Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
«Προσκαλεσάμενος ο Ιησούς τους Μαθητάς αυτού λέγει αυτοίς. Σπλαχνίζομαι επί τον όχλον, ότι ήδη ημέρας τρεις προσμένουσί μοι και ουκ έχουσι τι φάγωσι.» (Μαρκ. Η’,ι-16)
«Διά τούτο καγώ, ακούσας την καθ΄ υμάς πίστιν εν τω Κυρίω Ιησού και την αγάπην εις πάντας τους αγίους, ου παύομαι ευχαριστών υπέρ υμών μνείαν ποιούμενος επί των προσευχών μου, ίνα ο Θεός του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο πατήρ της δόξης, δώη υμίν πνεύμα σοφίας και αποκαλύψεως εν επιγνώσει αυτού.» (Εφεσίους. Α’,7-17)
Το πιο αναγκαίο από όλα, ακόμα κι απ΄ την αυτοσυντήρηση, είναι να είσαι ο εαυτός σου. Γιατί χωρίς αυτό μας τρώει η αγωνία.
Οι γιατροί λένε δεν κινδυνεύουμε από τίποτα τόσο πολύ, όσο απ΄ το φόβο. Μέσα στην έννοια του φόβου εννοούν και την αγωνία, την μέριμνα που λέει το Ευαγγέλιο.
Τί σημαίνει να είσαι ο εαυτός σου; Ο Απόστολος Παύλος, το λέει, “να μορφωθεί μέσα σας ο Χριστός”. Δηλαδή λέει πως ο πραγματικός εαυτός μας είναι ο Ιησούς Χριστός. Γι’ αυτό λέει στους Γαλάτες, “πονάω όσο να μορφωθεί (να γεννηθεί) μέσα σας ο Χριστός.
Εμείς ποιος πιστεύουμε ότι είναι ο εαυτός μας; Νομίζουμε ότι πιστεύουμε ότι είμαστε το σώμα μας και ο νους μας. Μεταξύ μας , αν πιστεύουμε ότι είμαστε το κορμί και ο νους, εγώ τουλάχιστον θα πω για τον εαυτό μου ότι είμαι “ένα χαμένο κορμί” κι ένας νους που είναι τόσο σκόρπιος που θυμίζει φύλλα φθινοπώρου που παρασέρνει ο άνεμος.
Δεν είμαστε, λοιπόν, αυτό που νομίζουμε και πεθαίνουμε απ΄ την αγωνία και το φόβο. “Γιατί είστε τόσο δειλοί;” ρωτάει ο Κύριος Ιησούς τους μαθητές Του, που φοβούνται στην τρικυμία; Σαν να τους λέει, δεν ξέρετε ποιοι είστε;
