Παράκληση: Ο Ιερεύς: Ευλογητός ο Θεός ημών πάντοτε, νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων.
Ο Αναγνώστης: Αμήν.
Δόξα σοί, ο Θεός ημών, δόξα σοί.
Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε, τό Πνεύμα τής αληθείας, ο πανταχού παρών καί τά πάντα πληρών, ο θησαυρός τών αγαθών καί ζωής χορηγός, ελθέ καί σκήνωσον εν ημίν καί καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος καί σώσον, Αγαθέ τάς ψυχάς ημών.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρείς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε καί ίασαι τάς ασθενείας ημών, ένεκεν τού ονόματός σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω τό όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ως εν ουρανό καί επί τής γής. Τόν άρτον ημών τόν επιούσιον δός ημίν σήμερον, καί άφες ημίν τά οφειλήματα ημών, ως καί ημείς αφίεμεν τοίς οφειλέταις ημών, καί μή εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από τού πονηρού.
Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εισάκουσον τής προσευχής μου, ενώτισαι τήν δέησίν μου εν τή αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τή δικαιοσύνη σού καί μή εισέλθης εις κρίσιν μετά τού δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πάς ζών. ότι κατεδίωξεν ο εχθρός τήν ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γήν τήν ζωήν μου, εκάθισε μέ εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος καί ηκηδίασεν έπ εμέ τό πνεύμά μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοίς έργοις σου, εν ποιήμασι τών χειρών σου εμελέτων. διεπέτασα πρός σέ τάς χείράς μου, η ψυχή μου ως γή άνυδρος σοί. Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε τό πνεύμά μου μή αποστρέψης τό πρόσωπόν σου άπ εμού, καί ομοιωθήσομαι τοίς καταβαίνουσιν εις λάκκον. ακουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό έλεός σου, ότι επί σοί ήλπισα γνώρισον μοί, Κύριε, οδόν, εν ή πορεύσομαι, ότι πρός σέ ήρα τήν ψυχήν μού εξελού μέ εκ τών εχθρών μου, Κύριε, ότι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ τού ποιείν τό θέλημά σου, ότι σύ ει ο Θεός μού τό πνεύμά σου τό αγαθόν οδηγήσει μέ εν γή ευθεία. Ένεκεν τού ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, εν τή δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί εν τώ ελέει σου εξολοθρεύσεις τούς εχθρούς μου καί απολείς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ότι εγώ δούλός σου ειμι.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος ά΄. Εξομολογείσθε τώ Κυρίω, καί επικαλείσθε τό όνομα τό άγιον αυτού.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος β΄. Πάντα τά έθνη εκύκλωσαν μέ, καί τώ ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, καί έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Είτα τά παρόντα Τροπάρια.
Ήχος δ΄. Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ.
Τόν ιεράρχην τού Χριστού τόν πανένδοξον καί τροπαιούχον ευσεβείας αήττητον, τών ορθοδόξων καύχημα, Σπυρίδων σοφόν, πάντες ανυμνήσωμεν, πρός αυτόν εκβοώντες, ρύσαι ικεσίαις σου, πειρασμών καί κινδύνων, τούς μετά πόθου, Πάνσεπτε, τό σόν, καταφιλούντας ιερόν εκτύπωμα.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον.
Τή Θεοτόκω εκτενώς νύν προσδράμωμεν, αμαρτωλοί καί ταπεινοί καί προσπέσωμεν, εν μετανοία κράζοντες εκ βάθους ψυχής Δέσποινα βοήθησον, εφ ημίν σπλαγχιθείσα σπεύσον απολλύμεθα, υπό πλήθους πταισμάτων μή αποστρέψης σούς δούλους κενούς σέ γάρ καί μόνη ελπίδα κεκτήμεθα.
Ψαλμός ν΄ (50)
Ελέησον μέ, ο Θεός, κατά τό μέγα έλεός σου καί κατά τό πλήθος τών οικτιρμών σου εξάλειψον τό ανόμημα μουεπί πλείον πλύνον μέ από τής ανομίας μου καί από τής αμαρτίας μού καθάρισον μέ. Ότι τήν ανομίαν μου εγώ γινώσκω, καί η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστι διαπαντός. Σοί μόνω ήμαρτον καί τό πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως άν δικαιωθής εν τοίς λόγοις σου, καί νικήσης εν τώ κρίνεσθαι σέ. Ιδού γάρ εν ανομίαις συνελήφθην, καί εν αμαρτίαις εκίσσησε μέ η μήτηρ μου. Ιδού γάρ αλήθειαν ηγάπησας, τά άδηλα καί τά κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοί. Ραντιείς μέ υσσώπω, καί καθαρισθήσομαι, πλυνείς μέ, καί υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοί αγαλλίασιν καί ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Αποστρεψον τό πρόσωπόν σου από τών αμαρτιών μου καί πάσας τάς ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, καί πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοίς εγκάτοις μου. Μή απορρίψης μέ από τού προσώπου σου καί τό πνεύμά σου τό άγιον μή αντανέλης άπ εμού. Απόδος μοί τήν αγαλλίασιν τού σωτηρίου σου καί πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον μέ. Διδάξω ανόμους τάς οδούς σου, καί ασεβείς επί σέ επιστρέψουσι. Ρύσαι μέ εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός τής σωτηρίας μουαγαλλιάσεται η γλώσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου ανοίξεις, καί τό στόμα μου αναγγελεί τήν αίνεσίν σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα ανολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τώ Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τή ευδοκία σου τήν Σιών, καί οικοδομηθήτω τά τείχη Ιερουσαλήμ τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν καί ολοκαυτώματα τότε ανοίσουσιν επί τό θυσιαστήριον σού μόσχους.
Είτα ψάλλομεν τάς Ωδάς τού Κανόνος.
Ωδή ά΄. Ήχος πλ. δ΄. Υγράν διοδεύσας.
Άγιέ του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Σπυρίδων Μακάριε τών πιστών, αντιλήπτωρ μέγα ,τήν πρεσβεία σου συνεργόν, ημίν πάσι δίδου τοίς εκ πόθου, ασπαζομένοις τήν θεία Εικόνα σου.
Άγιέ του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Πάσαι ευσεβούντων ώ θαυμαστέ, Σπυρίδων αί τάξεις, ανυμνούσι σέ αληθώς, Θεός γάρ ο πλάστης καί δεσπότης, αξιοχρέως σέ πάτερ εδόξασε.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι. χριστιανος.gr
Φωτί τώ αυλω εν ουρανώ, Σπυρίδων Παμμάκαρ, σύν αγγέλοις σύ εντρυφών, ταίς πρός τόν Δεσπότην ευπροσδέκτοις, ημάς λιταίς σου φωταγώγησον. χριστιανος.gr
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Συνέχομαι κινδύνοις καί πειρασμοίς, καί πρός σέ Παρθένε, καταφεύγων επιζητώ, τήν λύσιν αυτών καί σωτήριαν, διο λιταίς σου τόν δούλον σόν οίκτηρον.
Ωδή γ΄. Σύ ει τό στερέωμα
Άγιέ του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Νεκράν σύ εφώνησας, εκ τού μνημείου Σπυρίδων Όσιε, ούτω καμέ, πταίσμασι θανόντα, σαίς λιταίς εξανάστησον.
Άγιέ του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Κόρος ου προσγίνεται, τοίς σέ τιμώσι Σπυρίδων Όσιε, Σύ γάρ ημών, προστάτης καί ρύστης, καί τιμή καί αντίληψης.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Άπασης μέ θλίψεως, καί εκ κινδύνων, Σπυρίδων Όσιε, σαίς προσευχαίς καί παντοίων νόσων καί κολάσεως λύτρωσε.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Έχων τήν ελπίδα μου εν σοί Πανάσπιλε Δέσποινα όλην πρός σέ, ανατείλω χαίρων τήν ψυχήν καί διάνοιαν.
Ωδή δ΄. Εισακήκοα, Κύριε
Άγιέ του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Ώ πολύφωτε ήλιε τών Πατέρων κλέος Σπυρίδων Όσιέ , τους τιμώντας σέ αξίωσον, φωταγωγηθήναι ταίς πρεσβείαις σου.
Άγιέ του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Παρεστώς τού Παντάνακτος, θρόνω αιωνίω τούς ανυμνούντας σέ, ώ Σπυρίδων ελευθέρωσον, εκ παντός κινδύνου ικεσίαις σου.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Ως τόν όφιν μετέβαλες, εις χρυσόν Σπυρίδων Παναγιώτατε, ούτω δέομαι μετάβαλε, από τών κακών μέ εις μετάνοιαν.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Ρύσαι Μήτερ τόν δούλον σου, εκ τών κατεχόντων δεινών μέ θλίψεων, επί σοί γάρ ανατίθημι πάσαν τήν ελπίδαν Αειπάρθενε.
Ωδή ε΄. Φώτισον ημάς
Άγιέ του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Λύσον τών παθών, τήν ομίχλη Αγιώτατε, τή φωταγωγία τών σεπτών σου λιτών, καί πρός τρίβους, βίου μέ οδήγησον. χριστιανος.gr
Άγιέ του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Νόσων ιατρός, καί κινδύνων ρύστης ένθεος, σύ ανεδείχθης Σπυρίδων Ιερέ. Διο ψυχήν μου, ταίς λιταίς σου νύν θεράπευσον.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Ρύσαι μέ δεινών, ώ Σπυρίδων ιερώτατε τόν σοί ευλαβώς καταφεύγοντα καί ταίς λιταίς σου, πάσης θλίψεως απάλλαξον.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Άχραντε ημίν, τοίς οικέταις σου χορηγήσον, τοίς κατεχομένοις υπό τών θλίψεων τήν σωτηρίαν, μεσιτείαις σου πρός Κύριον.
Ωδή στ΄. Τήν δέησον εκχεώ
Άγιέ του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Νεκρώσας, σού τής σαρκός τάς κινήσεις, εξανέστησας νεκρούς ώ Σπυρίδων, ζωοποιώ καί ενθέω σου λόγω. Όθεν καμού τήν ψυχήν Πάτερ Άγιε, ταίς σαίς λιταίς ως συμπαθής, νεκρωθείσαν τοίς πάθεσι ζώωσον. χριστιανος.gr
Άγιέ του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Συνέχει μέ τών πταισμάτων θάλασσα, καί χειμάζει τρικυμία κινδύνων, καί πρός βυθόν απωλείας καθέλκει, τών ανιάτων παθών η αντιπνοια, Θεόν ο κυρήξας τόν Χριστόν, ώ Σπυρίδων τών κλύδωνα κόπασον.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Προστάτα τών θλιβωμένων Σπυρίδων, μολυνθείσαν ηδοναίς τήν ψυχήν, μού διά λουτρού κατανύξεως Θείας, καθαρτικών τέ δακρύων απολούσον. Καί ρύσαι μέ τής φοβεράς,σαίς λιταίς καί ασβέστου κολάσεως.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Φυγάδευσον εκ τής αθλίας σαρκός μου, τήν ανίατον ασθένειαν Κόρη καί τών δεινών αλγηδόνων μέ ρύσαι καί θεραπείαν τελείαν μοί δώρησαι καί σώσον μέ τόν επί σοί, πεποιθότα ταίς θείαις πρεσβείαις σου.
Διασωσον από κινδύνων τούς δούλους σου Ιεράρχα, ότι πάντες τή σή πρεσβεία προστρέχομεν, ίνα ρυσθώμεν Φανούριε πάσης βλάβης.
Εκ θλίψεων καί εκ παντοίων κινδύνων λύτρωσαι Ιεράρχα τούς τήν θείαν Μνήμην σου θερμώς εορτάζοντας ως ρύστης τών θλιβωμένων Σπυρίδων.
Άχραντε, η διάλογου τόν Λόγον ανερμηνεύτως, επ εσχάτων τών ημερών τεκούσα δυσώπησον, ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Zoom in (real dimensions: 400 x 524)Ο Ιερεύς μνημονεύει. Είτα τό κοντάκιον Ήχος δ΄
Τοίς λόγοις εκόσμησας ,τήν εκκλησίαν Χριστού, τοίς έργοις ετίμησας τό κατ εικόνα Θεού, Σπυρίδων Μακάριε. Έλαμψας εν τώ κόσμω, τή εν τή σωφροσύνη, χάριτας ιαμάτων απαστράπτων τοίς πάσι. Διο καί νύν γεραίρομεν πίστει τήν Μνήμην σου.
Καί ευθύς τό Προκείμενον. Ήχος δ΄
Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν καί η μελέτη τής καρδίας μου σύνεσιν.
Στίχος. Ακούσατε ταύτα πάντα τά έθνη, Ενωτίσασθε πάντες οι κατοικούντες τήν Οικουμένην.
Ευαγγέλιον. Εκ τού κατά Ιωάννην (ι΄ 9-16)
Είπεν ο Κύριος. Εγώ είμι η θύρα, δί εμού εάν τίς εισέλθη, σωθήσεται, καί εισελεύσεται, καί εξελεύσεται, καί νομήν ευρήσει. Ο κλέπτης ουκ έρχεται ειμή ίνα κλέψη, καί θύση, καί απολέση εγώ ήλθον ίνα ζωήν έχωσι καί περισσόν έχωσιν. Εγώ είμι ο Ποιμήν ο καλός ο Ποιμήν ο καλός τήν ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ τών προβάτων. Ο μισθωτός δέ καί ουκ ών ποιμήν ου ουκ εισί τά πρόβατα ίδια, θεωρεί τόν λύκον ερχόμενον, καί αφίησι τά πρόβατα, καί φεύγει καί ο λύκος αρπάζει αυτά, καί σκορπίζει τά πρόβατα. Ο δέ μισθωτός φεύγει, ότι μισθωτός εστι, καί ου μέλει αυτώ περί τών προβάτων. Εγώ ειμί ο Ποιμήν ο καλός, καί γινώσκω τά εμά, καί γινώσκομαι υπό τών εμών. Καθώς γινώσκει μέ ο Πατήρ καγώ γινώσκω τόν Πατέρα, καί τήν ψυχήν μου τίθημι, υπέρ τών προβάτων. Καί αλλά πρόβατα έχω, ά ουκ έστιν εκ τής αυλής ταύτης, κακείνα μέ δεί αγαγείν, καί τής φωνής μου, ακούσουσι, καί γενήσεται μία ποίμνη, εις ποιμήν.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Ταίς τού σου Ιεράρχου πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τά πλήθη, τών εμών εγκλημάτων.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Ταίς τής Θεοτόκου πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τά πλήθη, τών εμών εγκλημάτων.
Στίχ. Ελεήμων, ελέησον μέ ο Θεός κατά τό μέγα έλεός σου καί κατά τό πλήθος τών οικτιρμών σου, εξάλειψον τό ανόμημά μου.
Προσόμοιον. Ήχος πλ. β΄. Όλην αποθέμενοι.
Πλούτον αναφαίρετον έχει σέ Κέρκυρα νήσος, ταύτην αξιάγαστε φαεινοίς αυγάζοντα ταίς λαμπρότησιν. η καί νύν δώρησαι τήν ειρήνην Πάτερ, καί τροπαίων αύτην έμπλησον, εχθρών τήν έπαρσην καί παρεμβολάς κάμψας βέλεσι, Σπυρίδων Θεοδόξαστε καί τής συμπαθούς μεταδόσεως. πλήσον τάς καρδίας, ημών τών ανυμνούντων σέ πιστώς εν παρρησία δεόμενος υπέρ τών ψυχών ημών.
Ο Ιερεύς:
Σώσον ο Θεός τόν λαόν σου καί ευλόγησον τήν κληρονομίαν σού επισκεψαι τόν κόσμον σου εν ελέει καί οικτιρμοίς. Υψωσον κέρας Χριστιανών ορθοδόξων καί καταπεμψον εφ ημάς τά ελέη σου τά πλούσια πρεσβείαις τής παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου καί Αειπαρθένου Μαρίας δυνάμει τού Τιμίου καί Ζωοποιού Σταυρού προστασίαις τών τιμίων επουρανίων Δυνάμεων Ασωμάτων ικεσίαις τού Τιμίου καί Ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστού Ιωάννου τών αγίων ενδόξων καί πανευφήμων Αποστόλων ών εν Αγίοις Πατέρων ημών, μεγάλων ιεραρχών καί οικουμενικών διδασκάλων Βασιλείου τού Μεγάλου, Γρηγορίου τού Θεολόγου καί Ιωάννου τού Χρυσοστόμου, Αθανασίου καί Κυρίλλου, Ιωάννου τού Ελεήμμονος, πατριαρχών Αλεξανδρείας. Νικολάου τού εν Μύροις, Σπυρίδωνος επισκόπου Τριμυθούντος, τών Θαυματουργών τών αγίων ενδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τού Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τού Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τύρωνος καί Στρατηλάτου, τών ιερομαρτύρων Χαραλάμπους καί Ελευθερίου, τών αγίων ενδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων. Τών οσίων καί θεοφόρων Πατέρων ημών. Τών αγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ καί Άννης. Τού αγίου . (τής ημέρας), καί πάντων σου τών Αγίων. Ικετεύομεν σέ, μόνε πολυέλεε Κύριε. Επάκουσον ημών τών αμαρτωλών δεομένων σου καί ελέησον ημάς. χριστιανος.gr
Ωδή ζ΄. Οι εκ τής Ιουδαίας
Άγιέ του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Σώσον τους σέ ανευφημούντας ,Οσιώτατε Σπυρίδων Ιεράρχα, καί τώ θείω φωτί καταύγασον σούς δούλους, καί ταίς λιταίς εξάρπασον, τής σατάν μηχανουργίας.
Άγιέ του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Ρύσαι Σπυρίδων Ιεράρχα, σαίς πρεσβείαις, δαιμόνων επηρείας, λογισμών πονηρών σός δούλους καί κινδύνων, όπως αεί σωζόμενοι, καταχρέως σέ υμνώμεν.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Παύσον, Σπυρίδων σαίς πρεσβείαις, τής ψυχής μου τήν άρρητον οδύνην, καί δεινών συμφορών σόν δούλον καί κινδύνων, καί τών παθών απάλλαξον, ως πατήρ τών θλιβομένων.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν. χριστιανος.gr
Έμμονον έχων τήν κακίαν, καί δουλούμενος ατόποις συνηθείαις, ευσπλαχνία τή σή προστρέχω ανακράζων διασωσον μέ, Παναγνέ, Μητρικαίς σου ικεσίαις.
Ωδή η΄. Τόν Βασιλέα
Άγιέ του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Ασθενειών τέ, χαλεπών καί κινδύνων, Ιατρόν σέ γινώσκω ώ Σπυρίδων. Ρύσαι ούν ψυχήν μου, λιταίς σου αθυμίας.
Άγιέ του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Τών κατεχόντων, ανιαρών τους σούς δούλους ελευθέρωσον Σπυρίδων Ιεράρχα, θείαις σου πρεσβείαις, αυτοίς διδούς τήν λύσιν.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Μή διαλείπης, τόν Ιησούν ικετεύων, ως προστάτης Πιστών ώ Σπυρίδων, διαφυλαχθήναι ημάς εκ πάσης βλάβης.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Ίλαθι Κόρη, τώ οικτροτάτω σου δούλω, καί εκ νόσων ανιάτων μέ ρύσαι. Ίνα σέ δοξάζω εις πάντας τούς αιώνας.
Ωδή θ΄. Κυρίως Θεοτόκον
Άγιέ του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Τούς πόθω τή σή σκέπη, Άγιε Σπυρίδων καταφυγόντας κινδύνων διασωσον, καί εκ παθών καί τών νόσων, λιταίς σου λύτρωσαι.
Άγιέ του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Φρουρών μή διαλίπης, Όσιε Σπυρίδων, τούς σέ τιμώντας πιστώς καί δοξάζοντας, καί σαίς πρεσβείαις κινδύνων, αυτούς λυτρούμενος.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Λυτρούμενος ως ώφθης, πρότερον Σπυρίδων, τούς εν Κερκύρα πιστώς σοί προστρέξαντας. Ούτω καί νύν πάσης, ρύσαι μέ περιστάσεως.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Μαρία σωτηρίας, λιμένα σέ ειδότες, τή Παναχράντω σου σκέπη προστρέχομεν, καί εκ τών νόσων, ρυσθήναι σέ ικετεύομεν.
Άξιον εστίν ως αληθώς, μακαρίζειν σέ τήν Θεοτόκον, τήν αειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τού Θεού ημών. Τήν τιμιωτέραν τών Χερουβίμ καί ενδοξοτέραν
ασυγκρίτως τών Σεραφίμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν τήν όντως Θεοτόκον σέ μεγαλύνομεν.
Καί τά παρόντα Μεγαλυνάρια.
Χαίροις Τριμυθούντος η καλλονή, χαίροις ασθενούντων καί πασχόντων ο ιατρός, χαίροις τών Πατέρων, ωράισμα καί κλέος, τρισόλβιε Σπυρίδων, σέ μεγαλύνομεν.
Πρέσβευε Σπυρίδων Θαυματουργέ, υπέρ Ορθοδόξων, καί εμού τού αμαρτωλού, όπως τών πταισμάτων τήν λύτρωσιν, λαβόντες παρά Θεού σέ πάντες πόθω γεραίρωμεν.
Δέησιν προσάγαγε τώ Θεώ, Σπυρίδων Παμμάκαρ, υπέρ δούλων τών σών Σοφέ, τών τυραννουμένων, υπό παντοίων νόσων, θλίψεων καί κινδύνου, καί τούτους λύτρωσαι.
Σπυρίδων τά όμματα τής εμής, ψυχής τυφλωθέντα, αμαρτήμασι χαλεποίς, φώτισον λιταίς σου, φωτί θεογνωσίας, καί ρύσαι μέ τών Άδου, πικρών κολάσεων.
Πάσαι τών Αγγέλων αί στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι πάντες μετά τής Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εις τό σωθήναι ημάς.
Τό Τρισάγιον
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρείς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε καί ίασαι τάς ασθενείας ημών, ένεκεν τού ονόματός σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω τό όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ως εν ουρανό καί επί τής γής. Τόν άρτον ημών τόν επιούσιον
δός ημίν σήμερον, καί άφες ημίν τά οφειλήματα ημών, ως καί ημείς αφίεμεν τοίς οφειλέταις ημών, καί μή εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από τού πονηρού.
Καί τό τροπάριον.
Απολυτίκιον Ήχος ά΄, τού λίθου σφραγισθέντος
Τής Συνόδου τής πρώτης ανεδείχθης υπέρμαχος, καί θαυματουργός θεοφόρε, Σπυρίδων Πατήρ ηιμών, διό νεκρά σύ εν τάφω προσφωνείς, καί όφιν είς χρυσούν μετέβαλες, καί εν τώ μέλπειν τάς αγίας σου ευχάς, Αγγέλους έσχες συλλειτουργούντας σοί Ιερώτατε, Δόξα τώ σέ δοξάσαντι, δόξα τώ σέ στεφανώσαντι, δόξα τώ ενεργούντι διά σου πάσιν ιάματα.
Είτα Εκτενής καί Απόλυσις, μεθ ήν τό εξής.
Ήχος β΄. Ότε εκ τού ξύλου.
Σκεύος απετέλεσας σαυτόν, Πνεύματος Αγίου τρισμάκαρ, καθαράς σου τήν ψυχήν, χρίσμα θείον έλαβες, Αρχιερεύς γεγονώς, καί προστάτης θερμοτατος, λαού Ορθοδόξου, τού εγκαυχωμένου σου. τή παναγία Σωρώ, όθεν ώ Σπυρίδων θεοφρον, εύχου τώ Θεώ υπέρ πάντων, ημών τών τιμώντων καί ευφημούντων σέ.
Ήχος πλ. δ΄.
Δέσποινα προσδεξαι, τάς δεήσεις τών δούλων σου, καί λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης καί θλίψεως.
Ήχος β΄.
Τήν πάσαν ελπίδα μου, εις σέ ανατίθημι, Μήτερ τού Θεού, φύλαξον μέ υπό τήν σκέπην σου.
Ο Ιερεύς: Δί ευχών τών αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον καί σώσον ημάς. Αμήν.
