Αρχιμ. Ανανίας Κουστένης: “Ο Τίμιος Σταυρός, ενώ προ Χριστού ήταν καταδίκη, ήταν όνειδος, ήταν ατιμία, ατιμωτικό ξύλο, επάνω στο οποίο εκάρφωναν τους κακούργους για τιμωρία και απέθνησκαν, τώρα όμως που επάνω εκεί ετάθη, απλώθη και εσταυρώθη ο Θεάνθρωπος Κύριος, το ξύλο αυτό έγινε πια εντιμότατον, ξύλον ευλογίας, ξύλον δυνάμεως, ξύλον ισορροπίας, ξύλον σωτηρίας, ξύλον αποκαταστάσεως και ξύλον φώτισης και ξύλον ζωής.
Έγινε πια ο τίμιος και ζωοποιός Σταυρός του Κυρίου, τα πάντα για μας. Γι’ αυτό και η Εκκλησία τον έχει παντού και πάντοτε μπροστά”.