Ο γνήσιος ομολογητής της Ορθοδοξίας
Κάποτε ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, όταν ακόμη τα αυτοκίνητα ήταν ελάχιστα, πήγαινε σε ένα Σερβικό προσκύνημα (πανήγυρη κάποιου αγίου) επάνω σε μία βοϊδάμαξα.
Στον δρόμο του συνάντησε μία ηλικιωμένη γυναίκα, που πήγαινε και αυτή στην ίδια πανήγυρη.
Ο άγιος, με την μεγάλη φιλανθρωπία και ευαισθησία που τον διέκρινε, προσφέρθηκε να την πάρει μαζί του επάνω στην άμαξα.
Όμως η γυναίκα αρνήθηκε ευγενικά, λέγοντας:
– Εγώ είμαι πτωχή και δεν έχω τίποτε άλλο να προσφέρω στον άγιο.
Για αυτό πηγαίνω περπατώντας, ώστε να του προσφέρω τουλάχιστον τον κόπο μου.
Ο άγιος Ιουστίνος κτύπησε τότε το μέτωπό του και μονολόγησε:
-Ιουστίνε, έγινες καθηγητής Θεολογίας, αλλά ακόμη δεν έφτασες την ευλάβεια αυτής της απλής γυναίκας.
Και αμέσως κατέβηκε από την άμαξα, συνεχίζοντας τον δρόμο του πεζός.
Ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς είναι ένας μεγάλος άγιος των ημερών μας, σπουδαίος θεολόγος, ο οποίος συνδύαζε την θεολογία του με την πράξη και το βίωμα, αλλά και με μία φιλανθρωπία που έχουν μόνο οι άγιοι.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν πήγαινε να λειτουργήσει πρόσεχε να μην πατήσει τα μυρμήγκια από το χώμα όπου πατούσε.
Αυτός ο φιλανθρωπότατος και ευγενέστατος άγιος δεν δίστασε να στηλιτεύσει τον Οικουμενισμό, με στιβαρό, ριζοτόμο και ορθοτομούντα θεολογικό λόγο, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τον «ξύλινο» λόγο των διάφορων αυτόκλητων σύγχρονων «ομολογητών».
Ήταν ένας πραγματικός «ομολογητής» της Ορθοδοξίας, ο οποίος για χάρη της υπέμεινε πολλά.
