Περί της αξίας της σωτηρίας.

Του Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτη

Α’ Η σωτηρία μου είναι μια πραγματεία αποκλειστικά δική μου. Αν εγώ δεν ενδιαφέρομαι για την σωτηρία μου, ποιος άλλος θα ενδιαφερθεί για μένα;

Β’ Είναι πραγματεία δική μου, της ψυχής μου και του σώματός μου. Αν εγώ δεν την κατοχυρώσω για τον εαυτό μου, ποιος θα την κατοχυρώσει για μένα;

Γ’ Είναι πραγματεία για όλους τους αιώνες. Αν εγώ δεν ενεργήσω ποιος θα ενεργήσει για μένα;

Τι κάνω λοιπόν; Γιατί δεν στρέφω όλη μου την προσοχή σ’ αυτή την σωτηρία της ψυχής μου; Δεν έχω άλλο καλύτερο από αυτήν την ψυχή. Δεν έχω άλλο αξιότερο από αυτήν την αθάνατη ψυχή. Έτσι λοιπόν αν την χάσω μια φορά, έχασα αιωνίως το σημαντικότερο αγαθό.

Πρόσφερε στην Αγία Τριάδα δια μέσου της Παρθένου και του Αγγέλου που σε φυλάττει και του συνωνύμου σου η άλλου Αγίου, τον οποίον έχεις προστάτη, κάθε ενέργεια σου, για να γίνεται αυτή εις δόξαν Θεού και σωτηρία της ψυχής σου.

Απόδοση κειμένου στην καθομιλουμένη: Πανωραία Ρούβαλη-Μικρογιαννίδη, Φιλόλογος