(Μέρος από επιστολή της Χρυσάνθης Θέμελη, Καθηγήτριας Πανεπιστημίου)
ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ – Επιθυμώ να αναφερθώ σε ένα αξιοθαύμαστο γεγονός, στο οποίο πάτερ Αντώνιε, ήσασταν παρών και το οποίο μου επισφράγισε την αγιότητα της Γερόντισσας Γαλακτίας.
Σε κάποια επίσκεψή μου, λοιπόν, της έδωσα στα χέρια της μιάν πλαστικοποιημένη φωτογραφία του εν ζωή, τότε, Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας.
Άρχισε αμέσως, κρατώντας τον σφιχτά στα χέρια της, να τον καταφιλά με ιδιαίτερη προσοχή και ευλάβεια.
Επειδή η χαρισματική Γερόντισσα αντιλήφθηκε την εύλογη απορία μου, κοιτάζοντάς με διεισδυτικά στα μάτια, μου είπε ότι «γνωρίζονται» με τον Γέροντα κάτι που επανέλαβε και άλλες φορές. Προφανώς εννοούσε πνευματικώ τω τρόπω. Σε λίγο, όμως, κατά μυστηριώδη τρόπο, η φωτογραφία άρχισε να μυροβλυζει ενώ ταυτόχρονα ευωδίασε ολόκληρος ο χώρος της.
Επίσης, σε μιάν επόμενη επίσκεψή μου και πριν την κοίμηση του μακαριστού Γέροντα Εφραίμ, όταν και πάλι της έβαλα μέσα στα ευλογημένα αποστεωμένα χέρια της την ίδια φωτογραφία, απευθυνόμενη στον μακαριστό Γέροντα του είπε μεγαλόφωνα: «Όπως είπαμε! Πρώτα εσύ και μετά έρχομαι και εγώ». Έτσι ακριβώς και έγινε.
Τι μπορεί να πεί κανείς εκτός από το να θαυμάσει!
Πηγή: “Η Οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης”, Ιερά Μητρόπολις Μόρφου, εκδ. Θεομόρφου, Β΄ έκδοση, σελ. 257
