθένειαν, επισκοπής σου αξιώσασα, και την υγείαν ταις πρεσβείαις σου παρασχου μοί.
Ωδή στ΄. Την δέησιν εκχεώ
Πρόδρομε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Θανάτου και της φθοράς εξάρπασον, αφθαρσίαν μοί διδούς απολαύειν, εκ πειρασμών και κίνδυνων παντοίων, και εξ εφόδου των νόσων εξαίρων μέ. Δεήσεσι σαίς Βαπτιστά, εν Κυρίω και σώσον με δέομαι.
Πρόδρομε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Προστάτην σε της ζωής επίσταμαι, και θερμόν εν περιστάσεσι πρέσβυν, και πειρασμών διαλύοντα νέφος, και πάσαν νόσον και βλάβην ελαύνοντα και δέομαι ο δυσμενής, εκ φθοράς των παθών μου ρυσθήναι μέ.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Εν λάκκω αμαρτιών εμπέπτωκα, και αυτού αναδραμείν ουκ ισχύω. αλλ’ ο Θεός τον εκ λάκκου λεόντων, βαπτίσας πάλαι προφήτην ρυσάμενον, λιτάνευε ίν εξ αυτού, αναγάγη μέ, Τίμιε Πρόδρομε.
Και νύν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ως τείχος καταφυγής κεκτήμεθα, και ψυχών σε παντελή σωτηρίαν, και πλατυσμόν εν ταις θλίψεσι, Κόρη, και τώ φωτί σου αεί αγαλλόμεθα. ώ Δέσποινα και νύν ημάς, των παθών και κινδύνων διασωσον.
Διασωσον εκ πάσης νόσου, Πρόδρομε του Σωτήρος, τους υπό την σκέπην σου καταφεύγοντας, και λύτρωσαι αιωνίων βασάνων.
Άχραντε, η διά λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως επ’ εσχάτων των ημερών τεκούσα δυσώπησον, ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν. – Παράκληση Αγίου Ιωάννου Προδρόμου
Ο Ιερεύς μνημονεύει ως έθος.
Είτα το Κοντάκιον. Ήχος β’. τα άνω ζητών…
Προφήτα Θεού και Πρόδρομέ της χάριτος, την Κάραν την σήν, ως ρόδον ιερώτατον, εκ της γης ευράμενοι, τας ιάσεις πάντοτε λαμβάνομεν. Και γάρ πάλιν ως πρότερον, εν κόσμω κηρύττεις την μετάνοιαν.
Και ευθύς το Προκείμενον Ήχος δ’.
Δίκαιος ως φοίνιξ ανθήσει και ωσεί κέδρος η εν τώ Λιβάνω πληθυνθήσεται.
Στίχος. Πεφυτευμένος εν τώ οίκω Κυρίου, εν ταις αυλαίς του Θεού ημών εξανθήσουσιν.
Ευαγγέλιον. Εκ του κατά Ιωάννην (29-34.)
Τώ καιρώ εκείνω βλέπει ο Ιωάννης τον Ιησούν ερχόμενον προς αυτόν, και λέγει. Ίδε ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου. Ούτος έστι περί ού εγώ είπον.
Οπίσω μου έρχεται ανήρ, ός έμπροσθέν μου γέγονεν, ότι πρώτος μου ήν. καγώ ουκ ήδειν αυτόν. αλλ’ ίνα φανερωθή τώ Ισραήλ, διά τούτο ήλθον εγώ εν τώ ύδατι βαπτίζων.
Και εμαρτύρησεν Ιωάννης, λέγων. Ότι τεθέαμαι το Πνεύμα καταβαίνον ωσεί περιστεράν εξ ουρανού, και έμεινεν επ’ αυτόν. Καγώ ουκ ήδειν αυτόν, αλλ’ ο πέμψας με βαπτίζειν εν ύδατι, εκείνος μοί είπεν. Εφ’ όν αν ίδης το Πνεύμα καταβαίνον και μένον επ’ αυτόν, ούτος εστιν ο βαπτίζων εν Πνεύματι Αγίω. Καγώ εώρακα, και μεμαρτύρηκα, ότι ούτος εστιν ο Υιός του Θεού. – Παράκληση Αγίου Ιωάννου Προδρόμου
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι. Ταις του Προδρόμου πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων. Και νύν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Ταις της Θεοτόκου πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Στίχος: Ελεήμον, ελέησον με ο Θεός κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου.
Ήχος Πλ. β’. Όλην αποθεμένοι…
Προφήτα και Πρόδρομε, ψυχής εμής θυμηδία, δέξαι, Πανακήρατε, την προσφερομένην σοί ικεσίαν μου, θλίψις γάρ έχει με και δεινά παντοία, Ιωάννη μεγαλώνυμε, σώσον τον δούλον σου, και χειρός του δράκοντας με εξάρπασον, και τούτου των παγίδων νύν, ως ευσυμπαθής ελευθέρωσον, πρεσβείαν προσάγων, καθό κοινός μεσίτης προς Θεόν, και πάσης νόσου εκλύτρωσαι τον αυτοκατάκριτον.
Ο Ιερεύς:
Σώσον ο Θεός τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σού• επισκεψαι τον κόσμον σου εν ελέει και οικτιρμοίς. Υψωσον κέρας Χριστιανών ορθοδόξων και καταπεμψον εφ’ ημάς τα ελέη σου τα πλούσια• πρεσβείαις της παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας• δυνάμει του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού• προστασίαις των τιμίων επουρανίων Δυνάμεων Ασωμάτων• ικεσίαις του Τιμίου και Ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου• των αγίων ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων•
ών εν Αγίοις Πατέρων ημών, μεγάλων ιεραρχών και οικουμενικών διδασκάλων Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αθανασίου και Κυρίλλου, Ιωάννου του Ελεήμμονος, πατριαρχών Αλεξανδρείας. Νικολάου του εν Μύροις, Σπυρίδωνος επισκόπου Τριμυθούντος, των Θαυματουργών• των αγίων ενδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, Δημητρίου του Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τύρωνος και Στρατηλάτου, των ιερομαρτύρων Χαραλάμπους και Ελευθερίου, των αγίων ενδόξων και καλλινίκων Μαρτύρων. Τών οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών. Τών αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και ’Άννης. Του αγίου ……. (τής ημέρας), και πάντων σου των Αγίων. Ικετεύομεν σέ, μόνε πολυέλεε Κύριε. Επάκουσον ημών των αμαρτωλών δεομένων σου και ελέησον ημάς.
Ωδή ζ’. Οι εκ της Ιουδαίας
Πρόδρομε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Της Αδάμ αμαρτίας το χειρόγραφον, Λόγον τον διαρρήξαντα, εν ρείθροις Ιορδάνου κραυγάζων υπεδέξω, Ιωάννη Πανεύφημε. Ο των Πατέρων ημών Θεός ευλογητός ει.
Πρόδρομε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Θελητήν του ελέους, τον φιλάνθρωπον, Μάκαρ, υπέρ των δούλων σου, δυσώπει των πταισμάτων και νόσων ιοβόλων, λυτρωθήναι τους ψάλλοντας.
Ο των Πατέρων ημών Θεός ευλογητός ει.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Θησαυρόν σωτηρίας και γαλήνιον όρμον, και εν κινδύνοις ταχύν, προστάτην τοις καλούσιν, ειδότες σε βοώμεν, το κλυδώνιον στόρεσον, ασθενειών, Βαπτιστά, ταις ικεσίαις σου.
Και νύν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Σωμάτων μαλακίας και ψυχών αρρωστίας, Θεογεννήτρια, των πόθω προσιόντων τη σκέπη σου τη θεία, θεραπεύειν αξίωσον, η τον Σωτήρα Χριστόν ημίν αποτεκούσα.
Ωδή η’. Τον Βασιλέα
Πρόδρομε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Τους βοηθείας της παρά σου δεομένους, μη παρίδης, Προφήτα, βοώντας, και εξαιτουμένους την σήν επιστασίαν.
Πρόδρομε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Τών ιαμάτων το δαψιλές επιχέεις, τοις πιστώς υμνούσι σέ, Προφήτα, και ανευφημούσι, Παμμάκαρ Ιωάννη.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Της σωτηρίας τον αρχηγόν ικετεύων, τον Χριστόν, Προφήτα, μη ελλίπης, όπως εκ βασάνων ρυσθώμεν αιωνίων.
Και νύν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Τών πειρασμών σύ τας προσβολάς εκδιώκεις, και παθών τας εφόδους, Παρθένε, όθεν σε υμνούμεν εις πάντας τους αιώνας.
Ωδή θ’. Κυρίως Θεοτόκον
Πρόδρομε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Ροήν μου των δακρύων μη αποποίησης, ο εν ροαίς Ιορδάνου τον πάντων Θεόν, συγκαταβάντα βαπτίσας, όν μεγαλύνομεν.
Πρόδρομε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Κακώσεως δαιμόνων, της αδιαλείπτως εκπιεζούσης Προφήτα με λύτρωσαι, και επηρείας της τούτων δείξον ανώτερον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Ισχύς και θεραπεία, της εξ ακρασίας και χαλεπής αμαρτίας, Προφήτα γενού, κεκακωμένη ψυχή μου, ίνα γεραίρω σέ.
Και νύν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Χαράς μου την καρδίαν, πλήρωσον, Παρθένε, η της χαράς δεξαμένη το πλήρωμα, της αμαρτίας την λύπην εξαφανίσασα.
Μεγαλυνάρια
Άξιον εστίν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον, και παναμώμητον, και μητέρα του Θεού ημών. Την Τιμιωτέρα των Χερουβείμ, και Ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν την όντως Θεοτόκον σε μεγαλύνομεν.
Άγονον και άκαρπον την ψυχήν, κέκτημαι, Παμμάκαρ, φύλλα μόνον άνευ καρπών, έρημον απάσης αγαθής εργασίας, Προφήτα, αρετών με δείξον καρπούμενον.
Βαπτιστά και Πρόδρομέ του Χριστού, λύχνε φαεσφόρε, ικετεύω σε εκτενώς, λύχνον αναψόν μου ψυχής της ταλαίπωρου, εσκοτισμένην ούσαν σύ καταλάμπρυνον.
Δέομαι, Προφήτα και Βαπτιστά, μη με υπερίδης τον ανάξιον πρεσβευτήν, καταβαπτισθέντα τοις πάθεσι του βίου, και εν βορβόρω όντα σύ εξανάστησον.
Πρέσβευε Προφήτα προς τον Θεόν, υπέρ του λαού σου και ημών των αμαρτωλών, των καταφευγόντων τη σκέπη σου τη θεία, και ρύσαι πάσης νόσου και περιστάσεως.
Δέσποινα και Μήτηρ του λυτρωτού, δέξαι παρακλήσεις αναξίων σών ικετών, ίνα μεσιτεύσης προς τον έκ σου τεχθέντα, ώ Δέσποινα του Κόσμου, γενού μεσίτρια.
Το Τρισάγιον
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρείς φορές)
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανό και επί της γής. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Ο Ιερεύς• Ότι Σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Παράκληση Αγίου Ιωάννου Προδρόμου – Και το Τροπάριον. Ήχος β’.
Μνήμη δικαίου μετ’ εγκωμίων, σοί δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου, Πρόδρομε, ανεδείχθης γάρ όντως και Προφητών σεβασμιώτερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τον κηρυττόμενον. Όθεν της αληθείας υπεραθλήσας χαίρων, ευηγγελίσω και τοις εν Άδη, Θεόν ανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημίν το μέγα έλεος.
Ο Ιερεύς μνημονεύει ως έθος.
Εν τη Απολύσει, προσκυνούντες την αγίαν Εικόνα, ψάλλομεν το παρόν Προσόμοιον
Ήχος β’ Ότε εκ του ξύλου σε νεκρόν.
Σπεύσον εξελού με πειρασμών, Πρόδρομε Κυρίου Παμμάκαρ, καθικετεύω σέ, μάτην γάρ κεκίνηνται οι πολεμούντες μέ, κατ’ εμού πικροί δαίμονες, ζητούντες αρπάσαι, την ψυχήν του δούλου σου, ώσπερ στρουθίον οικτρόν, μη με καταλίπης εις τέλος, γνώτωσαν δε μάλλον, Προφήτα, ότι σύ μου πέλεις καταφύγιον.
Ήχος πλ. δ΄.
Δέσποινα προσδεξαι, τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Ήχος β΄.
Την πάσαν ελπίδα μου, εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξον με υπό την σκέπην σου.
Ο Ιερεύς: Δί’ ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.
Ο χορός• Αμήν.
Τέλος η Παράκληση Αγίου Ιωάννου Προδρόμου
