Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Θλίψη και αγανάκτηση προκαλεί σχόλιο του δημοσιογράφου – ανταποκριτή στην Αθήνα της τουρκικής λαϊκής εφημερίδας «Sabah» κ. Στέλιου Μπερμπεράκη, με την ευκαιρία του εορτασμού του 15Αυγούστου στο προαύλιο των ερειπίων της Μονής Σουμελά του Πόντου. Στο δημοσίευμα του, της Πέμπτης, 16ης Αυγούστου, αναφέρει: « Ενώ χθες στην Τουρκία οι Έλληνες Ορθόδοξοι είχαν τη δυνατότητα να λειτουργηθούν στο ιστορικό μοναστήρι Σουμελά, στην Τραπεζούντα, στην ελληνική πρωτεύουσα οι Μουσουλμάνοι, δυστυχώς, δεν είχαν αυτή την τύχη….» και προειδοποιεί πως «φέτος οι Μουσουλμάνοι θα ασκήσουν πιέσεις για να τελέσουν την εορτή του Ραμαζανιού στους δρόμους της πρωτεύουσας της Ελλάδας». Σε άλλο σημείο σημειώνεται πως «500.000 Μουσουλμάνοι θα γιορτάσουν στην Αθήνα υπαιθρίως». ( Σημ. Από την στα αγγλικά ιστοσελίδα της εφημερίδας Sabah. Δημοσίευση την 18η Αυγούστου).
Η αλήθεια για την πανήγυρη στη Μονή Σουμελά του Πόντου είναι πως εκεί βρέθηκαν λίγοι Έλληνες και περισσότεροι Γεωργιανοί και Ρώσοι, από τους οποίους μόνο οι διαπιστευμένοι παρακολούθησαν εντός του προαυλίου της Μονής την Πατριαρχική Θεία Λειτουργία υπό αστυνομικό και στρατιωτικό κλοιό. Κι ενώ στην Αθήνα υπάρχουν τόσοι Μουσουλμάνοι, που οι περισσότεροι έχουν περάσει από την Τουρκία και ζητάνε μια θέση στον ήλιο, στον Πόντο δεν κατοικεί ούτε ένας Έλληνας, για δείγμα . Υπάρχουν μόνο κρυπτοχριστιανοί και όσοι μέσα τους διατηρούν ελληνοποντιακή εθνική συνείδηση. Εκατοντάδες χιλιάδες Ποντίων υπέστησαν από τους κεμαλικούς μια από τις αιματηρότερες Γενοκτονίες της Ιστορίας και όσοι διασώθηκαν μετέφεραν στην ελεύθερη Πατρίδα, μαζί με τον δυναμισμό τους, τα ιερά και τα όσια τους και την ιστορική και θαυματουργή εικόνα της Παναγίας.
Η ιστορία της αδείας που δίδει η τουρκική κυβέρνηση για τη λειτουργία στη Σουμελά μοιάζει με εκείνο το στρατηγό, που αφού εξαφάνισε μια πολιτεία «μίλησε» στους νεκρούς της και τους είπε σε θριαμβευτικό ύφος: « Τώρα είσθε πραγματικά ελεύθεροι…». Μην ξεχνάμε πως ενώ στην Αθήνα είναι ελεύθερη η διαβίωση των Μουσουλμάνων μεταναστών, στην Τραπεζούντα δεν υπάρχει Ορθόδοξος Χριστιανικός Ναός και στον Ρωμαιοκαθολικό που υπήρχε δολοφονήθηκε το 2006 από νεαρό φανατικό ισλαμιστή ο σ’ αυτόν εφημέριος του Αντρέα Σαντόρο. Επίσης στην Τραπεζούντα υπάρχει έντονη η αστυνομική και η στρατιωτική παρουσία, καθώς και η παρακρατική των «Γκρίζων Λύκων».
Επίσης στην Τραπεζούντα ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Ερντογκάν Μπουλέντ Αρίντς ζήτησε να μετατραπεί σε τζαμί ο ιστορικός ναός της Αγίας Σοφίας, σύμβολο της ηρωικής και λαμπρής Κομνήνιας περιόδου (1204-1461). Η πρόταση του υψηλού αξιωματούχου της νεοοθωμανικής κυβέρνησης προκάλεσε την αντίδραση όχι μόνο του Οικουμενικού Πατριάρχου, κ. Βαρθολομαίου, αλλά και του προέδρου της Μουσουλμανικής Κοινότητας της Τραπεζούντας Ζεκί Μπαϊτάρ.
Είναι απαράδεκτο να μιλάμε για «ελευθερίες των Ορθοδόξων στην Τουρκία» όταν η Ρωμέϊκή κοινότητα δεν έχει ουσιαστικά κανένα δικαίωμα και ορισμένα ακίνητα που ανέκτησε, τα κέρδισε δια μέσου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ). Είναι τόσες οι «ελευθερίες», που στην Κωνσταντινούπολη από 250.000 Έλληνες έχουν απομείνει περίπου 2.000…Το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξακολουθεί να είναι «σε αιχμαλωσία», όπως έγραψε ο σερ Στίβεν Ράνσιμαν. Ολες οι έως τώρα τουρκικές κυβερνήσεις το θεωρούν ίδρυμα τουρκικού τοπικού χαρακτήρα και το μεταχειρίζονται ως υποτελές τους και η κατάσταση σήμερα του Οικουμενικού Πατριαρχείου χαρακτηρίζεται από ορισμένους ως χειρότερη από αυτήν που βρισκόταν επί οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Μετά το δημοσίευμα της Sabah και παρόμοιων που υπήρξαν τα προηγούμενα δύο χρόνια πρέπει να επανεξεταστεί από το Φανάρι η τέλεση της Θείας Λειτουργίας στη Μονή Σουμελά του Πόντου. Ουδείς νομίζουμε ότι επιθυμεί να ρίχνει νερό στον μύλο της τουρκικής προπαγάνδας. Ουδείς νομίζουμε ότι εκουσίως θυσιάζει στον απολύτως δικαιολογημένο συναισθηματισμό του τα ιερά και τα όσια του Γένους. Η εικόνα της Παναγίας Σουμελά είναι σήμερα στην ελεύθερη Πατρίδα και τιμάται όντως ελεύθερα από τους Ποντίους και τους άλλους Έλληνες. Αυτό είναι αρκετό. Σήμερα αποδεικνύεται περιττή και ζημιογόνα η διάσπαση της προσοχής των Ελλήνων πιστών, ανάμεσα στην πανήγυρη περί την περίπυστη εικόνα της Παναγίας Σουμελά, στην ελεύθερη Μακεδονία και στην πανήγυρη, στα ερείπια της Μονής, στον υπό το τουρκικό κράτος Πόντο. –