«Ει τις έρχεται προς υμάς και ταύτην την διδαχήν ου φέρει, μή λαμβάνετε αυτόν εις οικίαν και χαίρειν αυτώ μη λέγετε· ο γαρ λέγων αυτώ χαίρειν κοινωνεί τοις έργοις αυτού τοις πονηροίς.
Πολλά έχων υμίν γράφειν, ουκ ηβουλήθην δια χάρτου και μέλανος, αλλά ελπίζω ελθείν προς υμάς και στόμα προς στόμα λαλήσαι, ίνα η χαρά ημών η πεπληρωμένη.
Ασπάζεταί σε τα τέκνα της αδελφής σου της εκλεκτής· αμήν» (Β’ ΙΩΑΝ. 10-13).
Ας στρέψουμε όλη μας την προσοχή σ’ αυτά τα λόγια, επειδή τα λέει ο απόστολος της Αγάπης, που είναι και απόστολος της Αλήθειας. Η Αγάπη πάντα μένει και υπάρχει εν τη Αληθεία· χωρίς την Αλήθεια πέφτει και καταρρέει. Στην αγάπη για την Αλήθεια βρίσκεται κι όλος ο ζήλος του για την Αλήθεια. Η δε αγάπη για την Αλήθεια και ο ζήλος για την Αλήθεια είναι μέχρι τελειότητος προσωποποιημένες στον άγιο Θεολόγο.
Ταυτόχρονα είναι ο μεγαλύτερος Βρονταίος της καινοδιαθηκικής Αλήθειας και Αγάπης. Στην χριστοφιλία του πλήρως ένωσε την τέλεια θεϊκή Αγάπη με την τέλεια θεϊκή Αλήθεια. Ακριβώς γι’ αυτό ο παντογνώστης Κύριος εκ των προτέρων τον ονόμασε Βοανεργές.
Κι αυτό το νέο του όνομα, με το οποίο τον ονόμασε ο ίδιος ο Κύριος, ο άγιος Υιός της Βροντής το δικαίωσε πλήρως. Από την συνάντηση μ’ αυτόν, τον τόσο ιδιαίτερο Απόστολο, πρέπει στις ψυχές των ανθρώπων να γεννιόταν και απείρως να διαχεόταν κάποια εξαιρετική χαρά και εξαιρετικός ενθουσιασμός.
(Ερμηνεία των επιστολών του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου από τον Όσιο Ιουστίνο Πόποβιτς, εκδ. «Εν πλω»)