Ένα ποίημα για τον Άγιο Εφραίμ Νέας Μάκρης
Στα Τρίκαλα γεννήθηκες στη Θεσσαλινή πεδιάδα,
και Άγιος εγίνηκες σ’ ολόκληρη Ελλάδα.
Κωνσταντίνος ήσουνα γνωστός σ’ ολάκερο τον κόσμο,
όμως Εφραιμ εγίνηκες στο Όρος των Αμώνων.
Οι βάρβαροι Οθωμανοί βασάνισαν το κορμί σου,
και οι Άγγελοι του ουρανού επήραν τη ψυχή σου.
8 ½ μήνες βασανίστηκες χωρίς να βαρυγκομίσεις
και θεία χάρη έλαβες και Άγιος εχρίσθεις.
Ανάποδα σε κρέμασαν σε γέρικη μουριά,
και το κορμί σου κάρφωσαν με γύφτικα καρφιά.
Το κορμί καιγότανε κ όμως προσευχόσουν,
να λείπει ο πόνος των ψυχών μέσα σου ευχόσουν.
5 Μαΐου επαρέδωσες στου Αγγέλου την ψυχή σου,
όμως αναλλοίωτη έμεινε η μορφή σου.
Άνθρωποι συσσωρεύονται στην Άγια Μονή σου,
να λάβουνε την ευλογιά και τη θεία προσευχή σου.
Έχεις το θείο χάρισμα τον πόνο να γιατρεύεις,
και κάθε πόνο της ψυχής αλάργο να τον παίρνεις.
Γι’ αυτό και εγώ παρακαλώ με όλη την ψυχή μου.
Η θεία σου βοήθεια να βρίσκεται μαζί μου.
Και σε όλο τον κόσμο σου.
Άγιε του Θεού ελέησον ημάς Αμήν.
