Επειδή πολύ συχνά ακούμε από συγγενείς καί φίλους πώς σημασία δέν έχει τόσο η νηστεία ,όσο τά καλά έργα καί η πίστη , γράφει ο Άγιος Βασίλειος μία ωραία παρομοίωση γιά νά δείξει τό κέρδος πού έχει ο άνθρωπος από τή νηστεία .
Όπως δηλαδή είναι ευκολότερο νά επιπλεύσει σέ τρικυμία ελαφρότερο πλοίο απ ‘ότι ένα βαρυφορτωμένο μέ εμπορεύματα καί πλήθος ανθρώπων, έτσι καί τά σώματά μας όταν παραφορτώνονται μέ τροφές ,εύκολα υποκύπτουν σέ ασθένειες. Θά πεί ίσως κάποιος πώς άν έχουμε πίστη τί χρειάζεται η νηστεία;
Απαντά ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγοντας πώς η νηστεία χαρίζει μεγάλη ευσέβεια καί φιλοσοφημένη σκέψη καί μεταβάλλει τόν άνθρωπο σέ άγγελο , ώστε νά μπορεί νά αγωνίζεται εναντίον τών πονηρών ασωμάτων δυνάμεων. Αυτός πού νηστεύει είναι ανάλαφρος κι’έχει φτερά , προσεύχεται μέ άγρυπνο πνεύμα , σβήνει τίς πονηρές επιθυμίες , εξευμενίζει τόν Θεό καί ταπεινώνει τήν ψυχή πού υπερηφανεύεται.
Η νηστεία νομοθετήθηκε στόν Παράδεισο. Είναι η πρώτη εντολή πού έλαβε ο Αδάμ: “από τό δένδρο τής γνώσεως τού καλού καί τού κακού δέν θά φάγετε”.
Ο Λάζαρος μέ τή νηστεία μπήκε στόν Παράδεισο.
Ο Μωυσής μέ τή νηστεία πλησίασε τό Όρος Σινά καί δέχθηκε τό νόμο πού γράφθηκε από τόν ίδιο τόν Θεό στίς πλάκες.
Ο Ηλίας μέ τή νηστεία σταμάτησε γιά τρισήμισυ χρόνια τόν ουρανό νά βρέχει εξαιτίας τού παρανόμου λαού.
Οι τρείς Παίδες στήν κάμινο τής Βαβυλώνος μέ τή νηστεία απεδείχθησαν πιό δυνατοί καί από τό χρυσάφι.
Ο Δανιήλ μέ τή νηστεία δίδαξε καί τά λιοντάρια νά νηστεύουν, αλλά καί διέκρινε μέ καθαρή ψυχή τά οράματα τού Ναβουχοδονόσωρος.
Ο απόστολος Παύλος μέ τή νηστεία ανέβηκε ως τόν τρίτο ουρανό.
Ο ίδιος ο Χριστός μέ τή νηστεία αφού οχύρωσε τήν σάρκα δέχθηκε τίς προσβολές τού διαβόλου: κι’αυτό τό έκανε όχι γιατί είχε τήν ανάγκη τής νηστείας αφού ήταν καί τέλειος Θεός, αλλά γιά νά διδάξει εμάς νά προετοιμαζόμαστε μέ τή νηστεία νά αντιμετωπίζουμε τούς πειρασμούς.
(Απόσπασμα από τήν Α` ομιλία περί νηστείας τού Αγίου Βασιλείου, ΕΠΕ, τ. 6)