Ο πατήρ Ονούφριος είναι μοναχός στην ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήμονος στην Πεντέλη Αττικής. Κάποτε, λοιπόν, που επισκέφθηκα το μοναστήρι του, γιατί γίνονταν παράκληση στον άγιο, μας διηγήθηκε χάριν ωφέλειας πνευματικής, το εξής συγκλονιστικό περιστατικό:
Πολλές φορές επισκεπτόταν την ογκολογική κλινική του Ιπποκράτειου νοσοκομείου, για να κάνει πράξη την αγάπη του προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο. Διακονούσε τους ασθενείς, που ήταν βέβαια καρκινοπαθείς!
Γνώρισε εκεί και μία ασθενή, που είχε εγχειρισθεί στο παχύ έντερο και την οποία διακονούσε με πολύ αγάπη και πιστότητα κάποια άλλη κυρία.
Ο πατήρ Ονούφριος παρατηρούσε εντυπωσιασμένος αρκετές ημέρες τη φροντίδα αυτής της κυρίας, γιατί όπως μας είπε, εξ αιτίας της αφαίρεσης τμήματος του παχέους εντέρου, οι γιατροί είχαν ανοίξει παρά φύση έδρα στο πλάι της κοιλιάς της ασθενούς, για να εξυπηρετείται η λειτουργία του εντέρου και αυτή η ταλαιπωρία της ασθενούς συνοδευόταν και από δυσοσμία. Κάποια ημέρα όμως δεν ήλθε εκείνη η κυρία που τη διακονούσε και την ανάπαυε και προσφέρθηκε ο πατήρ Ονούφριος να τη διακονήσει.
Καθώς τη διακονούσε την ρώτησε: «Γιατί δεν ήλθε σήμερα εκείνη η συγγενής σας;» Η ασθενής με σιγανή φωνή, του είπε: «δεν είναι συγγενής μου», και ο μοναχός απάντησε: «Να με συγχωρείται, αλλά με την αγάπη που σας δείχνει, νομίζει κανείς ότι είναι αδελφή σας».
Τότε η ασθενής βούρκωσε και με τρεμάμενη φωνή είπε στον μοναχό να πλησιάσει να του πει μυστικά. Ο πατήρ Ονούφριος έσκυψε και συγκλονισμένος ακούει την ασθενή να λέει πως: «εκείνης της γυναίκας, που με διακονεί με τόση αγάπη, εγώ κάποτε της έκλεψα τον άνδρα και διέλυσα το σπίτι της!
){kind=link}