του Διονύση Μακρή
Ουκ επ’άρτω ζήσεται μόνω ο άνθρωπος, δηλαδή δεν ζει μόνο με υλικά αγαθά ο άνθρωπος, αλλά έχει ανάγκη πνευματικής τροφής και αληθείας! Η συγκλονιστική τούτη απάντηση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στον διάβολο που τον πείραζε στην έρημο, όπως αποδεικνύεται σήμερα δεν συγκινεί τους σύγχρονους άρχοντες…
Απεναντίας θα λέγαμε ούτε καν τους προβληματίζει, αφού στην κυριολεξία η ζωή τους περιστρέφεται γύρω από αριθμούς και ειδικότερα ασχολούνται με το πώς θα πετύχουν να ευημερούν οι αριθμοί! Χρηματιστήρια, τράπεζες, δάνεια, επιτόκια, καταθέσεις αποτελούν τη μοναδική μέριμνα τους!!! Εγκλωβισμένοι στην καλοστημένη παγίδα του πονηρού εκλαμβάνουν τον πλούτο και την ευημερία ως μοναδικό δρόμο ευτυχίας λαών και εθνών. Αν όμως καλοί μου άνθρωποι η απόκτηση υλικών αγαθών αποτελούσε ευτυχία τότε οι πλούσιοι και οι οικογένειες τους δεν θα είχαν καθόλου προβλήματα και θα ζούσαν μέσα στην τρελή χαρά. Όμως κάτι τέτοιο, όπως όλοι γνωρίζουμε δεν ισχύει.
Αρκεί μόνο μία επίσκεψη σε οίκο πλουσίου για να διαπιστώσει κάποιος πόσο δυστυχισμένοι είναι αυτοί που κυνηγούν τέτοιου είδους ευημερία! Αρκεί μία μόνο επίσκεψη για να κατανοήσει κάποιος ότι με τον πλούτο όχι μόνο δεν εξασφαλίζεις ασφάλεια αλλά επενδύεις μόνιμα στο άγχος, στη στεναχώρια (νοούμενη ως στενός χώρος, ως φυλακή)… Αρκεί μια μικρή συναναστροφή ακόμη με πλουσίους για να γνωρίσει κάποιος από κοντά τα αδιέξοδα που προκαλεί ο πλούτος… Για να νιώσει σε όλο το μεγαλείο τους την γκρίνια, την υποκρισία, την ασέβεια και κάθε μορφής άρνησης της ζωής. Μιας ζωής στην κυριολεξία κενής από αγάπη, ειρήνη, πίστη, ευτυχία. Η προσκόλληση στα υλικά αγαθά, στερεί την ανθρώπινη ψυχή τη δυνατότητα να ευτυχήσει. Γι’ αυτό και ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός είπε πως είναι πιο εύκολο να περάσει μία καμήλα από την τρύπα μιας βελόνας από το να εισέλθει ένας πλούσιος στον παράδεισο, να κερδίσει δηλαδή τη ζωή. Άλλωστε είναι παντελώς ανόητος και δυστυχισμένος όποιος δεν συνειδητοποιεί ότι ο άνθρωπος δεν δύναται να είναι ιδιοκτήτης υλικών αγαθών αλλά έχει οριστεί απλός διαχειριστής αυτών. Και εκ της διαχειρίσεως θα κριθεί από τον Δημιουργό τριαδικό Θεό.
Το δυστύχημα είναι όμως, ότι στην καλοστημένη αυτή παγίδα του πονηρού λίγο πολύ καλοί μου άνθρωποι έχουμε αιχμαλωτιστεί όλοι μας! Και αυτό το εκμεταλλεύεται ο διάβολος προκειμένου να υλοποιήσει ένα επιπλέον βήμα απομάκρυνσης του ανθρώπου από τον τριαδικό και μόνο αληθινό Θεό! Έβαλε λοιπόν τους ελεγχόμενους από τούτον «χριστιανούς» στους τύπους άρχοντες του κόσμου τούτου να διαγράψουν από τη ζωή των πολιτών τους την ημέρα της Κυριακής. Η δικαιολογία κατάργησης της ημέρας που οι Χριστιανοί αφιέρωσαν στον Κύριο μας και γι’ αυτό μετονομάστηκε από Πρώτη ημέρα, Κυριακή, έχει να κάνει με την λεγομένη ανάπτυξη ή ευημερία των αριθμών ή απόκτηση επιπλέον υλικών αγαθών!!! Στην ουσία όμως οι εκφραστές του μυστηρίου της ανομίας επιδιώκουν εμμέσως να μεταβάλλουν το λειτουργικό πλαίσιο και κανόνα που όρισε ο Θεός για τον εικόνα Αυτού άνθρωπο. Κανόνα που θέλει την εβδόμη ημέρα, ως ημέρα ανάπαυσης. Και ανάπαυση, καλοί μου χριστιανοί δεν σημαίνει όπως πολλοί νομίζουν ξεκούραση και αραλίκι, όπως είθισται να λένε κυρίως τα νέα παιδιά, που εκλαμβάνουν την Κυριακή, ως ευκαιρία να κοιμηθούν λίγο παραπάνω.
Η ανάπαυση έχει να κάνει με την ευχαριστία στο Θεό με τη δοξολογία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό άλλωστε κάθε Κυριακή για τον Χριστιανό αποτελεί ημέρα Ανάστασης, ημέρα χαράς και αγαλλίασης. Και ο αναστάσιμος αυτός χαρακτήρας ολοκληρώνεται με την ευχαριστηριακή σύναξη των χριστιανών γύρω από τον τόπο της σταυρικής θυσίας του Υιού του Θεού. Ολοκληρώνεται με τη συμμετοχή γης και ουρανού στο αναστάσιμο Κυριακάτικο χαρμόσυνο πνευματικό τραπέζι της θείας Κοινωνίας ορατού και αοράτου.
Ως εκ τούτου καλέ μου πρωθυπουργέ, και φτωχέ στο νου υπουργέ μιας τιποτένιας ανάπτυξης δεν έχετε κανένα, μα κανένα δικαίωμα να καταργήσετε αυτό που θεσπίστηκε από τον ίδιο τον τριαδικό Θεό! Άραγε ποιοί είστε εσείς, που πιστεύετε ότι μπορείτε να τα βάλετε με τον ιδιοκτήτη του Αμπελώνα τούτου, που ονομάζετε πλανήτης γη; Ποιοί είστε εσείς που πιστεύετε πως θα επιβάλετε στους χριστιανούς αποφάσεις και νόμους που αντιτίθενται στην πίστη τους; Και ποιός σας δίδει το δικαίωμα να επιχειρείτε να μεταβάλλεται στο όνομα μιας ψεύτικης ανάπτυξης τον λειτουργικό κανόνα του Κυρίου μας; Και μάλιστα να το πράττετε τούτο ενώ ταυτόχρονα καυχιέστε πως είστε χριστιανοί ενώ στην πραγματικότητα ταυτίζεστε με τις επιδιώξεις του διαβόλου, τουτέστιν των επί γης αναχρονιστικών και ανόητων, μέχρι βλακείας εκφραστών του μυστηρίου της ανομίας.
Καλοί μου άρχοντες χριστιανοί λογικευτείτε και μην παίζετε με τη φωτιά γιατί γρήγορα θα καείτε… Αφουγκραστείτε τη φωνή του προφητάνακτος Δαυίδ που εδώ και αιώνες μας ανακοινώνει πως πυρ προπορεύεται του Θεού. Γίνετε ως οι Παίδες οι εν καμίνω ρυσσάμενοι για να συναντήσετε τη δροσιά του πυρός, νοούμενη ως συνεχή δοξολογία του Θεού! Συνετισθείτε από τη διαχρονική συμβουλή του στυλοβάτη του Έθνους μας, Ισαπόστολο Κοσμά τον Αιτωλό που επισημαίνει πως τα χρήματα (υλικά αγαθά) που αποκτά ο χριστιανός από την εργασία της Κυριακής είναι καταραμένα και δεν έχουν την ευλογία του Θεού. Θυμηθείτε το λόγο του Κυρίου μας, εκ των πράξεων σου θα σε κρίνω δούλε πονηρέ και μην γίνεσθε σύγχρονοι εκφραστές της χαζομάρας γιατί οι επιπτώσεις μιας τέτοιας βλακωδέστατης εκ μέρους σας απόφασης θα έχει συνέπειες τραγικές όχι μόνο στην κυβέρνηση σας και στις οικογένειας σας αλλά και σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό.
Η επιμονή σας σε μια τέτοια απόφαση κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας μοιάζει με την ανόητη πράξη εκείνου που ανοίγει, την πόρτα και τα παράθυρα του σπιτιού του διάπλατα τη στιγμή που έξω επικρατούν πολικές θερμοκρασίες… Και το αποτέλεσμα της πράξης του είναι να παγώσουν στην κυριολεξία όχι μόνο ο ίδιος αλλά και η οικογένειά του που ζει μέσα στο σπίτι του…
Για να λογικευτείτε θα σας διηγηθώ μια αληθινή ιστορία που αφορά δύο καταστηματάρχες που διατηρούσαν καταστήματα με ενδύματα στα Λουτρά της Αιδηψού στην Εύβοια! Πρόκειται για πεθερό και γαμπρό! Ο πεθερός κατηγορούσε τον γαμπρό του ως τεμπέλη!!! Κι αυτό γιατί συνήθιζε την Κυριακή, αν και είχε όπως υποστήριζε περισσότερους επισκέπτες (βλ. πιθανούς πελάτες) να κρατά κλειστό το κατάστημα του, σ’ αντίθεση με τον πεθερό του που πάντα το άνοιγε. Προτιμούσε ο γαμπρός του και η γυναίκα του ως χριστιανοί να εκκλησιάζονται σε διάφορους ναούς και να φροντίζουν με διάφορες αγαθοεργίες, επισκέψεις σε ασθενείς, στήριξη των φτωχών να αφιερώνουν τις Κυριακές στη δοξολογία και ευχαριστία του τριαδικού Θεού. Δεν έπαυε ο καλός αυτός χριστιανός να ενοχλείται και να πιέζεται από τον πεθερό του να ανοίξει το κατάστημα του την Κυριακή. Η κατάσταση είχε γίνει αφόρητη, παρά τις συνεχείς πυροσβεστικές παρεμβάσεις της κόρης του…
Μια ημέρα λοιπόν ο γαμπρός λέγει στον πεθερό του το εξής:
-Μπορεί να υποστηρίζεις ότι χάνω κέρδη από το να κρατώ κλειστό το μαγαζί μου τις Κυριακές αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Στην πραγματικότητα ο Θεός φροντίζει να έχω περισσότερη δουλειά τις καθημερινές εργάσιμες ημέρες και να σε ξεπερνώ σε τζίρους αν και το δικό σου κατάστημα είναι πιο κεντρικό από το δικό μου.
Ο πεθερός αμφισβήτησε τα όσα υποστήριζε ο γαμπρός του και πιστεύοντας πως θα τον αποστομώσει του πρότεινε να εξετάσουν τους τζίρους τους! Αφού λοιπόν εξασφάλισαν τον έλεγχο ένθεν και ένθεν εργάστηκαν ως συνήθιζαν. Δηλαδή ο γαμπρός κρατούσε κλειστό το κατάστημα του τις Κυριακές ενώ ο πεθερός του το άνοιγε… Στο τέλος του μήνα οι δύο άνδρες παρουσίασαν τους τζίρους τους. Φανταστείτε την έκπληξη του πεθερού, όταν διαπίστωσε ότι ο τζίρος του καταστήματος του γαμπρού ήταν σχεδόν διπλάσιος από το δικό του! Από τότε όχι μόνο δεν επέμεινε να πιέζει το γαμπρό και την κόρη του να ανοίξουν το κατάστημα τους τις Κυριακές αλλά και ο ίδιος επέλεξε να το κλείνει και να προτιμά εκκλησιάζεται. Τότε άρχισε και προσωπικά να συνειδητοποιεί τι σημαίνει ευλογία του Θεού…
Καλέ μου πρωθυπουργέ, καλοί μου υπουργοί και λοιποί άρχοντες φροντίστε να μην επιμείνετε στην παντελώς λανθασμένη απόφασή σας. Ωστόσο αν πιεζόμενοι από τους οίκους της ανομίας και τις στοές του σκότους συνεχίσετε να επιμένετε, τότε να γνωρίζετε ότι όχι μόνο θα χάσετε κάθε ευλογία του Θεού αλλά επιπλέον θα εισπράξετε πολύ σύντομα τις τραγικές συνέπειες της πράξης τούτης.