Τα αγαθά της υπακοής

Άλλος υποτακτικός Μ. Κ. Μοναχός (το όνομα του οποίου δεν αναφέρομε, διότι βρίσκεται ακόμα στην παρούσα ζωή), μου διηγήθηκε το ακόλουθο φρικτό θαύμα, πού έγινε στις ημέρες μας:

Ό αδελφός Ν. Κ. βρέθηκε στο πανηγύρι ενός μεγάλου Μοναστηρίου, στις εορτές των οποίων συνήθως συρρέει πλήθος προσκυνητών Μοναχών και κοσμικών. Κατά το μέσον της αγρυπνίας του Πανηγυριού, βρέθηκε στην ανάγκη ό Μοναχός αυτός, να πάει στο μέρος για σωματική του χρεία. Μόλις μπήκε στο αποχωρητήριο, ένας κοσμικός κρυμμένος ή παρακολουθών τον ευειδή αυτόν νέον Μοναχό, με οπλισμένο χέρι, όρμισε εναντίον του Μοναχού, με πρόθεση να κορέση κτηνώδη επιθυμία του.

Ό Μοναχός Ν. Κ. έκπληκτος και κατατρομαγμένος, με πόνο ψυχής και ακλόνητη πίστη στο Θεό και στην υπακοή, μ’ όλη του τη δύναμη, φώναξε: «Παναγία μου, με τις ευχές του Γέροντα μου σώσε με» κι αμέσως, ό υποτακτικός αυτός, χωρίς να καταλάβει πως και πότε βρέθηκε μπροστά στο Κελί του Γέροντά του, που άπεχε από το Μοναστήρι εκείνο μιάμιση (1, 1/2) ώρα. Τότε Γέροντας και υποτακτικός δώσανε δόξα και ευχαριστία στο Θεό και την Κυρία Θεοτόκο, πού προστάτευσε και γλίτωσε, ό Μοναχός αυτός, από την απροσδόκητη επίθεση του κακοποιού ανθρώπου!

Το θαύμα αυτό, μας φανερώνει ότι και επί των ημερών μας γίνονται παρόμοια θαύματα που γίνονταν τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους, κατά τους πρώτους αιώνες ακμής του ερημικού και ασκητικού Μοναχισμού, στη μέση Ανατολή και αλλαχού, όπως μελετάμε στα Γεροντικά βιβλία του Ευεργεντινού και του Γεροντικού, διότι καθώς λέγει κι ό θειος Απόστολος των Εθνών μακάριος Παύλος «Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον ό αυτός και εις τους αιώνας» (Έβρ. ΙΓ’ 8), αρκεί να έχουμε πίστη και αγάπη προς Αυτόν και το ευαγγέλιό Του.