Εφόσον εμείς βιώσαμε, και ασταμάτητα βιώνουμε αυτή την αγάπη του Χριστού, την οποία με τίποτα δεν αξίζουμε, είμαστε υποχρεωμένοι μ’ αυτήν, εξ’ αυτής και λόγω αυτής, να αγαπάμε ο ένας τον άλλον.
Αυτή είναι η νέα αγάπη και η νέα εντολή περί αγάπης.
Νέα, επειδή αγαπά τον άνθρωπο και κατά την αμαρτία του. Νέα, επειδή ελεεί τον αμαρτωλό, ενώ καταδικάζει την αμαρτία του. Νέα επειδή δεν σκοτώνει τον αμαρτωλό λόγω της αμαρτίας του, αλλά θανατώνει την αμαρτία, σώζοντας τον αμαρτωλό.
Αυτή η αγάπη του Χριστού είναι τόσο τέλεια, ώστε έγινε πρώτιστο καθήκον των χριστιανών: «Ημείς οφείλομεν αλλήλους αγαπάν». Αν πραγματοποιούμε αυτό το καθήκον συνεχίζουμε το έργο του Θεανθρώπου για την σωτηρία των ανθρώπων, σώζουμε τον εαυτό μας και τους άλλους, ή ακριβέστερα σώζουμε τον εαυτό μας διά των άλλων.
Η σωτηρία είναι συνέχιση της αγάπης του Χριστού δι’ όλων των ανθρώπων που πιστεύουν σ’ Αυτόν. Σωζόμαστε από την αμαρτία, το θάνατο και τον διάβολο με την αγάπη του Χριστού, την φιλανθρωπία του Χριστού.
π. Ιουστίνου Πόποβιτς,
Ερμηνεία των Επιστολών του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου,
εκδόσεις εν Πλώ