Πονηρόν συνειδός είναι το συνειδός του αθετούντος τον θείον ηθικόν νόμον ανθρώπου και επιζητούντος την επικράτησιν των υπαγορεύσεων του ιδίου θελήματος , του ιδίου εγώ.
Το συνειδός τούτου διαστραφέν υπό της επισκοτισθείσης διανοίας και της επικρατήσεως του νόμου της αμαρτίας δεν εξεγείρεται ουδέ διαμαρτύρεται πλέον δια τας παραβάσεις του ηθικού νόμου , διότι ηθέτησε και νόμον και νομοθέτην , η δε αμαρτία ημαύρωσε τους οφθαλμούς της ψυχής του μη βλέπειν το φως του ηθικού νόμου , το φως της αληθείας , έβυσε τα ώτα αυτής του μη ακούειν λόγον Θεού , εσκότισε την διάνοιαν αυτού του μη συνιέναι , και εσκλήρυνε και απελίθωσε την καρδίαν αυτού του μη συναισθάνεσθαι. Το συνειδός του τοιούτου ανθρώπου έπαθε πώρωσιν.
Ο πονηράν έχων συνείδησιν ζη εν κακία , σκέπτεται και βουλεύεται πονηρά , επιθυμεί τα κακά και εργάζεται την ανομίαν. Ουδενί θαρρεί · τρέμει τους οικέτας και μετά υποψίας ορά πάντας · ταραχή βασιλεύει εν τη καρδία αυτού και θυμός και οργή κατακυριεύουσιν εναυτή. Ο πονηράν έχων συνείδησιν υπό της πονηρίας προ της γεέννης ως εν γεέννη κολάζεται .
Αγίου Νεκταρίου
ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ
