Με συντροφιά τον κόσμο, ζεις τη θλίψη σου και αποκάμεις. Με συντροφιά τον Χριστό ζεις τη θλίψη σου με προσδοκία ανάστασης. «ἡ λύπη ὑμῶν εἰς χαρὰν γενήσεται» (Ιωάν. ις΄21) .
Είναι φοβερή λύτρωση η εν Χριστώ ζωή∙ να περικυκλώνει και να ζώνει την καρδιά σου η βαθιά θλίψη και εσύ να αισιοδοξείς για τα αναστάσιμα γεγονότα που σου ετοιμάζει ο Θεός.
Γνωρίζεις ότι σε τόπους αναψυχής φτάνεις περνώντας από το καμίνι των θλίψεων. Ψάλλει σοφά ο υμνωδός: «Διήλθομεν διὰ πυρὸς καὶ ὕδατος, καὶ ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν.» (Ψλ. ξε΄12). Τελικά είσαι σίγουρος.
Όσο βαθύτερη η θλίψη, τόσο και πιο ευλογημένα θα είναι τα γεγονότα που θα συναντήσεις . Λειτουργεί ο νόμος της γέννας. Βλέπεις πίσω από τα σύννεφα το φως του ηλίου. Ζεις τον πνευματικό νόμο: «Τα μεγάλα χαρίσματα έρχονται με μεγάλους πειρασμούς». (Ισαάκ ο Σύρος) .
Να ποιό το θαύμα της πίστης , σε πάει λίγο πιο πάνω∙ εκεί που όλοι αποκάμουν, εσύ κάνεις ένα βήμα πιο μπροστά, πιο ψηλά.
Πηγή: «Εκπλήξεις χάριτος, Σύγχρονοι ήρωες του πνεύματος», ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΩΤΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΘΗΝΑ 2010, ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΑΓΑΘΟΣ ΛΟΓΟΣ»
