Επιστολή για τη νηστεία, την εγκράτεια και τη δίαιτα

Του Γέροντος Ιωσήφ, του Βατοπαιδινού

Σεμνοπρεπεστάτη Μ., η Χάρις τού Χριστού μας μετά τού πνεύματός σου.
Πήρα τό γράμμα σου καί διάβασα τό περιεχόμενο μέ προσοχή. Αξιέπαινα είναι όχι τά θέματα καθ’ εαυτά πού προβάλλετε όσο η καλή σας θέληση καί απόφαση γιά ακριβεστέρα εν Χριστώ ζωή καί περί τούτου πάντοτε εύχομαι ατελείωτη προκοπή.

Πάντοτε, ευλαβεστάτη, τό θέμα τής τροφής, ως τό αναγκαιότερό μας καθήκον καί στοιχείο, όλους απασχολεί καί νά μήν πώ ότι αιχμαλωτίζει χάριν καί τής ιδιαιτέρας χλιδής πού χαρακτηρίζει τήν δική μας γενεά.

Τώρα, ιδίως απότομα, νά περικόψουμε ένα από τά κυριότερα είδη φαγητών δέν είναι ούτε επωφελές ούτε αξιέπαινο… μέ τήν πρόφαση ότι ίσως μάς αιχμαλώτισε πέραν τού δέοντος. Καί οι Πατέρες αυτό δέν επαινούν ούτε συνιστούν αλλά κατά τήν γνώμη μου η μεσαία λύση είναι η πιό σωστή.

Ποιά; Νά μετριάσω μέ τήν χρήση, ώστε η υγεία νά είναι σταθερή καί κανένας ντόρος νά μή γίνεται ότι η Μ. δήθεν δέν κρεοφαγεί πού είναι άσκοπος αγώνας τύφου καί οιήσεως. Τό ίδιο καί μέ τά γλυκά γιατί καί αυτά στό μέτρο τής χρείας είναι απαραίτητα γιά τήν ομαλότητα καί ισορροπία τής ζωής.

Άλλωστε η εγκράτεια σάν απαραίτητος κανόνας τής ζωής μόνο έτσι εφαρμόζεται καί γίνεται μετά η αφορμή τής σωφροσύνης καί τής ομαλότητος στήν ζωή. Ολόκληρος ο ψυχοσωματικός τρόπος καί όρος τής ζωής μας από τήν συμμετρία αυτήν τής γενικής εγκρατείας τής διαίτης συνίσταται καί όλη η ισορροπία τής κατ’ άμφω υγείας σώματος καί ψυχής από εδώ πηγάζει.

Τότε καί ο ταραγμένος ύπνος ισορροπεί καί οι κακές σκέψεις καί προσβολές χάνονται καί η αύξηση τού ζήλου καί τής προθυμίας γεννάται.

Έτσι, λοιπόν, νά κάμεις χωρίς άλλες υπερβολές καί άν κάποτε δέν τά καταφέρεις νά μήν απογοητευτείς αλλά νά αρχίσεις πάλι καί πάλι καί Χάριτι Χριστού θά κερδίσεις οπωσδήποτε.

Είσθε κοινωνικός άνθρωπος καί σέ δύσκολους καί ανθυγιεινούς καιρούς καί δέν μπορείτε νά ζείτε μέ μοναστικά προγράμματα πού καί οι ίδιοι οι μοναχοί σήμερα δέν μπορούν νά φυλάξουν.

Μέ πολλές ευχές καί στοργή εν Χριστώ