Tου πρεσβυτέρου Νικολάου Δαλαγιώργου
Στους Αγίους Αναργύρους Κρανιάς Μουζακίου φυλάσσονται τα Ιερά Λείψανα των Αγίων και Ιαματικών Αναργύρων, των εκ Ρώμης που εορτάζουν την 1η Ιουλίου και είναι αδέλφια. Ήταν γιατροί στο επάγγελμα και παρείχαν ιάσεις σε όλους όσους είχαν ανάγκη, και για αντάλλαγμα δεν έπαιρναν χρήματα, αλλά το μόνο πού ζητούσαν ήταν να πιστεύσουν στον Χριστό. Εδώ παραθέτουμε λίγες από τις θαυμαστές επεμβάσεις των Αγίων Αναργύρων προς ωφέλεια ψυχών.
«Οι εξετάσεις σου είναι καθαρές»
Μία μοναχή με συμβούλεψε κάποτε: «Πρίν κάνεις το οτιδήποτε, πρώτα να ξεκινάς με προσευχή». Έτσι κι ο Κος Κώστας οι εξετάσεις του οποίου δεν ήταν καλές από το Νοσοκομείο της Καρδίτσας. Ζήτησε πριν πάει στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, για περαιτέρω έλεγχο και Θεραπεία (Καρκίνο), να κάνει μία Λειτουργία στην χάρη των Αγίων Αναργύρων. Έτσι κι έγινε. Η Θεία Λειτουργία ήταν προς τιμήν των Αγίων Αναργύρων και αφού δοξάσαμε τον Θεό και κοινωνήσαμε όλοι των Αχράντων Μυστηρίων, έφυγε με την βεβαιότητα ότι θα βοηθήσουν οι Άγιοι Ανάργυροι για το καλύτερο. Την Δευτέρα πήγε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας και οι εξετάσεις που έκανε έδειχναν άλλα πράγματα!
«Δεν είδα τους Αγίους Αναργύρους;»
Όταν παρακαλάς τους Αγίους με παιδική αθωότητα τότε σίγουρα θα βοηθήσουν. Διότι έλεγε ο Όσιος Γέροντας Παΐσιος Αγιορείτης, ότι οι Άγιοι είναι τόσο κοντά μας, που εάν ανοίξουμε τα χέρια μας θα τους ακουμπήσουμε. Έτσι και ο μικρός Θανάσης από την Καρδίτσα διαγνώσθηκε από το Γενικό Νοσοκομείο της περιοχής ρήξη του Αχίλλειου τένοντα κι έπρεπε επειγόντως να χειρουργηθεί. Το Σάββατο ήλθε η μητέρα τρομαγμένη με τον μικρό Θανάση (τεσσάρων χρόνων) να πάρουν την ευχή των Αγίων Αναργύρων.
-Τι να κάνω Πάτερ μου, όλοι μου λένε να μην κάνω την εγχείρηση εδώ στην Καρδίτσα και να πάω στην Αθήνα, επειδή είναι μικρό παιδί. Την Πέμπτη θα χειρουργηθεί το παιδί και έχω μιλήσει με τους γιατρούς δεν μπορώ να τ’ ακυρώσω.
-Κατ’ αρχάς θα πάρουμε την ευχή των Αγίων και θα δούμε.
Αφού διάβασα ευχή στον μικρό Θανάση του είπα το εξής :
-Θανάση φοβάσαι;
-Ναι φοβάμαι, και είπα στη μαμά να μην πάμε στον Νοσοκομείο.
-Το ξέρεις Θανάση ότι τώρα που διαβάσαμε ευχούλα, οι Άγιοι Ανάργυροι θα είναι κι αυτοί εκεί; Εάν έρθουν κι εκείνοι (και του έδειξα την εικόνα) δεν θα φοβάσαι, έτσι δεν είναι;
-Όχι δεν θα φοβάμαι εάν έλθουν.
-Οπότε θα πάτε, λέω στην Μητέρα και θα βοηθήσουν οι Άγιοι Ανάργυροι για το καλύτερο.
Μετά από τρείς εβδομάδες ήρθαν πάλι στο Ναό για να ευχαριστήσουν.
-Πως πήγε η εγχείρηση; λέω στην μητέρα.
-Πάτερ μου δεν έγινε, διότι είχε αλλεργία στο αναισθητικό. Έτσι είχα το χρόνο να κάνουμε άλλες εξετάσεις στην Αθήνα και δε έχει ρήξη, απλώς μια θλάση την οποία αντιμετωπίζουμε με φυσιοθεραπεία και μάλιστα περπατάμε καλύτερα κιόλας.
-Ναι όμως εγώ δεν είδα τους Αγίους Αναργύρους; είπε ο μικρός Θανάσης.
-Κι όμως ήρθαν Θανάση μου, έκαναν αυτό που έπρεπε και μετά πήγαν να βοηθήσουν κι άλλα παιδάκια.
«Τέσσερις ώρες χειρουργείο και δεν μπορούσαν να βρουν τον Καρκίνο»
Όταν έρχεται η στιγμή της δοκιμασίας χρειάζεται μεγάλο θάρρος για να μην καταρρεύσουν τα πάντα γύρω σου. Ιδίως στην περίπτωση του Καρκίνου, που αλλάζει όλη η ψυχολογία σου, πρέπει να βρεις το θάρρος να παλέψεις, να ελπίζεις, να μάθεις να αγωνίζεσαι. Έτσι και η Κα Θεοδώρα από τα Τρίκαλα, έμαθε για τα Λείψανα των Αγίων και Ιαματικών Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, των εκ Ρώμης (1η Ιουλίου) και ήλθε στον Ναό να προσευχηθεί και να ζητήσει την βοήθεια τους στο σοβαρό πρόβλημα της υγείας της. Ήλθε τον Ιούνιο (2014), πριν από το πανηγύρι μας, την διαβάσαμε με τα λείψανα των Αγίων Αναργύρων και ζήτησε να την μνημονεύουμε, γιατί τον Ιούλιο θα έκανε χειρουργείο. Πράγματι μετά από δύο μήνες, τέλη Αυγούστου, έρχεται στο Ναό με δάκρυα στα μάτια να ευχαριστήσει τους Αγίους Αναργύρους για το θαύμα που έζησε.
-Τέσσερις ώρες χειρουργείο έκανα και οι γιατροί δεν μπορούσαν να βρουν τον καρκίνο. Δοξάζω τον Θεό και τους Αγίους Αναργύρους κι εύχομαι να έχει καλά όλον τον κόσμο.
