ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ: Αφουγκράστηκα πολύ τα αισθήματα τα δικά μου, -μα κυρίως των άλλων- καταγράφοντας τον σφιγμό τους.
Μίλησα πολύ με τους ανθρώπους, ιχνηλατώντας και ψηλαφίζοντας την ψυχή τους.
Αποκόμισα πολλά, από την προσοχή μου και από την απροσεξία μου, από τις αστοχίες μου. Περισσότερο όμως ωφελήθηκα από την μοναξιά μου…έχοντας στο νού μου ,ένα και μοναδικό Τον Άγιο Τριαδικό Θεό…
Όσο κι αν αυτοί με πρόδωσαν, όσο κι αν με σταύρωσαν, ομολογώ ότι τους χρεωστώ περισσή ευγνωμοσύνη.
Αντιστάθηκα -όσο μπόρεσα- με όλες μου τις δυνάμεις να μην παρασυρθώ από των “καλοθελητών”, έχοντας δεμένες τις αισθήσεις.. στο “κατάρτι της απάθειας”…δεμένο στην αγάπη Του Θεού και όταν χαλάρωσα-έχοντας στο πλευρό μου την “σιγουριά των φίλων”- ένοιωσα τον όλεθρο και τον καταποντισμό
Έτσι έμαθα να αγαπώ, να συγχωρώ και να πορεύομαι..
Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη ο Κύριος
