(Μτθ. θ´ 1-8)
Τω καιρώ εκείνω, εμβάς ο ᾿Ιησούς εις πλοίον διεπέρασε και ήλθεν εις την ιδίαν πόλιν. Καί ιδού προσέφερον αυτώ παραλυτικόν επί κλίνης βεβλημένον· και ιδών ο ᾿Ιησούς την πίστιν αυτών είπε τω παραλυτικώ· Θάρσει, τέκνον· αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου. Καί ιδού τινες των γραμματέων είπον εν εαυτοίς· ούτος βλασφημεί.
Καί ιδών ο ᾿Ιησούς τας ενθυμήσεις αυτών είπεν· ῞Ινα τι υμείς ενθυμείσθε πονηρά εν ταίς καρδίαις υμών; τι γαρ εστιν ευκοπώτερον, ειπείν, αφέωνταί σου αι αμαρτίαι, η ειπείν, έγειρε και περιπάτει; ῞Ινα δε ειδήτε ότι εξουσίαν έχει ο Υιός του ανθρώπου επί της γης αφιέναι αμαρτίας – τότε λέγει τω παραλυτικώ·
᾿Εγερθείς άρόν σου την κλίνην και ύπαγε εις τον οίκόν σου. Καί εγερθείς απήλθεν εις τον οίκον αυτού. ᾿Ιδόντες δε οι όχλοι εθαύμασαν και εδόξασαν τον Θεόν τον δόντα εξουσίαν τοιαύτην τοις ανθρώποις.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Εκείνο τον καιρό, ο ᾿Ιησούς επιβιβάστηκε στο πλοίο, διέσχισε τη λίμνη και ήρθε στην πόλη του. Τότε του έφεραν έναν παράλυτο ξαπλωμένο σ᾿ ένα κρεβάτι. ῞Οταν είδε ο ᾿Ιησούς την πίστη τους, είπε στον παράλυτο· «Θάρρος, παιδί μου, σού συγχωρήθηκαν οι αμαρτίες σου». Τότε μερικοί από τους γραμματείς είπαν μέσα τους· «Μα αυτός προσβάλλει τον Θεό».
῾Ο ᾿Ιησούς όμως, που κατάλαβε τις σκέψεις τους, είπε· «Γιατί κάνετε πονηρές σκέψεις; Τι είναι ευκολότερο να πω· “σού συγχωρούνται οι αμαρτίες” η να πω· “σήκω και περπάτα”; Γιά να μάθετε λοιπόν πως ο Υιός του ᾿Ανθρώπου έχει την εξουσία να συγχωρεί αμαρτίες πάνω στη γη» -λέει στον παράλυτο· «Σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου». ᾿Εκείνος σηκώθηκε και πήγε στο σπίτι του.
῞Οταν ο κόσμος το είδε αυτό, έμειναν κατάπληκτοι και δοξολόγησαν τον Θεό, που έδωσε τέτοια εξουσία στους ανθρώπους.