Η μάχη της νηστείας με τα κακά πνεύματα

του Ρουμάνου Γέροντος Αρσενίου Μπόκα
Άπό προηγούμενο λόγο μου σας υπενθυμίζω, ότι πρέπει όλοι να εξομολογούνται και να κοινωνούν και να τηρούν τις νηστείες, που έχουν καθιερωθή άπό την ορθόδοξη Εκκλησία μας.

Οι γονείς μας έγέννησαν σω­ματικά, ενώ η Εκκλησία εξ ύδατος και Πνεύματος» και η πνευματική γέννησις της Εκκλησίας είναι φυσικά άνώτερη άπό την σωματική των γονέων.

Άπό την πνευ­ματική μας γέννησι, διά του άγιου Βαπτίσματος και του Χρίσματος, έλάβαμε τον φύλακα άγγελο. Γι’ αυτό βα­πτίζονται σε μικρή ήλικία τα παιδιά, άσχετα τι λέγουν μερικοί άλλοι, για να τα προστατεύη ο άγγελος τους α­πο τους ορατούς και άοράτους εχθρούς και κινδύνους.

Όπότε, έάν η Εκκλησία μας γεννά, αύτή και μας α- νατρέφει και ανάμεσα στις εντολές με τις όποιες μας α- νατρέφει πνευματικά, είναι και η νηστεία. Συνεπώς, πρέπει να ύπακούουμε σε αύτή την εντολή και να νη­στεύουμε. Οι άγιοι Πατέρες, κυρίως οι παλαιότεροι, παρετήρησαν ότι όλα τα κακά ξεκινούν άπό το στομάχι.

Σήμερα, με την χάρι του Θεού, έπιβάλλεται να σας διδάξω και να πιστεύετε όλοι, ποια είναι η μάχη της νηστείας με τα κακά πνεύματα και για τον τρόπο με τον όποιον η νηστεία σκοτώνει τα πάθη.

Τα πάθη, η οι άμαρτίες, είναι τριών ειδών:

άμαρτίες που γίνονται έναντίον του εαυτού μας

άμαρτίες έναντίον του πλησίον μας

άμαρτίες έναντίον του Άγιου Πνεύματος, έναντίον της Αληθείας.

Αυτά τα τρία ειδη είναι και άμαρτίες ενώπιον του Θεού, διότι έσύ δεν άνήκεις στον έαυτό σου, άλλά στον Θεό. Επομένως και τις άμαρτίες, τις όποιες κάνεις, δεν τις κάνεις μόνον έναντίον σου, άλλά και έναντίον του Θεού. Γιατί; Επειδή είσαι υιός του Θεού.

Σήμερα να προσπαθήσουμε ιδιαίτερα ν’ άπαλλαγούμε άπό τις άμαρτίες που στρέφονται έναντίον μας και ε­ναντίον του πλησίον μας.

Οι άμαρτίες που γίνονται έναντίον μας, είναι τα έπτά κορυφαία η θανάσιμα άμαρτήματα: η υπερηφά­νεια, η φιλαργυρία, η άκολασία, η λαιμαργία η γαστριμαργία, ο θυμός, η οργή και η άκηδία.

Ανάμεσα σ’ αυτά τα έπτά ευρίσκεται και η ρίζα των κακών: η γαστριμαργία η ο άπατηλός θεός του σώμα­τος. Αύτή πρέπει να σβήση με την νηστεία. Διότι, έάν δεν καταμαραθή με τη νηστεία και δεν έκδιωχθή έξω, αυξάνεται και εξαπλώνεται αυτό το δένδρο του διαβό­λου, αύτός ο ψεύτικος θεός του σώματος, και ιδού πως, συγκεκριμένα: άπό τη ρίζα της γαστριμαργίας βλαστά- νουν οι κλάδοι του θυμού, της άκολασίας, της φιλαργυ­ρίας και των άλλων παθών.

Τα μεγάλα πάθη ώνομάσθηκαν άπό τους άγιους Πα­τέρες δαίμονες: ο δαίμονας της φιλαργυρίας, ο δαίμο­νας της γαστριμαργίας, της οργής, της πορνείας και οι άλλοι. Ώνομάσθηκαν έτσι διότι τα άμαρτήματα αυτά κατευθύνονται με την σκιώδη ενέργεια του διαβόλου. Τα ώνόμασαν και κορυφαία, διότι έργάζονται για την ψυχική άπώλεια του άνθρώπου και γίνονται πρόξενα άλλων μικροτέρων άμαρτιών και παθών.

Άπό την Καινή Διαθήκη γνωρίζετε ότι η Μαρία η Μαγδαληνή είχε αυτά τα επτά κορυφαία πάθη, άπό τα όποια την άπήλλαξε ο Κύριος. Επίσης γνωρίζετε για τον δαιμονισμένον των Γαδαρηνών, στον όποιο είχε είσέλθη μία λεγεών δαιμονίων, δηλαδή 6000 κακά πνεύ­ματα. Μόλις ο Κύριος τους επέτρεψε να μπούν στην άγέλη των χοίρων, άμέσως όρμησε το κοπάδι στην θα­λασσα.

Τώρα προσέχετε διότι έχω να σας διδάξω πως θα ήμπορέσετε και έσείς να άντιλαμβάνεσθε και να βλέπετε μέσα σας την εργασία του πονηρού πνεύματος.

Είναι πολύ εύκολο να άντιληφθούμε την άκάθαρτη πράξι μας, που γίνεται μέσα μας. Για παράδειγμα, με την λαιμαργία, παρατηρείς ότι το στομάχι γεμίζει, αλ­λα η έπιθυμία δεν χορταίνει. Ιδού το έργο του διαβό­λου: επιθυμία πάνω άπό την φύσι. Βλέπετε πόσο εύκο­λο είναι να την άντιληφθής, έάν έχης γνώσιν του πραγ­ματος;

Είναι γνωστή η λαιμαργία των λύκων, και όμως δεν τρώγουν περισσότερο, παρά μόνο, όσο πεινούν.

Ιδού λοιπόν, ότι και τα θηρία και όλα τα ζώα, δεν ε­χουν πάνω άπό την φύσι τους την έπιθυμία της λαιμαρ­γίας τους και μόνο ο άνθρωπος τα ξεπερνά, διότι μόνο τον άνθρωπο έχει στο στόχαστρο ο διάβολος και προ­σπαθεί να τον νικήση.

Ιδού γιατί δεν πρέπει να υπακούετε ποτέ στην άλο­γη έπιθυμία της κοιλίας, διότι υπακούετε στον διάβολο. Αυτό να το έχετε στο νού σας, όσον άφορα το στομάχι σας. «Ετσι συμβαίνει και με όλα τα πάθη.

Ο πόλεμος του στομάχου, όμως, είναι ο πρώτος πο­λεμος τον όποιο έχασε ο άνθρωπος στον παράδεισο και η πρώτη νίκη του διαβόλου. Και μ’ αύτή τη νίκη έλπίζει ο διάβολος να κερδίση τους άνθρώπους και να άντικαταστήση τον Θεό. Και να ξέρετε ότι, έάν δεν προσέ­ξουν οι άνθρωποι, ο διάβολος και πάλι θα νικήση.

‘Ιδού γιατί υψώνουμε τη φωνή μας ν’ άκούσουν όλοι:

Πίσω στην κατά Θεόν νηστεία, διότι χωρίς αυτήν έρχο­νται οι κακίες!

Λοιπόν, προσέχετε τι τρώτε. Διότι, κοίταξε πως παι­δεύει ο Θεός την περιφρόνησι της νηστείας: με άρρώστιες και ενίοτε αθεράπευτες, όπως για παράδειγμα ο καρκίνος, ο όποιος προέρχεται άπό την άμετρη κατανάλωση ζωικών τροφών, γι’ αυτό υπάρχουν περισσότεροι καρκίνοι στις πόλεις και στα χωριά, όπου υπάρχουν χασάπικα. Η πλήρης η μερική παραλυσία του σώμα­τος, προέρχεται πολλές φορές άπό την άδιακρισία των τροφών και την περιφρόνησι της νηστείας.