ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΖΩΝΗΣ
Τα θαύματα που περιγράφονται στο άρθρο βρίσκονται στο αντίστοιχο βιβλίο της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου στο οποίο υπάρχουν τα αναλυτικά στοιχεία των χιλιάδων ανθρώπων που τα έζησαν, καθώς και φωτογραφίες τους:
Η Θάσος σώζεται από την ανομβρία
Το 1957 κάτοικοι της Θάσου ήλθαν στην Μονή και παρακαλούσαν να μεταφερθεί η Τιμία Ζώνη της Θεοτόκου στο νησί, διότι είχε χρόνια να βρέξει και η ξηρασία απειλούσε να το ερημώσει. Οι πατέρες αποδέχθηκαν το αίτημα και σε λίγες μέρες αποφάσισαν να ξεκινήσουν για την Θάσο.
Κατά την τάξη της Μονής, όταν η Τιμία Ζώνη αναχωρεί εκτός αυτής, ψάλλεται η ιερά Παράκληση. Από τον ναό με λάβαρα, θυμιάματα, κωδωνοκρουσίες και μεγαλοπρεπή πομπή συνοδεύουν οι πατέρες την Τιμία Ζώνη μέχρι τον αρσανά της Μονής. Καθ’ οδόν προς την θάλασσα ψάλλεται ο Παρακλητικός κανόνας.
Έτσι έγινε και τότε, και οι πατέρες αναχώρησαν με καραβάκι για την Θάσο που απέχει 2-3 ώρες από την Μονή μας. Ο καιρός ήταν καλός και δεν εφαίνοντο ίχνη που να προμηνύουν βροχή. Όταν όμως έφθασαν στο λιμάνι της Θάσου, ήδη είχε αρχίσει να πέφτει καταρρακτώδης βροχή και έγινε τόση πλημμύρα, ώστε δεν μπόρεσαν να αποβιβαστούν, αλλά αμέσως επέστρεψαν πίσω στην Μονή δοξάζοντες την Υπεραγία Θεοτόκο, που πρόφθασε και έσωσε τον ευλαβή λαό του νησιού βλέποντας την αγαθή πρόθεση και επιθυμία του.
– Δύσκολο να κάνουμε παιδιά
Ο π. Θεότιμος κατάγεται από το Κογκό. Σπούδασε στην Ελλάδα θεολογία. Είχε πρόβλημα στην απόκτηση παιδιών, που τόσο επιθυμούσε και ζήτησε την κορδέλα της Τιμίας Ζώνης. Το αποτέλεσμα το περιγράφει ο ίδιος.
3-12-1995
Αθήνα
«Πάντα πρέπει να δοξάζεται το όνομα του Θεανθρώπου Χριστού και να τιμάται το όνομα της Παναγίας Κυρίας Θεοτόκου και μητέρας του κόσμου.
Αποκτήσαμε την Αγία Ζώνη τον Μάρτιο 1992. Τον Μάιο 1992 έμεινε έγκυος η σύζυγός μου και γέννησε με καισαρική τομή ένα αγοράκι βάρους 2.900 γρ. Το βαπτίσαμε με το όνομα της Παναγίας, Μάριος. Οι γιατροί είχαν βεβαιώσει ότι είναι δύσκολο να κάνουμε παιδιά.
Τον Απρίλιο 1995 η σύζυγος ήταν στον όγδοο μήνα εγκυμοσύνης και παρουσίασε πρόβλημα. Έπρεπε να γίνει καισαρική τομή, για να πάρουν το παιδί πρόωρα. Η σύζυγος φόρεσε την Αγία Ζώνη για δύο μέρες πριν την εγχείρηση. Το μωρό, ένα κοριτσάκι, που προηγουμένως ήταν 1400 γρ. γεννήθηκε με διπλό βάρος».
π. Θεότιμος και Ευαγγελία Τσάλα
– Ήρθε η στιγμή που ποθούσαμε
Αθήνα
«Θέλω να σάς αναφέρω ένα θαύμα που έγινε στην σύζυγό μου φορώντας την κορδέλα της Αγίας Ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου, που μου έδωσε ο ιερέας της Μονής σας τον Αύγουστο του 1992, όταν επισκέφτηκα το Άγιον Όρος.
Πριν όμως φθάσω σε αυτό, θέλω να σάς αναφέρω ένα άλλο θαύμα, που έγινε και στους δυο μας και άλλαξε ριζικά τον τρόπο της ζωής μας. Καθαρά κοσμική η ζωή μας. Βουτηγμένοι μέσα στον βούρκο της αμαρτίας και στο ψέμα, που προσφέρει απλόχερα η κοινωνία. Βαδίζαμε τον δρόμο που φαινομενικά οδηγούσε στην ευτυχία, την χαρά, αλλά ουσιαστικά μάς έφερνε τον μαρασμό της ψυχής και τελικά τον αιώνιο πνευματικό θάνατο.
Μάς λυπήθηκε όμως ο Πανάγαθος Θεός και μάς έσωσε. Μάς έδωσε ένα δώρο, που στην αρχή νομίζαμε ότι ήταν βάσανο. Μια δοκιμασία κάποιου ψυχολογικού προβλήματος της γυναίκας μου, «ψυχαναγκαστική νεύρωση» το είπαν οι γιατροί. Δώδεκα χάπια την ημέρα, για να κτυπηθεί η μελαγχολία, η κατάθλιψη, η τάση προς αυτοκτονία. Κρίσεις και κλάμα όλη την ημέρα. Αλλάξαμε πολλούς γιατρούς, μέχρι που βρήκαμε τον πνευματικό μας πατέρα, π. Ε. Όλα άλλαξαν. Μπήκαμε στον σωστό δρόμο.
Αν και το πρόβλημα της συζύγου μου δεν λύθηκε τελείως, ο ψυχίατρος π. Σ. σε συνεργασία με τον πνευματικό μας, μάς πρότεινε να αποκτήσουμε ένα παιδί. Θα βοηθούσε πολύ στο πρόβλημά μας. Η γυναίκα μου όμως, λόγω του προβλήματος, παρά τις προσπάθειές μας ήταν δύσκολο να συλλάβει. Περιμέναμε την άνωθεν βοήθεια.
Και τώρα έρχομαι στο δεύτερο θαύμα.
Κατά την προσκύνηση των αγίων λειψάνων ο ιερέας μάς μίλησε για τα θαύματα που επιτελεί η Παναγία μας στις άτεκνες γυναίκες με τις ευλογημένες κορδέλες. Όσες τις φορέσουν και ζούν με μετάνοια τεκνοποιούν. Τότε πάλαιψε μέσα μου ο λογισμός να πάρω και εγώ μία, αλλά από την άλλη ντρεπόμουν. Ήμουν έτοιμος να φύγω, αλλά τελικά κάτι με έσπρωξε και την πήρα.
Η σύζυγός μου την φορούσε συνέχεια. Με προσευχές περιμέναμε. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους ήρθε η στιγμή που ποθούσαμε. Τώρα που σάς γράφω έχουμε ένα κοριτσάκι 9,5 μηνών με το όνομα Ειρήνη.
Με σεβασμό
Βασίλης και Παναγιώτα Ασλανίδη
– Και στις δυο περιπτώσεις οι γιατροί μας είχαν απογοητεύσει
20-11-94
Λειβάδια Δ. 73, Λάρνακα – Κύπρος
Το 1993 γιόρτασα τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου στο Άγιον Όρος. Πέρα από την προσωπική μου ανάγκη για προσευχή, ζήτησα την προσευχή και παράκληση των πατέρων για δυο πνευματικές μου αδελφές, που στερούνταν την χαρά της τεκνογονίας. Και στις δύο περιπτώσεις οι γιατροί τις είχαν απογοητεύσει.
Μετά την παράκληση για την Β. και την Γ., πήρα κορδέλες που ευλογήθηκαν στην Αγία Ζώνη. Όταν έφθασα στην Κύπρο, τις κάλεσα να έλθουν να πάρουν την ευλογία που τους είχα φέρει. Η Β.. ήλθε, προσκύνησε στο εικονοστάσι, δεν πήρε όμως την κορδέλα εκείνη την ημέρα την πήρε αργότερα. Στο διάστημα που μεσολάβησε η κοπέλα έμεινε έγκυος.
Στην Γ. χρειάστηκε περισσότερος κόπος για να πάρει την ευλογία, λόγω αποστάσεως. Είχε αποφασίσει να υιοθετήσει παιδί, πράγμα το οποίο έγινε. Όταν συναντηθήκαμε, πήρε την κορδέλα και λίγες μέρες μετά βεβαιώθηκε από τον γιατρό ότι ήταν έγκυος.
Με επισκέφθηκαν και με χαρά μου ανέφεραν το γεγονός. Δοξάσαμε μαζί την Υπεραγία Θεοτόκο.
Λένος Σκιτίνης
– Επτά χρόνια παντρεμένη και δεν είχα παιδί
2-6-1995
671 00 Ξάνθη
«…Ήμουν επτά χρόνια παντρεμένη και δεν είχα παιδί. Με τον άνδρα μου είχαμε κάνει πολλές προσπάθειες πηγαίνοντας σε γνωστούς γιατρούς στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα. Τελικά στο αποκορύφωμα της προσπάθειας μου στείλατε κορδέλα από την Τιμία Ζώνη της Θεοτόκου. Έμεινα έγκυος και γέννησα ένα υγιέστατο αγόρι στις 31 Αυγούστου 1994, ημέρα της εορτής της Τιμίας Ζώνης.
Σίγουρα δεν μπορώ να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου, την αγάπη μου, τον θαυμασμό μου στον Δημιουργό μας, που ποιεί μεγάλα και εξαίσια. Και συνεχίζει να ευεργετεί εμένα την ανάξια δούλη Του. Είμαι πάλι έγκυος και ο γιατρός μου είπε ότι είναι δίδυμα. Παρακαλώ γράψτε και το όνομα του παιδιού μου Ν. μέσα στον κατάλογο των θαυμάτων της Παναγίας μας…».
Με πολύ σεβασμό και αγάπη
Οι δούλοι του Θεού
Δημήτριος και Μαρία
– Τρεις θεραπείες ασθενών
6-5-1995
Θεσσαλονίκη
«Νιώθουμε την ανάγκη να σάς ευχαριστήσουμε για την μεγάλη τιμή που μάς κάνατε να φέρετε την Αγία Ζώνη στο σπίτι μας. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε τα θαύματα που είδαμε να συμβαίνουν. Σάς αναφέρουμε ορισμένα με πλήρη επίγνωση των όσων γράφουμε.
Στρατοδίκης με σοβαρό πρόβλημα στην μέση, ο οποίος βάδιζε κυρτός, μόλις έφυγε από το σπίτι έγινε καλά.
Παιδάκι 1,5 ετών, που δεν μπόρεσε ποτέ να πατήσει στα πόδια του –είχε πρόβλημα εκ γενετής– μόλις πήγε στο σπίτι του βάδισε. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι δικοί του προσκύνησαν την Αγία Ζώνη την τελευταία στιγμή, ενώ είχατε μπεί στο αυτοκίνητο για να φύγετε. Μάς το ανέφεραν μετά από πολλές μέρες γιατί φοβήθηκαν!
Συνάδελφος του συζύγου μου, χωρίς να έλθει στο σπίτι να προσκυνήσει, μόνο με τον αγιασμό που έβαλε επάνω σε ένα περίεργο σπυρί που μεγάλωνε ξαφνικά και τον φόβιζε, αυτό εξαφανίστηκε αμέσως!»
Ευλογείτε
Παύλος και Φωτεινή Παπουλίδου
– Μας χάρισε δύο υγιέστατα αγοράκια
6-7-95
Α. Χρυσοστόμου 1, Πάφος – Κύπρος
«Γράφω αυτή την επιστολή ως ελάχιστη ένδειξη ευχαριστίας προς την Υπεραγία Θεοτόκο και Αειπάρθενο Μαρία, η οποία ακόμη μια φορά έδειξε την μεγαλοψυχία της προς τους αμαρτωλούς και ταπεινούς δούλους του Κυρίου μας.
Έχει κάνει και σε μάς το θαύμα της και μάς χάρισε δύο υγιέστατα αγοράκια μετά από επτά χρόνια γάμου. Όταν ήρθα στην Μονή σας το 1993, προσευχήθηκα, παρακάλεσα την θαυματουργή εικόνα της και πήρα κορδέλα ευλογημένη στην Τιμία Ζώνη της. Μετά από ένα χρόνο περίπου το θαύμα έγινε. Η γυναίκα μου έμεινε έγκυος με δίδυμα.
Ευχαριστώ, γιατί με βοηθήσατε να βρώ τον πραγματικό δρόμο του Θεού, που οδηγεί στην αιώνιο ζωή. Παρακαλώ να προσεύχεσθε να χαρίζει η Παναγία υγεία στα παιδιά μου, που αυτή μάς έχει χαρίσει καθαρά με θαυματουργικό τρόπο».
Με αγάπη Χριστού
Στέλιος και Ελένη Καλλή
– Σταμάτησε ο πόνος στην μέση
20-9-1995
Θεμιστοκλέους 31, Αθήνα
«Κατά την επίσκεψή μου στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου την 25-8-1995 μετά τον Εσπερινό ο ιερέας τοποθέτησε για προσκύνηση ιερά λείψανα αγίων και την Τιμία Ζώνη της Παναγίας. Όταν τελείωσε η προσκύνηση από τους επισκέπτες, παρακάλεσα τον ιερέα να με διαβάσει με την Αγία Ζώνη.
Ο ιερέας έθεσε επάνω μου το πετραχήλιό του και την Ζώνη της Παναγίας και άρχισε να λέει μία ευχή. Κατά το διάβασμα άρχισα να νιώθω ότι κρατούσα στην πλάτη μου και την μέση μου ένα μεγάλο, πολύ μεγάλο βάρος, το οποίο υποχωρούσε προς το τέλος του διαβάσματος. Όταν τελείωσε το διάβασμα, δεν υπήρχε βάρος. Από εκείνη την στιγμή σταμάτησε και ο πόνος στην μέση μου, που με ταλαιπωρούσε αρκετό καιρό πρίν.
Απειρες ευχαριστίες προς την Παναγία για το θαύμα που έγινε σε μένα με την παντελή απομάκρυνση του πόνου στην μέση μου».
Με άπειρες ευχαριστίες
Β. Παπαχριστόπουλος
– Θαύμα της Αγίας Ζώνης η απόκτηση τών 12 παιδιών μου
18-10-1995, Πάτρα
«Είμαι οικογενειάρχης δεκατετραμελούς οικογένειας, δηλαδή εγώ ο π. Νικόλαος, η πρεσβυτέρα Ανθή και 12 τέκνα. Ένα σημαντικό και σοβαρό θαύμα της Αγίας Ζώνης είναι η απόκτηση των δώδεκα παιδιών μου.
Όταν η πρεσβυτέρα κυοφορούσε το πρώτο παιδί, είχε σοβαρά προβλήματα υγείας. Ήταν στον ένατο μήνα και δεν είχε πόνους γέννας. Οι γιατροί είπαν πώς το παιδί είναι νεκρό και πρέπει να το αποβάλει, γιατί κινδύνευε η ζωή της. Είχε όμως εμπιστοσύνη στον Θεό και με παρακλήσεις στην Παναγία μας και κομποσχοίνια το παιδί γεννήθηκε υγιές με το εξής θαυμαστό γεγονός.
Ευλαβής γυναίκα, όταν έμαθε το πρόβλημα που μάς απασχολούσε, με κάλεσε και μου έδωσε κορδέλα της Αγίας Ζώνης. Μου είπε να την φορέσει η σύζυγος και όλα θα πάνε καλά. Παίρνω με ευλάβεια την κορδέλα και λέγοντας την παράκληση την έφερα στην κλινική. Αφού την φόρεσε γύρω από την κοιλιά της, μπόρεσε μετά από λίγο να ελευθερωθεί και να αποκτήσουμε ένα χαριτωμένο και ευλογημένο κοριτσάκι.
Και στα άλλα έντεκα παιδιά τύχαιναν διάφορα κωλύματα, αλλά με την Χάρη της Τιμίας Ζώνης μπορέσαμε να αποκτήσουμε 12 παιδιά, έξι αγόρια και έξι κορίτσια.
Κάτι ακόμη βασικό. Η πρεσβυτέρα είχε κιρσούς στα πόδια της και οι γιατροί την συμβούλευαν να μην αποκτήσει άλλο παιδί, γιατί θα κινδύνευε κατά την ώρα της γέννας και η ίδια και το παιδί. Έχοντας όμως εμπιστοσύνη στην Μητέρα όλου του κόσμου δεν κινδύνευσε ποτέ».
Μετά τιμής και αγάπης Χριστού
Πρεσβύτερος Νικόλαος
Πτυχιούχος Θεολογίας, Παιδαγωγικών
– Γέννησε φυσιολογικότατα
1-11-95
Δημήτρη Τυρίμου 3, Λάρνακα – Κύπρος
«Η αδελφή της γυναίκας μου είχε προβλήματα με την εγκυμοσύνη της και ο γιατρός της συνέστησε να παραμείνει στην κλινική για να γεννήσει με καισαρική τομή. Ήταν 8,5 μηνών. Μετά από εξετάσεις, ο γιατρός είπε ότι το μωρό θα είχε καρδιακό πρόβλημα και έπρεπε να γεννηθεί πρόωρα. Μόλις μου το ανέφεραν, χωρίς δεύτερη σκέψη της έδωσα αμέσως την κορδέλα της Τιμίας Ζώνης να την βάλει πάνω της. Είχε ήδη νηστέψει για να κοινωνήσει και έτσι προετοιμασμένη πήγε στην κλινική. Της έβαλαν ορό για να δημιουργηθούν πόνοι και μετά από 1,5-2 ώρες, ω του θαύματος, γέννησε φυσιολογικότατα ένα υγιέστατο αγοράκι, χωρίς καισαρική».
Με άπειρες ευχές
Ανδρέας Ιωάννου
Γεωργία Καραμούζη
– Νύχτες ολόκληρες δεν ησύχαζα
11-12-1995
Λάσκου 26, Παλαιό Ψυχικό – Αθήνα
«Η Χάρη που πηγάζει από την θαυματουργική Ζώνη της Θεοτόκου με απάλλαξε από μεγάλη δοκιμασία.
Ύστερα από μία εγχείρηση που είχα κάνει στο έντερο προ ετών, είχα κατά συχνά διαστήματα ενοχλήματα, πόνους στην κοιλιά, που πολύ με ταλαιπωρούσαν. Με κάποια θεραπευτική αγωγή ο πόνος κάπως κατεπραΰνθηκε.
Φέτος το καλοκαίρι, επί τρεις συνεχείς μήνες, οι πόνοι ήταν καθημερινοί. Κανένα φάρμακο δεν μπορούσε να με ανακουφίσει. Νύχτες ολόκληρες δεν ησύχαζα, αλλά και οι μέρες ήταν γεμάτες οδύνη και ταλαιπωρία.
Κατ’ οικονομίαν Θεού βρέθηκα στην Θεσσαλονίκη, όταν η χαριτόβρυτη Ζώνη της Παναχράντου Παναγίας μας βγήκε από το Άγιον Όρος. Με μεγάλη λαχτάρα έτρεξα να την προσκυνήσω. Πήρα την αγιασμένη κορδελίτσα. Την φόρεσα. Με πόνο ψυχής παρακάλεσα την Παναγία να με βοηθήσει. Ήμουν σίγουρη, απόλυτα σίγουρη, ότι θα γίνω καλά.
Θαυμαστά τα έργα της Μεγάλης Δέσποινας! Μεγάλη η Χάρη της στα πονεμένα παιδιά της. Οι πόνοι κόπηκαν αμέσως. Έγινα τελείως καλά. Ούτε την παραμικρή ενόχληση δεν έχω.
Δεν ήξερα, πώς να την ευχαριστήσω. Έλεγα μόνο κλαίγοντας «Παναγία μου, σ’ ευχαριστώ…». Φυσικά την ζωνίτσα δεν την βγάζω από πάνω μου ούτε στιγμή. Νιώθω τόση σιγουριά, ασύγκριτα περισσότερη από το να είχα πλάϊ μου τον καλύτερο εντερολόγο του κόσμου. Πώς να μην αισθάνομαι έτσι, αφού οι πόνοι δεν ξαναφάνηκαν»;
Με πολύ σεβασμό
Βεατρίκη Καλαϊτζή
