Ο Άγιος Αντώνιος έλεγε. Παρακάλεσα τον Θεό ζητώντας να μου δείξει με ποία βοήθεια είναι προικισμένος ο Μοναχός για την καλογερική χάρι. και μου έδειξε μεγάλη πύρινη λαμπάδα και πλήθος οπλισμένων Αγγέλων, οι οποίοι κυκλώνουν τον Μοναχό ο οποίος προθυμοποιείται να σωθεί. Και ακούστηκε φωνή από το Άγιο Πνεύμα η οποία έλεγε προς τους Αγγέλους : Εις όλη τη ζωή του να μην απομακρυνθείτε απ΄ αυτού.
Όταν είδα τόση μεγάλη βοήθεια, στέναξα και είπα στον εαυτό μου. Αλλοίμονο ! εις σε, Αντώνιε. κάθε βοήθεια σου έστειλε ο Θεός για να σε φυλάξει και συ αμελείς !
Πάλι έκαμα προσευχή και είπα : Κύριε, πώς εξαπατά ο διάβολος και πλανά τον Μοναχό, αφού αυτός είναι περικυκλωμένος με τόση βοήθεια ; Και άκουσα πάλι εκείνη την φωνή να μου λέγει : Να ξέρεις ότι ο διάβολος δεν έχει την δύναμη να νικήσει τον Μοναχό επειδή δια της ενσαρκώσεώς μου έθραυσα τη δύναμή του, αλλά ο καθένας νικάται από τη δική του αμέλεια και αφροντισιά.
Και εγώ είπα. Κύριε, άραγε όλοι οι Μοναχοί έχουν τέτοια βοήθεια ;
Και μου έδειξε ο Κύριος μέγα πλήθος Μοναχών και κάθε ένας εξ αυτών είχε την ίδια βοήθεια την οποία είδα πρωτύτερα, δηλαδή μια μεγάλη λαμπάδα πύρινη και γύρω του μια στρατιά Αγγέλων.
Όταν είδα αυτά είπα : Μακάριο και ευτυχές είναι το γένος των χριστιανών και εξαιρέτως μακάριοι είναι οι Μοναχοί οι οποίοι έχουν για βοήθειά τους τέτοιο αφέντη καλό, φιλάνθρωπο και ελεήμονα.
*ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΥΨΕΛΗ, εκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ», ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, σ. 158 κ.ε.
