Ο αδικών μισεί την ψυχή του!

Οι άρχοντες καταδυναστεύουν τους λαούς γράφει η Αγία Γραφή. Το βιβλίο των Παροιμιών γράφει: Ο αδικών μισεί την ψυχή του.

Η ενοχή αυτών που καταδυναστεύουν τους λαούς τους φθείρει και τους κάνει ευάλωτους στις αρρώστιες.
   
Οι άνθρωποι εκ φύσεως αγαπούν το Καλό και μισούν το Κακό. Ποιος μπορεί να αντέξει το μίσος χωρίς να τον βλάψει; Ένας άνθρωπος μας μισεί και χάνουμε την ηρεμία μας. Ποιος μπορεί να αντέξει να τον μισεί ένας κόσμος ολόκληρος;
     
Κάποιος αφρικανός πατέρας είπε σε κάποιον δυτικό δημοσιογράφο:  Εσείς με τα τρία γεύματα νομίζετε ότι δεν θα πληρώσετε το ότι τα παιδιά μας πεινούν;
     
Η αδικία είναι αφύσικη. Οδηγεί στην αρρώστια.  Η ενοχή υποσκάπτει την υγεία αυτού που αδικεί…

Θα μου πείτε, μα δεν νιώθει ενοχή. Έτσι νομίζει. Η ενοχή όταν μένει αθεράπευτη  ναρκώνει την ψυχή.

Ξέρουμε από την ψυχή μας μόνο την άκρη του παγόβουνου. Η ψυχή που ελέγχει την υγεία και τη ζωή μας είναι γνωστή μόνο στο Θεό.

Αυτό  σημαίνουν τα λόγια του Ευαγγελίου: Σ’  αυτόν που  έχει (αυτογνωσία) θα του δοθεί, από αυτόν που δεν έχει θα του αφαιρεθεί κι αυτή που νομίζει ότι έχει.

Μόνο αυτός που δεν έχει σταλιά αυτογνωσία μπορεί για λίγο να αδικεί το λαό.  Κανείς δεν μπορεί χωρίς τη χάρη του Θεού να μείνει υγιής και να ζήσει μακρά και ευτυχισμένη ζωή.

Άνευ εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν, είπε ο Ιησούς. Αρέσει στο Θεό οι λίγοι να νοσφίζονται την εξουσία και επιβάλουν δυσβάστακτα φορτία στους πολλούς; Αλίμονο.

Συμφέρει, είπε ο Κύριος να δέσουν μια μυλόπετρα στο λαιμό τους και να πνιγούν παρά να σκανδαλίσουν τους φτωχούς αδερφούς του Ιησού.