του πατρός Διονυσίου Ταμπάκη – Ι.Ν.Παναγίας – Ναύπλιον
Προβληματίσθηκα αρκετά πριν δημοσιεύσω τούτο το θαύμα. Ίσως να προσκρούσω σκέφτομαι στην επιθυμία των Αγίων ακόμη και μετά την κοίμηση τους να θέλουν να βρίσκονται στην αφάνεια και στην «ένδοξη αδοξία». Μα εντούτοις συλλογίζομαι και αυτό που λέγει ο Κύριός μας μας «ούτως λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσιν τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς.» ( Ματθ ε΄-16)
Πριν λίγο καιρό η εκ Ρωσίας καταγωμένη Αγιογράφος Елене Нащанской ανέλαβε να φτιάξει μία εικόνα για τον Ι.Ναός μας.
Μέσα από την συζήτηση μου ανέφερε και μου επέδειξε μία κύστη 5-6 περίπου διαμέτρου στον καρπό της που την δυσκόλευε στην εργασία της όταν ζωγράφιζε.
Αφού επισκέφθηκε τον γνωστό Ιατρό – νευροχειρούργο κ. Μάρκο Καρβέλα από μία πρώτη διάγνωση είπε πως πρόκειται περί μορφώματος, μικρού ογκιδίου, σαν ένα ξένο σώμα μεσα το σώμα, που όπως συνηθίζεται, μόνο με χειρουργική επέμβαση μπορεί να αφαιρεθεί.
Η Αγιογράφος φοβούμενη τις χειρουργικές επεμβάσεις προσέτρεξε στο Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη και μου ζήτησε να την σταυρώσω με άγιον έλαιον και με τα Ι.Λέιψανα του Αγίου πάνω στην πάθηση.
Μετά από λίγες ημέρες και ενόσω εργαζόταν εις τον Ι.Ναό μας διαπίστωσε εντελώς φυσικά ότι το μόρφωμα είχε εξαφανισθεί τελείως από το χέρι της .
Πράγματι! Μεγάλη η αγάπη και το ενδιαφέρον των Αγίων για τους πόνους και τις αγωνίες μας, έστω και εάν βρίσκονται στην αιωνιότητα, αφού η αγάπη ξεπερνά όλες τις αποστάσεις.
