Χθες το βράδυ μετά τον Κατανυκτικό Εσπερινό στην Παναγία του Πέραν παρατέθηκε δεξίωση προς τιμήν των Ορθοδόξων Προκαθημένων στην κοινοτική αίθουσα.
Για “ενίσχυση της ενότητάς μας στις δοκιμές του χρόνου και στους κινδύνους” έκανε λόγο σε ομιλία του προς τους παρόντες ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. “Προσευχόμαστε για καθέναν από εσάς και ζητούμε το ίδιο από εσάς, αναμένοντας ότι θα προσευχηθείτε για μας, και την Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως” ανέφερε ο κ. Βαρθολομαίος.
Στον αντίποδα ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος μιλώντας για τη Σύναξη είπε πως αυτή “ήταν πραγματικά ένας θρίαμβος της Ορθοδοξίας, ορατή έκφραση της νίκης”. Και συμπλήρωσε μεταξύ άλλων :
“Δεν μπορώ να πω ότι έχουμε περάσει από όλες τις δοκιμές χωρίς συνέπειες και απώλειες: υπήρξαν και παραμένουν ανθρώπινες αδυναμίες, ελλείψεις σε διεκκλησιαστικό διάλογο, αντιπαράθεση και παρεξήγηση μεταξύ μας σχετικά με ορισμένα θέματα. Αλλά με τη χάρη του Θεού καταφέραμε κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων χιλιετιών, να κρατήσουμε το κύριο πράγμα – την εξοικονόμηση της καθαρότητας της Ορθοδόξου πίστεως και της ενότητάς μας. Και αυτό είναι ένας θησαυρός που πρέπει να κρατήσουμε ως κόρην οφθαλμού.
… Στην εποχή μας της γενικής εκκοσμίκευσης, η Ορθόδοξη Εκκλησία παραμένει σταθερός θεματοφύλακας των ηθικών κανόνων του Ευαγγελίου. Κάποιοι επιδιώκουν να σπείρουν τους σπόρους της δυσπιστίας μεταξύ μας. Αλλά πρέπει να κερδίσουμε αυτές τις μηχανορραφίες με ταπεινότητα και αδελφική αγάπη. Μόνο τότε μπορούμε να προχωρήσουμε προς τα εμπρός, συμπεριλαμβανομένης τη σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου – το κύριο θέμα για το οποίο συγκεντρωθήκαμε αυτές τις μέρες στην Κωνσταντινούπολη.
…Στο επίκεντρο της επικοινωνίας μας πρέπει να σταθεί η εντολή που μας άφησε ο Κύριος: “Μια νέα εντολή σας δίνω, ότι υμείς αγαπάτε ο ένας τον άλλο» (Ιωάννης 13:34). Αυτή είναι η αγάπη που αισθανόμαστε στη Θεία Λειτουργία, και εγώ ένιωσα σήμερα στην πραγματικότητα. Αν και οπαδοί μερικές φορές διαφορετικών απόψεων, μπορούμε να πούμε ειλικρινά ο ένας στον άλλο: “Ο Χριστός είναι ανάμεσά μας” – και ειλικρινά να απαντήσουμς: “Και υπάρχει, και θα υπάρχει.”