«Δικαιούσαι τόση χάρι, όσο μέγεθος πειρασμού μπορείς να βαστάσεις με ευχαριστία».
Έλεγε συχνά: «Χριστέ μου, τα κουλούρια σου είναι πολύ νόστιμα, αλλά τα πουλάς πολύ ακριβά», εννοώντας την απόκτηση της χάριτος.
«Ανάλογα με την πίστη και την ευλάβεια που έχεις σε κάποιον, ωφελείσαι και παίρνεις χάρι».
«Ο λόγος πού βγαίνει από την Χάρι και την πείρα, έχει δύναμη».
«Οι προσευχές ποτέ δεν πάνε χαμένες, αν και στην αρχή φαίνεται ότι δεν πιάνουν, ότι δεν μας ακούει ο Θεός».
«Θέλεις να αποκτήσεις κατάσταση πνευματική; Βίασε τον εαυτό σου πρώτα στην υπακοή, υστέρα στην ευχή και σε όλα».
«Από την υπομονή στις θλίψεις διακρίνονται όσοι αγαπούν τον Θεό».
«Όταν ο Θεός θελήσει να βοηθήσει μία ψυχή βασανισμένη, δεν την απαλλάσσει από τις θλίψεις, αλλά της χαρίζει υπομονή».
«Όλοι οι Άγιοι στην θλίψη εδοκιμάσθηκαν και όχι στην χαρά. Και ο Χριστός στους μακαρισμούς την θλίψη εμακάρισε και όχι την χαρά».
«Να ευχώμεθα ο Θεός να μας δίνη υπομονή και όχι να μας πάρει τα βάσανα, γιατί αυτά μας πηγαίνουν στον Παράδεισο».
«Ο άνθρωπος δοκιμάζεται με τα βάσανα, με την θλίψη, με την ασθένεια, με τις κακουχίες. Εκεί θα πάρεις τον μισθό σου. Ξάπλα, κοιμώμενος δεν παίρνεις μισθό».
Είπε σε κάποιον: «Ουδέποτε λειτούργησα χωρίς δάκρυα και πολλές φορές με περιέλαμψε άκτιστο φως».
«Να μην υπάρχει κενό μεταξύ του νου και του Θεού, για να μην εισχωρούν ξένοι λογισμοί».
«Οι λογισμοί έρχονται και παρέρχονται, τα φρονήματα μένουν».
«Όταν πάμε στην Λειτουργία και κοινωνάμε και μετά καθόμαστε να κεραστούμε, μετά πέφτουμε σε αργολογία και κατάκριση, τότε είναι σαν να ξερνάμε τον αγιασμό που πήραμε».
«Οι ελεημοσύνες πρέπει να δουλεύονται. Να ξεχρεώνονται με προσευχές και Λειτουργίες».
«Και στην ευρυχωρία και στην ανάπαυση δεν μανθάνει ο άνθρωπος. Γι’ αυτό έδωσε ο Θεός πειρασμούς. Οι πειρασμοί διδάσκουν τον άνθρωπο. Η χάρις δεν διδάσκει τόσο όσον οι πειρασμοί».
«Αν στα μικρά είσαι αμελής, στα μεγάλα θα προκόψεις;».
«Οι άνθρωποι σε ακούν εάν όσα τους λες, συμφωνούν με το δικό τους το μυαλό· εάν όμως δεν συμφωνούν, δεν σε ακούν».
«Έρχονται εδώ διάφοροι, αλλά όλους δεν μπορώ να τους αναπαύσω. Ήρθε μία φορά ένας καθηγητής Πανεπιστημίου και μου είπε ότι έχει πρόβλημα με την γυναίκα του. Του είπα ότι φταις εσύ, γιατί δεν την αγαπάς πραγματικά, και έφυγε σκανδαλισμένος. Περίμενε να του δώσω δίκαιο».
«Κάποια γυναίκα μου έστειλε γράμμα. Πήγα να τ’ ανοίξω και βρωμούσε. Κατάλαβα ότι είχε πάει σε μάγους».
(πηγή: «Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση», Αγ. Όρος 2011)