ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ: Η κάθε μερίδα που πέφτει στο Άγιο Ποτήριο μέσα, είναι και μια ψυχούλα, η οποία πρώτα μνημονεύεται στην Ιερά Προσκομιδή και εν συνεχεία στην Αγία Τράπεζα.
Και όταν ο διάκονος τακτοποιεί τα Άγια, ρίχνει το Άγιο Σώμα μέσα στο Άγιο Ποτηριο και μετά τακτοποιεί τις μερίδες που έχουν πέσει μέσα λέγοντας: ” Αποπλυνον Κύριε, τα αμαρτήματα των ενθαδε μνημονευθεντων δούλων Σου τω Αίματι Σου τω Αγίω “.
Δηλαδή καθάρισε τελείως τα αμαρτήματα αυτών των ψυχών, που έχουν μνημονευθεί εδώ δια των ιερών μερίδων, που ο ιερέας έβαλε μέσα στο Άγιο Ποτηριο. Αυτή λοιπόν η ψυχή, που πέφτει μέσα στο Άγιο Ποτηριο, μέσα στο Αίμα του Χριστού, πλένεται από τις αμαρτίες της.
Κι όταν η εκκλησία στην Θεία Λειτουργία μνημονεύει και εύχεται ακόμη και για την Παναγία και τους Αγίους και τους βγάζουμε μερίδα, αυτό σημαίνει ότι η Παναγία και οι Άγιοι έχουν ανάγκη από μνημόνευση; Όχι.
Απλώς οι μερίδες που βγαίνουν και μπαίνουν μέσα στο Αίμα του Χριστού, μέσα στο Άγιο Ποτηριο, εις τιμήν και μνήμην της Υπερευλογημενης, ενδόξου, αειπαρθενου Μαρίας, εις τιμήν και δόξαν του Τιμίου Προδρόμου, των Αγίων Ιεραρχών, των Αγίων της ημέρας και όλων των Αγίων, βγαίνουν, για να λάβουν όλοι αυτοί οι Άγιοι ακόμη περισσότερο από τον άπειρο πλούτο του Θεού, δια της μεσιτείας της Εκκλησίας.
Κι αν στον Άγιο προστίθεται Δόξα και έρχεται πλησιέστερα προς τον Θεό κι αισθάνεται εναργεστερα και δυνατότερα την παρουσία Του, πόσο μεγάλη βοήθεια έρχεται στον αμαρτωλό, όταν μνημονεύεται, και βγαίνει μερίδα στο όνομα του κι όταν δέχεται την συγχώρηση και την ανακούφιση!
Γέροντος Εφραίμ Φιλοθειτου (βιβλίο η Τέχνη της Σωτηρίας)
