Αγαπητή εν Κυρίω Γκ.!
Σας χρειάζονται υπομονή και προσευχή∙ το πότε το έλεος του Θεού θα σας ελευθερώσει από το επιτίμιο, αυτό είναι δουλειά του Θεού. Δεν είναι δική μας δουλειά το να ερευνούμε τους καιρούς.
Ένα είναι αναμφίβολο ότι υποφέροντας εδώ ο άνθρωπος απελευθερώνεται από την τιμωρία στην Αιωνιότητα. Ορίστε, αυτή είναι η παρηγοριά όλων των πασχόντων.
Τώρα ο εχθρός παλεύει ακόμα για την ψυχή σας και δεν θέλει να απομακρυνθεί, αλλά ο Κύριος δεν σας αφήνει και σας χαρίζει υπομονή. Χωρίς γογγυσμό μόνο να ζείτε κι αυτό θα σας λογιστεί ως μαρτύριο.
Αγαπητή εν Κυρίω Ι.!
Πώς να παρηγορήσω την καρδιά της μητέρας που την τσάκισε η θλίψη; Στην εξουσία μου είναι μόνο η προσευχή για όλους τους θλιβομένους. Ακόμη θα σας συμβούλευα να κοιτάξετε όσα σας συμβαίνουν από την πνευματική οπτική. Διότι, αν δεν ήταν η ασθένεια του Ρ. , θα εξακολουθούσατε να «απολαμβάνετε» τη ζωή, μη γνωρίζοντας ότι πετάτε ορμητικά προς την άβυσσο.
Δεύτερο σημαντικό πράγμα: η ασθένεια είναι επιτίμιο για όσους εξαιτίας του θελήματός σας δεν είδαν το φως. Κι αφού υπάρχει επιτίμιο, μετά τα βάσανα που θα σηκώσετε, θα ακολουθήσει η συγχώρηση. Το κάλυμμα της τρέλλας δεν θα βλάψει την ψυχή του,του ίδιου του Ρ. Όσοι σας λένε για την φωτεινή ψυχή του, λένε την αλήθεια. Θα αναγκαστείτε να τον παραδώσετε σε νοσοκομείο-ίδρυμα.
Θα τον επισκέπτεστε και, αν υπάρχει δυνατότητα, θα τον κοινωνάτε εκεί. Άλλη διέξοδος δεν υπάρχει. Γιατί αν μέσα στην τρέλλα του προκαλέσει κανέναν σοβαρό τραυματισμό, τότε εσείς, όχι αυτός, θα λιώσετε στην θλίψη.
Ο Θεός να σας δώσει σοφία και να σας ενισχύσει!
*”Με λεπτότητα και αγάπη. Επιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Πσκωφ)”, Εκδόσεις: Εν πλω
