Ένας αδελφός πήγε στον Αββά Μακάριο τον Αιγύπτιο και του λέγει «Αββά, πες μου κάτι, πως να σωθώ».
Και του λέγει ο γέρων «Πήγαινε στο κοιμητήρι και βρίσε τους νεκρούς».
Πήγε λοιπόν ο αδελφός, ύβρισε και λιθοβόλησε.
Και γυρίζοντας, το ανέφερε στον γέροντα. Και του λέγει «Τίποτε δεν σου είπαν». Και αποκρίνεται «Τίποτε». Και του λέγει ο γέρων «Πήγαινε πάλι αύριο και εξύμνησέ τους».
Έφυγε ο αδελφός λοιπόν και πήγε και τους εξύμνησε, λέγοντας «Απόστολοι άγιοι και δίκαιοι».
Και ήλθε στο γέροντα και του είπε «Τους εξύμνησα». Και του λέγει «Τίποτε δεν σου αποκρίθηκαν». Είπε ο αδελφός «Τίποτε». Του λέγει ο γέρων «Είδες πόσο τους εξευτέλισες και τίποτε δεν σου αποκρίθηκαν και πόσο τους εξύμνησες και καθόλου δεν σου μίλησαν Έτσι και συ γίνε νεκρός, αν θέλεις να σωθείς. Μήτε την αδικία των ανθρώπων μήτε τους ύμνους τους θα λογαριάζεις όπως οι νεκροί. Και μπορείς να σωθείς».