Η αγάπη παραβλέπει τις ιδιοτροπίες του αδελφού.
Συγχωρεί τα λάθη.
Ανέχεται τα ελαττώματα.
Υποχωρεί στο πείσμα.
Αποφεύγει την κατάκριση.
Αγνοεί την ειρωνεία.
Διαλύει τις καχυποψίες.
Αρνείται τις συκοφαντίες.
Δεν επικρίνει και δεν διασύρει δημόσια.
Σκεπάζει όλες τις ελλείψεις με έναν τρόπο ευγενικό και μεγαλόψυχο.
“Η αγάπη τω πλησίον κακόν ουκ εργάζεται, μακροθυμεί, χρηστεύεται …
ού φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ού ζητεί τα εαυτής …
ού λογίζεται το κακόν” βροντοφωνεί ο Παύλος.
-120x86.jpg)
