Ο Ευστράτιος Μαμαλούγκος κάτοικος Αιγίου διηγείται τα εξής:
«Στο χωριό μας, Σκουπιά Προικονήσου, ήμουν τότε σε ηλικία 19 ετών, συνέβη το εξής θαύμα της Αγίας Άννας. Η πρώτη εξαδέλφη μου Κυριακή Καπάνταη, ηλικίας τότε 20 ετών, είχε αρρωστήσει βαριά. Επί δυό χρόνια ήταν καθηλωμένη στο κρεββάτι. Στην καρέκλα δεν μπορούσε να καθήση, την τάιζαν με το κουταλάκι. Μιά γερόντισσα που έμενε στην άκρη του χωριού άκουσε μερικές γυναίκες που συζητούσαν.
Εκείνη, έλεγαν, η κόρη της Αργυρώς δεν λέει να γίνη καλά. Από το λόγο αυτόν παρακινούμενη η γερόντισσα επισκέφθηκε την άρρωστη στο σπίτι της. Την είδε, πόνεσε η καρδιά της και είπε στους δικούς της:
-Να την πάτε στη χάρη της Αγίας Άννας. Τώρα πλησιάζει και η γιορτή της, να την πάτε θα γίνη καλά.
-Πως να την πάμε; Δεν σηκώνεται.
-Θα ευρεθή τρόπος. Να την βάλλετε, συνέστησε, σ᾿ ένα γαιδουράκι με δυό μαξιλάρια και να την κρατούν δυό άνθρωποι δεξιά αριστερά.
Αποφασίσαμε, την πήγαμε μ᾿ αυτό τον τρόπο στην Αγία Άννα, την ημέρα που πανηγύριζε (25 Ιουλίου).
Ήρθε η σειρά της να γίνη αγιασμός γι᾿ αυτήν. Της βάλανε την εικόνα στην αγκαλιά, ενώ αυτή ήταν καθιστή κάτω και της κρατούσαν και το κεφάλι, γιατί δεν μπορούσε να στερεωθή.
Τότε γίνεται το θαύμα. Η άρρωστη που δεν περπατούσε σηκώθηκε ορθή και περπατούσε προς τη θάλασσα μαζύ με την εικόνα. Περπάτησε αρκετό διάστημα στην παραλία μέχρι πίσω από μια μεγάλη πέτρα και επέστρεψε πάλι στην Εκκλησία. Έφυγε μετά την πανήγυρη εντελώς καλά και γύρισε περπατώντας με τα πόδια στο σπίτι της. Ζεί μέχρι σήμερα (1983) σαν πιστή χριστιανή με παιδιά κι᾿ εγγόνια στο Αίγιο»
*π. Κωνσταντίνος Παλαιολογόπουλος – Αγία Άννα
Βίος της Αγίας Άννας και θαύματα στο προσκύνημα στο Βόρι Προικονήσου και στο Αίγιον Αχαίας
Α´ Έκδοσις Αίγιον 1984