ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ
Αν ο πονηρός και πείσμων εχθρός μας, που δεν κουράζεται ποτέ να μας πειράζη, ήθελε κάποτε να σε πολεμήση και ιδιαίτερα κατά την ώρα του θανάτου με κάποιες ψεύτικες εμφανίσεις και με μεταμορφώσεις σε Άγγελο φωτός, εσύ να παραμένης σταθερός στην γνώσι της ταπεινότητος και της μηδαμινότητος του εαυτού σου.
Και να πής με σταθερή καρδιά και τόλμη: «Να μεταστραφής άθλιε στο δικό σου το σκοτάδι, διότι εγώ δεν έχω ανάγκη από οράματα, ούτε από τίποτε άλλο, παρά από την ευσπλαγχνία του Ιησού μου και από τις δεήσεις και ικεσίες της Αειπαρθένου Μαρίας και των άλλων αγίων». Αλλά και αν με πολλά σημάδια καταλάβης ότι τα οράματα αυτά είναι αληθινά και προέρχονται από τον Θεό, παρ όλα αυτά εσύ να αποστρέφεσαι πάντοτε και να τα διώχνης όσο μπορείς μακριά σου.
Και να μη φοβηθής μήπως δεν αρέση στον Θεό η αποστροφή αυτή που κάνεις, σκεπτόμενος την αναξιότητά σου. Γιατί αν τα οράματα αυτά είναι από τον Θεό, αυτός γνωρίζει καλά να σου τα ξεκαθαρίση και δεν θα του κακοφανή αν δεν τα δέχεσαι. Γιατί εκείνος που δίνει την χάρι στους ταπεινούς, δεν την αφαιρεί από αυτούς πάλι για πράξεις που κάνουν οι ίδιοι εξ αιτίας της ταπεινώσεως.
Αυτά είναι τα πιο συνηθισμένα όπλα που συνηθίζει ο εχθρός να χρησιμοποιή εναντίον μας εκείνην την τελευταία ώρα του θανάτου. Αλλά και τον καθένα τον πολεμεί σύμφωνα με τις προσωπικές του κλίσεις και τα πάθη που έχει, στα οποία γνωρίζει ότι συχνότερα υποκύπτει. Γι αυτό, αγαπητοί, προτού να πλησιάση η φοβερή εκείνη ώρα του μεγάλου πολέμου, πρέπει να οπλισθούμε εναντίον των πλέον δυνατών παθών που μας κυριεύουν περισσότερο και να πολεμούμε με ανδρεία, για να διευκολύνουμε τότε τον καιρό εκείνο την νίκη, που μας παίρνει κάθε άλλον καιρό.
