ΜΟΝΑΧΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΟΥ
Η Αφρική, ανθρωπίνως είναι η πλέον αδικημένη ήπειρος από πλευράς διαδόσεως του σωτηριώδους λόγου του Θεού. Λόγοι φυσικών εμποδίων ή άλλες αρνητικές παράμετροι δεν διευκόλυναν το θείο κήρυγμα στα ενδότερά της, παρά μόνο, ως γνωστόν, στις βόρειες και βορειο-ανατολικές περιοχές της. Ίσως ήτο και το σχέδιο της θείας Προνοίας να μεταλαμπαδευθή η αληθινή Πίστις μόλις τον εικοστό αιώνα.
Είναι γνωστόν ότι άλλες χριστιανικές «εκκλησίες» είχαν εγκατασταθή σ’ όλη σχεδόν την Αφρική από τα μέσα του 18ου αιώνος με την αποίκισι ευρωπαϊκών λαών. Οι λαοί αυτοί, εκτός του σκοπού της εκμεταλλεύσεως των χρυσοφόρων εδαφών της, προέβησαν και στην διάδοσι της θρησκείας των. Έτσι υπάρχουν χριστιανοί παπικοί από τα μέσα του 18ου αιώνος, προτεστάντες από τις αρχές του 20ου αιώνος και ακολουθούν νεώτερες αιρετικές «εκκλησίες» που δημιουργήθηκαν από αφρικανούς πάστορες με χριστιανικό ή και δαιμονοκρατικό περιεχόμενο.
Οι «εκκλησίες» αυτές, αποκομμένες από το πλήρωμα της αληθείας και ζωής, δεν κατώρθωσαν ούτε στο παρελθόν, ούτε και τώρα, ούτε και στο μέλλον θα ημπορέσουν να λυτρώσουν τον μυστικοπαθή αφρικανό από τις διάφορες δαιμονικές του επήρειες και πεποιθήσεις. Και η απάντησις είναι απλή: Ο διάβολος φοβάται την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι μόνο ο Χριστός και η Ορθοδοξία και χάσμα μέγα υπάρχει μεταξύ Αυτού και του τάγματος των δαιμόνων.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία καθυστέρησε πολύ να μεταφέρει το χριστιανικό μήνυμα στην Αφρική. Μόνο φλογεροί Κληρικοί από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με τις ευλογίες των κατά τόπους ορθοδόξων Επισκόπων, εγκατεστάθησαν σε διάφορα μέρη της Αφρικής και άναψαν μικρές εστίες πνευματικού φωτός. Μόνο, λοιπόν, αυτό το φως της Ορθοδόξου πίστεως και ζωής είναι δυνατόν να ζωογονήσει τον Αφρικανό και να τον απαλλάξει από τα βάσανά του, που σχετίζονται αποκλειστικά με την μαγεία και την ειδωλολατρεία.
Τα αλλεπάλληλα ταξίδια μου για ιεραποστολικούς σκοπούς στην Κεντρική Αφρική με βοήθησαν να αποκτήσω μια αυθεντική εικόνα του παγανιστικού στοιχείου και να βγάλω τα αντίστοιχα συμπεράσματά μου.
Στην Αφρική, τουλάχιστον στον χώρο, όπου συχνά εργάζομαι, δεν ακούγεται ότι υπάρχει άθεος Αφρικανός. Αυτό είναι ένα πολύ καλό στοιχείο για να τους καθοδηγήσουμε στον αληθινό μας Σωτήρα Χριστό και στην Εκκλησία Του.
Η μαγεία είναι η πίστις ότι μέσα στο φυτικό και στο ζωικό βασίλειο υπάρχουν αόρατες υπερφυσικές δυνάμεις, οι οποίες δρουν σαν πνεύματα με διάφορες ιδιότητες και επηρεάζουν την ζωή του ανθρώπου. Ένα από τα παλαιότερα είδη είναι η ομοιοπαθητική μαγεία. Σαν παράδειγμα αναφέρουμε την επιθυμία του μάγου, ο οποίος για να βλάψη τον εχθρό του πελάτου του, κατασκευάζει ένα ομοίωμα από κερί ή από ξύλο ή από λάσπη. Το κατασκευάζει έτσι που να ομοιάζει, όσο είναι δυνατόν, προς τον εχθρό του. Αν δε του μοιάζει, το βαπτίζει με το όνομα του εχθρού του, και μετά αρχίζει να το βασανίζει, ανάλογα με το αποτέλεσμα που θέλει να επιτύχει. Για παράδειγμα, προκειμένου να προβή στην θανάτωσι ενός ζώου, δεν έχει παρά να αναπαραστήσει τον θάνατο του ζώου αυτού. Για να σκοτώσει τον εχθρό του πελάτου του, καρφώνει μία βελόνα στην καρδιά μιας κούκλας ή ενός ξύλινου ειδώλου, το οποίο υποτίθεται ότι του ομοιάζει.
Θεωρούν αδιανόητο να ζη κάποιος, χωρίς να εξαρτά την ζωή του από κάποια ανώτερη δύναμι. Αυτό φαίνεται στις διάφορες περιπέτειες της ζωής τους. Εάν, για παράδειγμα, αρρωστήσει ή πεθάνει κάποιος συγγενής τους, πιστεύουν ότι κάποιος τους μισεί και τώρα τους εκδικείται. Τρέχουν, λοιπόν, στον μάγο. Του αναφέρουν το πρόβλημα και ζητούν να μάθουν ποιος προκάλεσε το κακό αυτό στο σπίτι τους.
Βασική ειδωλολατρική θρησκεία των Αφρικανών της Κεντρικής Αφρικής είναι η προγονολατρεία. Το δαιμονικό αυτό φαινόμενο επικλήσεως αποθανόντων στην πατρίδα μας ονομάζεται Πνευματισμός. Πιστεύουν στα πνεύματα των προγόνων συγγενών τους, τα οποία και επικαλούνται. Έτσι, ο διάβολος παίρνει την φωνή κάποιου αποθανόντος συγγενούς τους, και την νύκτα απαντά στις επικλήσεις τους. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι συνομιλούν με τον αποθανόντα συγγενή τους, ενώ στ’ αλήθεια, μεσολαβεί ο διάβολος και τους απαντά, ό,τι εκείνος θέλει.
Κάποια χρονιά ευρισκόμουν στο Κολουέζι του Κογκό. Μία φορά την εβδομάδα έκανα μαθήματα στον κύκλο των βαπτισμένων γυναικών. Μία ημέρα τους ωμιλούσα για την αγιότητα και την δόξα των αγίων μας στους ουρανούς. Όταν τους είπα ότι μόνο στην Ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχουν αληθινοί άγιοι, πολλές από τις γυναίκες σηκώθηκαν όρθιες. Διαμαρτυρήθηκαν εντόνως λέγοντας ότι και στην δική τους την προηγούμενη θρησκεία, την Προγονολατρεία, υπάρχουν άγιοι. Παρά την προσπάθειά μου να τις πείσω περί του αντιθέτου της αντιλήψεώς τους, παρέμειναν αμετάπειστες. Έτσι, εκείνο το μάθημα τελείωσε, χωρίς μερικές απ’ αυτές να αποδεχθούν την μοναδικότητα της διδασκαλίας μας περί Αγίων.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Αφρική για όσους δεν την γνωρίζουν εμπειρικά και δογματικά, θεωρείται σαν μια από τις πολυάριθμες θρησκευτικές προτεσταντικές Κοινότητες. Εκπλήττονται όμως από τα θαυμαστά έργα που επιτελούνται μέσα σ’ Αυτήν με την Χάρι του Αγίου Πνεύματος. Οπότε, βγάζουν πρόχειρα το συμπέρασμα, σύμφωνα με την σταθερή θρησκευτική νοοτροπία τους, ότι οι ορθόδοξοι παπάδες είναι φοβεροί μάγοι. Είναι ανώτεροι απ’ όλους τους μάγους της Αφρικής!
Όταν τον Ιούλιο του 1999, επήγαμε με δύο ιθαγενείς ιερείς στο χωριό Λουανκόκο του Κλιμακίου Κολουέζι, προσκαλεσμένοι από τους ίδιους τους χωρικούς, για ένα φοβερό επεισόδιο μαγείας, διαπιστώσαμε τα εξής. Ο διάβολος είχε οδηγήσει σε αδιέξοδο τους κατοίκους όλων των γειτονικών χωριών και επρόκειτο να συμπλακούν σε εμφύλιο σπαραγμό εξ αιτίας ενός νεκρού που τον εσκότωσαν με μαγικά τρεις μάγοι, βαπτισμένοι προ διετίας ορθόδοξοι χριστιανοί. Αυτοί υποκριτικά και συμφεροντολογικά βαπτίσθηκαν, χωρίς όμως και να απαρνηθούν τα μαγικά τους αντικείμενα και τις δαιμονικές τους πράξεις.
Όταν επήγα στο χωριό τους, το φέρετρο, με τον νεκρό είχε «καρφωθή» στο έδαφος και ήταν αδύνατη η μεταφορά του στον τάφο. Οι τρεις μάγοι που τον σκότωσαν αποκαλύφθηκαν από τον διάβολο κατά τρόπο δαιμονικό και ήσαν κι αυτοί «καρφωμένοι» κάτω, χωρίς να ημπορούν να κινηθούν.
Φθάνοντας εμείς εκεί, ακούσαμε τα σχόλια πολλών παρευρισκομένων. «Τώρα θα ιδούμε τί θα κάνουν οι ορθόδοξοι…». Αφού διαβάσαμε εξορκισμούς, λύσαμε το λουρί-λάστιχο με το οποίο ήταν δεμένο με μαγικές δυνάμεις το φέρετρο του νεκρού, ερίξαμε αγιασμό μέσα στον νεκρό και κατόπιν εραντίσαμε τους κυκλικά στεκομένους ανθρώπους. Πολλοί απ’ αυτούς «τόβαλαν στα πόδια», διότι επίστευαν ότι είμαστε μάγοι και τους ρίχνουμε μαγικό υγρό για να τους κάνουμε κακό.
Μετά απ’ όλα αυτά δώσαμε εντολή να πάρουν το φέρετρο 3-4 άτομα και να μας ακολουθήσουν. Αλλά κανείς δεν τολμούσε. Εγνώριζαν ότι το φέρετρο ήτο καθηλωμένο στην θέσι του. Πώς τώρα θα δεχθή να σηκωθή; Σε αυστηρότερο τόνο της φωνής μας υπήκουσαν 4 Χριστιανοί μας και μεταβήκαμε, ώρα 10 την νύκτα, στο δάσος για την ταφή. Η αμφιβολία και περιέργεια πολλών δεν τους άφησε στο χωριό. Ήλθαν μαζί μας λέγοντας καθ’ οδόν: «Τώρα θα ιδούμε, θα δεχθή το φέρετρο να μπει στον τάφο, ή θα επιστρέψει “καρφωμένο” στις πλάτες των μεταφορέων του πάλι στο χωριό, όπως έγινε χθες».
Είναι γεγονός ότι αυτό είχε συμβή την προηγούμενη ημέρα. Το φέρετρο δεν κατέβηκε από τις πλάτες, αλλά με δαιμονική δύναμι επέστρεψε με ταχύτητα στο χωριό, απ’ όπου ξεκίνησαν και εκεί εγκρέμισε τα σπίτια των μάγων που είχαν σκοτώσει τον νεκρό.
Όχι μόνο ορθόδοξοι, αλλά και άνθρωποι άλλων θρησκειών και ειδωλολατρικών πεποιθήσεων προστρέχουν στους ορθοδόξους ιερείς μας για να λυτρωθούν από τα βάσανα της μαγείας. Ο ιθαγενής ιερέας μας π. Ιάκωβος Μπάνζα εργάζεται επί 20 χρόνια στο Κλιμάκιο του Κολουέζι. Έχει το θείο χάρισμα ν’ ανοίγει τις καρδιές των ανθρώπων. Κατ’ εντολήν του υπευθύνου του Κλιμακίου μεταβαίνει για να επιλύσει μπερδεμένες δαιμονοδουλειές. Κάποτε προσκλήθηκε από δύο ορθόδοξες οικογένειες μιας συνοικίας του Κολουέζι, διότι κάποιος νεαρός μάγος μόλις 12 ετών είχε μαγέψει δύο παιδιά τους. Συνωμίλησε με τον νεαρό μάγο. 
Τον ερώτησε:
-Πώς κάνεις τα μαγικά σου;
-Εγώ έχω τέτοια δύναμι που, αν ακουμπήσω το δάκτυλό μου επάνω στο ρούχο αυτού που θέλω να βλάψω, αμέσως γίνεται αυτό που επιθυμώ.
-Δηλαδή, αν ακουμπήσεις επάνω και στα δικά μου ράσα, θα ημπορέσεις να μου προκαλέσεις αυτό που θέλεις;
-Εσείς οι ορθόδοξοι ιερείς είσθε όλο φωτιά. Αν ακουμπήσω επάνω σου, θα καώ. Θα χάσω την δύναμί μου!!
Κάποια άλλη φορά ο π. Ιάκωβος, μου έλεγε, ότι έκανε παρέα με κάποιον συμπατριώτη του, μάγο. Μετά από πολλές συζητήσεις συνεφώνησαν, όταν ο μάγος κάνει τις τελετές του να είναι παρών και ο π. Ιάκωβος και όταν ο π. Ιάκωβος κάνει τις δικές του προσευχές να είναι παρών και ο μάγος. Το αποτέλεσμα ήτο ότι ο μάγος δεν ημπορούσε να σταθή την ώρα που ο π. Ιάκωβος έκαμε τις προσευχές του. Του έλεγε: «Δεν μπορώ να σταθώ. Κάτι με διώχνει…».
Εκεί στην Αφρική δεν ασχολούνται με τα μάγια μόνο οι μάγοι, αλλά πάρα πολλοί άνθρωποι. Ακόμη και μικρά παιδιά κάνουν σημεία και τέρατα με την δύναμι του σατανά.
Η μαγεία στην Αφρική έχει τρομακτική δύναμι και μεθόδους επιτελέσεως των σατανικών της σχεδίων. Σε περίπτωσι θανάτου κάποιου ανθρώπου, ψάχνουν επίμονα οι συγγενείς του νεκρού τον αίτιο του θανάτου του. Τότε εκτυλίσσεται ένα σκηνικό που μοιάζει με τραγωδία. Όταν κάποτε επήγα σ’ ένα χωριό ν’ αγοράσω χόρτα για τα παιδιά των οικοτροφείων μας, είδα το σπίτι απ’ όπου αγόραζα τα χόρτα, να έχει στο ένα πλίνθινο ντουβάρι του μια μεγάλη τρύπα. Ρώτησα να μάθω πού είναι η γυναίκα και γιατί το σπίτι είναι γκρεμισμένο. Και μου είπαν ότι την έκλεισαν φυλακή, διότι αποκαλύφθηκε ότι συνήργησε στον θάνατο κάποιου ανθρώπου, που με το φέρετρό του ήλθε και της γκρέμισε το σπίτι. Άνθρωποι που είδαν το φέρετρο με τον νεκρό μέσα, να πετά και να τρέχει με ταχύτητα, το ακολούθησαν αλαφιασμένοι. Το είδαν να γκρεμίζει μάνδρες, σπίτια, να ξεριζώνει δένδρα, μέχρι να φθάσει στο σπίτι, όπου θα σταματήσει. Εκεί οι άνθρωποι θα συλλάβουν τους ανθρώπους του σπιτιού, διότι, αποδείχθηκε ότι αυτοί είναι οι δολοφόνοι του νεκρού. Μετά αρχίζουν τα βάσανα, οι συμπλοκές και οι αλληλοσκοτωμοί. Αρκεί να ειπώ ότι σ’ ένα χωριό μέσα σ’ ένα μήνα σκοτώθηκαν 62 άτομα. Ο διάβολος τους εχώρισε σε δύο παρατάξεις και τους έβαλε κατόπιν μεταξύ τους να κτυπηθούν μέχρι θανάτου.
Τον Ιούνιο του 2002 ελάβαμε τηλεφώνημα από ένα χριστιανό μας, Παντελεήμονα ονόματι, που ήταν βαρειά τραυματισμένος. Είχε εισαχθή στην εντατική του νοσοκομείου του Λικάσι. Μας είπε ότι έπεσε θύμα μαγείας και ότι το κεφάλι του είναι σπασμένο στα δύο. Εμείς εστείλαμε τον ιερέα π. Αυγουστίνο και τον διάκονο Φώτιο. Απ’ αυτούς εμάθαμε κατόπιν όλο το δραματικό ιστορικό του. Εργάτες της ίδιας μονάδος τον εφθόνησαν για την ικανότητά του και την προαγωγή του. Εργαζόταν σαν οδηγός σε νταλίκα για την μεταφορά κοβαλτίου και χαλκού, που εξαγόταν από την εταιρεία Τσεκαμίν του Λικάσι. Οι φθονεροί συνεργάτες του επήγαν στον μάγο. Τον επλήρωσαν και εκείνος τους υποσχέθηκε ότι θα εξολοθρεύσει τον ανεπιθύμητο εργάτη. Ενώ, κάποια νύκτα ο Παντελεήμων μετέφερε χαλκό από το εργοστάσιο προς το Λικάσι, μπήκε μέσα από το παράθυρο της νταλίκας ένας μαύρος σκύλος. Άρχισε να τον δαγκώνει και μάλιστα στα απόκρυφά του μέλη. Ο οδηγός με το ένα χέρι προσπαθούσε να οδηγήσει την νταλίκα και με το δεξί έδιωχνε ανεπιτυχώς τον σκύλο. Δεν κατώρθωσε να διώξει τον σκύλο, που ήταν διάβολος σταλμένος από τον μάγο, με αποτέλεσμα να εκτραπεί η νταλίκα και να πέσει από δεξιά μέσα σ’ ένα χαντάκι. Ο οδηγός έπεσε πλάγια και κτύπησε σχεδόν θανάσιμα στο κεφάλι. Τότε ο σκύλος, αφού επέτυχε τον σκοπό του, πήδηξε από το παράθυρο και εξαφανίσθηκε στο δάσος.
Το λάθος του χριστιανού μας είναι ότι δεν πήγε ο νους του ότι αυτός ο νυκτερινός επισκέπτης ήτο ο διάβολος με την μορφή σκύλου. Αν έκανε τον σταυρό του, θα εσώζετο. Οι προσπάθειές του να τον απομακρύνει με την δύναμί του απέτυχαν παταγωδώς και τον ωδήγησαν στο νοσοκομείο. Με την Χάρι του Θεού ξέφυγε τον θάνατο και επέστρεψε στην οικογένειά του, όπου τον περίμεναν εναγωνίως η γυναίκα του με τα 4 παιδάκια του.
Οι μάγοι είναι τόσο καλά δασκαλεμένοι από τον αρχηγό τους διάβολο, ώστε ποτέ ή σπανίως θα ομολογήσουν τα μυστικά των σατανικών τους σχεδίων και τελετών. Αυτό παρατηρείται ιδιαίτερα στις μάγισσες γυναίκες. Προτιμούν να πεθάνουν παίρνοντας τα μυστικά τους μαζί τους στον τάφο, παρά να τα εξομολογηθούν ή να τα κοινοποιήσουν στους άλλους.
Όταν αποκαλύφθηκαν από τον διάβολο οι τρεις μάγοι, που είχαν σκοτώσει τον Κατόκα, φύλακα της φάρμας του Κλιμακίου Κολουέζι, τον Ιούλιο του 1999, μόνο ένας απ’ αυτούς είπε τα εξής εξομολογητικά στον π. Μελέτιο: «Πριν, μας βαπτίσετε, πάτερ, ήλθαν τα πνεύματα και μας είπαν τα εξής: Δεν μας πειράζει, αν αποφασίσατε να βαπτισθήτε. Μόνο ένα ζητάμε από εσάς: Να μη μας μαρτυρήσετε στον ορθόδοξο παπά. Μέχρι τώρα είδατε πως σας βοηθούσαμε σε κάθε πρόβλημά σας. Μη προδώσετε την φιλία μας. Έχετε κανένα παράπονο από εμάς;».
Στο Μπραζαβίλ υπάρχουν αυτό τον καιρό τρεις ορθόδοξες ενορίες. Ο π. Ιάκωβος Μπάνζα από το πρωί μέχρι το βράδυ δέχεται δεκάδες ανθρώπους, που δεν έχουν καμμία σχέσι με την Εκκλησία μας. Δεν έρχονται να ζητήσουν υλική βοήθεια, όπως τούτο συμβαίνει στο Κολουέζι, αλλά πνευματική. Έρχονται να βρουν σανίδα σωτηρίας, διότι ο διάβολος, στα δίκτυα του οποίου είναι μπλεγμένοι, τους έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο. Πραγματικά υποφέρει να τους βοηθήσει να εξομολογηθούν τα αμαρτήματά τους και τα παθήματά τους που σχετίζονται με την μαγεία. Αναγκάζεται ο ίδιος να τους λέγει ότι δήθεν στο παρελθόν, πριν βαπτισθή, ήταν μεγάλος μάγος, ότι είχε σχέσεις όχι με μία αλλά με δύο και τρεις γυναίκες την ημέρα. Μ’ αυτό τον τρόπο παίρνουν θάρρος και του εκμυστηρεύονται τα μυστικά τους. Αρχίζουν να διηγούνται τα δικά τους αμαρτήματα. Έτσι αρχίζει η θεραπεία τους, η κατήχησις και η μελλοντική τους είσοδος διά του αγίου Βαπτίσματος στο σώμα της Εκκλησίας μας.
Όταν πρόκειται να γίνουν βαπτίσεις, στους εξορκισμούς συμβαίνουν ενίοτε συνταρακτικά γεγονότα. Άνθρωποι που είχαν κάποια σχέσι με την μαγεία και δεν εξωμολογήθησαν καθαρά, πέφτουν κάτω. Φωνάζουν και τρέμουν στο άκουσμα των ευχών της Εκκλησίας μας. Ενώ, όταν προτίθεται ενώπιόν τους ο τίμιος Σταυρός, τρομάζουν, φοβούνται, θέλουν να γλυτώσουν διά της φυγής. Ομολογούν ότι αυτό το Σημείο τους καίει.
Κάποια χρονιά είχαμε στο Κολουέζι σεμινάριο για τους κατηχητές μας. Ένας απ’ αυτούς, είχαμε ακούσει, ότι δεν είχε πλήρως απαρνηθή στην ζωή του την δύναμι της μαγείας. Κατά την διάρκεια της θείας Λειτουργίας μιας Κυριακής και ενώ γινόταν η Μεγάλη Είσοδος, ο κατηχητής Χ. έπεσε κάτω σαν νεκρός. Αφού εξωμολογήθηκε τον άφησε το ακάθαρτο πνεύμα και συνήλθε.
Ένας άλλος κατηχητής μας ενόμισε ότι μπορεί να το έχει «δίπορτο». Οσάκις υπάρχει ανάγκη να πηγαίνει και στον μάγο της περιοχής του. Το αποτέλεσμα ήταν να δαιμονισθή. Ταλαιπωρήθηκε αρκετά. Οι άνθρωποι του χωριού του τον απέφευγαν. Άνθρωποι δαιμονισμένοι δεν έχουν θέσι μέσα σε μια κοινωνία ανθρώπων. Γι’ αυτό οι Αρχές του τόπου τους υποχρεώνουν να ζουν στα δάση, μακριά από άλλους ανθρώπους.
Με το θέλημα του Θεού θεραπεύθηκε ο κατηχητής. Στο χωριό του ήταν και πάλι ανεπιθύμητος, διότι έλεγαν οι άνθρωποι ότι αυτός δεν είναι ο Ν. αλλά ξένο πνεύμα με την μορφή του. Τον εφοβούντο λοιπόν και τον ανάγκαζαν να φύγη για το δάσος.
Στο Κολουέζι, είχε έλθει το 2001 ένας υπουργός. Τότε είχε εκραγεί ο πόλεμος στα σύνορα μεταξύ Κογκό και Ρουάντας. Ήρχοντο τραίνα να παραλάβουν στρατιώτες, τελείως απειροπόλεμους, για να τους μεταφέρουν στα πεδία των μαχών. Τότε έκανε την εμφάνισί του ο υπουργός για να ενισχύσει το ηθικό των κατοίκων για την αντιμετώπισι του εχθρού. Μας έκανε εντύπωσι ότι δημοσίως προέτρεπε όλους τους επιστρατευμένους να μεταβούν στους μάγους. Να αλειφθούν με τα σιρόπια τα οποία εκείνοι θα τους δώσουν και έτσι δεν θα τους «πιάνει» το βόλι του εχθρού. Και εντόπιοι Χριστιανοί μας, με διαβεβαίωσαν ότι όσοι απ’ αυτούς παίρνουν αυτές τις αλοιφές, ακολουθώντας τις συνταγές των μάγων, πάνε στον πόλεμο με το όπλο φορώντας κοντό παντελονάκι, χωρίς καμμία προφύλαξι, διότι δεν τους βρίσκουν οι σφαίρες των εχθρών!
Σε περίοδο πολιτικών αναμετρήσεων, ως συνήθως, γίνονται περιοδείες από εκπροσώπους υποψηφίων των κομμάτων. Μία ομάδα νέων, που υπεστήριζαν κάποιο κόμμα, έστησαν την χορτοκαλύβα τους, έξω από ένα γειτονικό χωριό, την Τσαμπούλα. Μάλιστα για να δημιουργήσουν μία τεχνητή φοβία στους διερχομένους, σχημάτισαν κι ένα εικονικό τάφο, βάζοντας στην κεφαλή του κι ένα χριστιανικό σταυρό.
Απέβησαν όμως τυραννικοί με την συμπεριφορά τους. Όχι μόνο προσπαθούσαν να πείσουν τους διερχομένους ανθρώπους για το κόμμα τους, αλλά τους ζητούσαν χρήματα και από όσα αγαθά μετέφεραν από την πόλι για τα χωριά τους, τους άρπαζαν εκβιαστικά και ένα μερίδιο για την επιβίωσί τους και των οικογενειών τους.
Κατήντησε λοιπόν, πληγή και για εμάς η παρουσία τους, διότι περνούσαμε καθημερινά από εκεί για να μεταβούμε στην κοντινή φάρμα για τα λαχανικά μας. Ένα απόγευμα, περνώντας από εκεί ένας κληρικός του Κλιμακίου μας, αφού διεπίστωσε ότι δεν υπήρχε κανείς, έβαλε φωτιά και έκαψε την καλύβα τους.
Την άλλη ημέρα ανεχώρησε για διακοπές στην Ελλάδα.
Μετά από 2-3 ημέρες πέρασα από εκεί με άλλον αδελφό, και τον οδηγό με το αυτοκίνητό μας με προορισμό την φάρμα μας.
Εξεπλάγην και ταράχθηκα, όταν πετάχθηκαν μέσα από τα χόρτα τρεις απ’ αυτούς τους νέους. Φορούσαν μόνο κοντό παντελονάκι, είχαν βάλει φτερά στα κεφάλια τους, είχαν βάψει με διάφορες πολύχρωμες λωρίδες τα ημίγυμνα σώματά τους καθέτως και κρατούσαν ο καθένας τους από μία μακριά σπάθη.
Σήκωσαν τα χέρια τους και σταμάτησαν βιαίως το αυτοκίνητό μας. Μας είπαν:
–Έχομε μία υπόθεσι να τακτοποιήσουμε με εσάς τους Ορθοδόξους.
-Τί συμβαίνει, βρε παιδιά, γιατί μας σταματήσατε;
-Γιατί μας εκάψατε την καλύβα μας;
-Αποκλείεται εμείς να κάνουμε τέτοιο έργο. Μας γνωρίζετε τόσα χρόνια. Σας αγαπάμε και φροντίζουμε για το καλό σας και για την πατρίδα σας.
-Εμείς επήγαμε στον αρχηγό μας και μας είπε ότι ο τάδε ορθόδοξος παπάς σας, μας έκαψε την καλύβα μας. Λοιπόν, δεν θα περάσετε, αλλά θα ‘ρθήτε να πάμε στο χωριό να σας δικάσει ο πρόεδρός μας.
-Ακούστε, παιδιά μου, ανεβήτε επάνω στο αυτοκίνητο. Πάμε μαζί μέχρι την φάρμα μας και εκεί με τρόπο ειρηνικό θα συζητήσουμε μαζί σας. Ό,τι θέλετε και μπορούμε, θα σας το κάνουμε.
Έτσι λοιπόν, δέχθηκαν και φθάσαμε μαζί στην φάρμα.
Είπα στον υπεύθυνο της φάρμας τον κ. Γεράσιμο, ορθόδοξο Χριστιανό μας, να συνομιλήσει μαζί τους και να μου ανακοινώσει τις απαιτήσεις τους. Εγώ απομακρύνθηκα από κοντά τους δήθεν για να ιδώ τα λαχανικά της φάρμας.
Πράγματι. Εζήτησαν εργάτες μας και τα υλικά δικά μας για την κατασκευή της καλύβας τους. Μετά για να ευχαριστήσουν τον μάγο που τους πληροφόρησε για το κάψιμο της καλύβας τους, ζήτησαν άσπρο ζωντανό κόκκορα, μισό σακκί καλαμποκάλευρο, ρύζι, πατάτες και φασόλια για να φάνε όλοι μαζί.
Τί να έκανα; Επήγα στην αγορά. Αγόρασα τον άσπρο κόκκορα, τους έδωσα και τα υπόλοιπα τρόφιμα. Έστειλα και τους εργάτες να ξαναφτιάξουν την καλύβα τους και έτσι τελείωσε αυτή η μικρή μου περιπέτεια.
Από τότε πλέον, ελάβαμε γνώσι ότι δεν χρειάζονται πολλές σχέσεις με τους μάγους, διότι δεν αστειεύονται…
Στο Χωριό Μαπέντο, 30 χιλιόμετρα έξω από το Κολουέζι, υπάρχει μεγάλη δαιμονική σφηκοφωλιά. Συχνά διερχόμεθα από εκεί για το επόμενο χωριό Λουανκόκο, όπου είναι το μεγάλο αγρόκτημα της ιεραποστολής μας.
Ένα απόγευμα επέστρεφε ο π. Μελέτιος (νυν Επίσκοπος) από την φάρμα και σταμάτησε στο ανωτέρω χωριό, διότι άκουσε φωνές και ταραχή. Ο πρόεδρος και μάγος του χωριού είχε καλέσει τους πάντες σε συνεδρίασι. Κατέβηκε ο π. Μελέτιος από το αυτοκίνητο κι άρχισε να πλησιάζει προς την δαιμονική αυτή σύναξι κρατώντας ένα Σταυρό στο χέρι του. Ο μάγος του έβαλε τις φωνές:
–Μη πλησιάζεις. Θα μου καταστρέψεις την δουλειά μου. Φύγε γρήγορα…
-Δεν θα σας ενοχλήσω. Απλά έρχομαι κοντά σας να σας χαιρετίσω.
-Όχι, όχι. Εσείς οι ορθόδοξοι παπάδες είσθε μεγάλοι μάγοι. Μας εμποδίζετε, ακόμη και με την παρουσία σας!
Οι άλλες «εκκλησίες», επειδή δεν έχουν το πλήρωμα της αληθείας, δεν έχουν και την αγιαστική Χάρι. Γι’ αυτό πολλοί άνθρωποί τους, έρχονται με ελπίδα στους ορθοδόξους ιερείς μας. Όταν κάποιος παπικός ιερέας τόλμησε να διαβάσει εξορκισμούς σ’ ένα δαιμονισμένο, το δαιμόνιο τον περιγέλασε ειρωνικά και φυσικά δεν βγήκε. Ένας άλλος παπικός ιερέας, μου έλεγε ο μακαριστός παπά Κοσμάς, τόλμησε να διαβάσει κάποιον δαιμονισμένο και το αποτέλεσμα ήτο φοβερό. Δαιμονίσθηκε ο ίδιος!
Μοναδική λοιπόν σωστική κιβωτός παντού και πάντοτε για κάθε άνθρωπο απανταχού της γης είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία μας με τους Επισκόπους και ιερείς μας που έχουν κανονική αποστολική διαδοχή και έγκυρη την χάρι της ιερωσύνης τους.
Οι ευχαριστίες των ορθοδόξων του Κογκό προς όλους αυτούς που συνεργούν στην διάδοσι της Ορθοδοξίας στην χώρα τους είναι άπειρες και διά βίου.
Γνωρίζουν πλέον εμπειρικά ότι μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ο κυματοθραύστης όλων των κακών ρευμάτων της μαγείας και της ειδωλολατρείας.
Μεγάλη θα είναι η ευθύνη όλων ημών, των νεοελλήνων, οι οποίοι όχι μόνο ελακτίσαμε εν πολλοίς την Πίστι των Αγίων μας από την ζωή μας, αλλά και με την φίλαυτη και απαράδεκτη στάσι μας εμποδίζουμε την εξάπλωσί της στους «εν χώρα και σκιά θανάτου καθημένους» ανθρώπους της Αφρικής και της Ασίας.
Είναι καιρός να ανανήψουμε. Είναι καιρός να στρέψουμε ευχαριστιακά τον νου και την καρδιά μας στον Ιησού Χριστό, διότι αξιωθήκαμε εκ προγόνων να είμεθα ορθόδοξοι και ελεύθεροι από τα δεσμά της μαγείας και του αιωνίου θανάτου.
Μας περιμένουν τα εκατομμύρια των Αφρικανών Αδελφών μας, να δώσουμε και εκεί το παρόν με την προσευχή, την ίδρυσι ευεργετικών προς αυτούς οικοδομημάτων, ιερών Θυσιαστηρίων και άλλων ιεραποστολικών κτισμάτων, όπου θα αγιάζωνται οι πιστοί και θα διώκονται μακριά οι δυνάμεις του σκότους.
«Η ΔΡΑΣΙΣ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ»
ΜΟΝΑΧΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
