Του αρχιμ. Παύλου Παπαδόπουλου
Ένας ποιητής θα την ονόμαζε τέλος εποχής.
Ένα παιδί θα την ονόμαζε μπόρα καλοκαιρινή.
Ένας ετοιμοθάνατος, αδιάφορο παρών.
Ένας μαθηματικός, αρνητικό υπόλοιπο.
Ένας σοφός, αναμενόμενο.
Ένας δημοσιογράφος, η απόλυτη καταστροφή.
Ένας ονειροπόλος, νύκτα πριν την αυγή.
Ένας μαθητής, ασπρόμαυρο ουράνιο τόξο.
Ένας φιλόλογος, περίοδο μεταβατική.
Μία μάνα, αγωνία για το παιδί της.
Ένας ασκητής, το κόστος της αλαζονείας.
Ένας μοναχός, ευκαιρία για μετάνοια.
Ένας άγιος, Δόξα τω Θεώ…γενηθήτω το θέλημά Σου.
