ΔΙΩΞΤΕ ΤΟ ΘΥΜΟ ΜΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Ιησού, Υιέ του Θεού, ο πραής και ταπεινός τη καρδία, κατάπεμψον κατά το μέγα και πλούσιον έλεός σου και εν ταίς καρδίαις ημών το πνεύμα της ειρήνης και της πραότητος…
ίνα ειρηνεύοντες εκ του κακίστου πάθους του θυμού, μνημονεύομεν αεί του ενδόξου και φοβερού ονόματός σου μετά καρδίας γαληνιώσης.
Ιησού, το αρνίον το άκακον, το προσφερόμενον ενώπιον του ουρανίου Πατρός θυσία υπέρ ημών των αμαρτωλών και αχρείων, επάκουσον ημών εν τη ώρα ταύτη δεομένων Σου και ελευθέρωσον ημάς εκ του φοβερού του θυμού πάθους…
διότι απολλύμεθα εξ αυτού και δεν δυνάμεθα ποτέ να αφιερωθώμεν εις την αγάπην Σου και εις το θέλημά Σου το άγιον, ενόσω υπό του πάθους τούτου κατεχόμεθα. Ιησού ανεξίκακε, ο επί του Σταυρού υπέρ των σταυρωσάντων Σε προς τον ουράνιον Σου Πατέρα προσευχόμενος, ποίησον και ημάς τοιούτους, ώστε να προσευχόμεθα υπέρ των επηρεαζόντων και κακοποιούντων ημάς, ίνα ούτω γενόμεθα μιμηταί Σου και δοξάζεται και δι’ ημών το Πανάγιον Όνομά Σου, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.
Κύριε ρύσαι με από θυμού και οξυχολίας, και δώρησαί μοι πραότητα και μακροθυμίαν. Κύριε, ρύσαι με από του ψεύδους και της καταλαλιάς και της κατακρίσεως, και δώρησαί μοι εν πάση αλήθεια και συμπαθεία προσέχειν και ομιλείν εν τω συντυγχάνειν με τοις αδελφοίς μου.
Κύριε, ρύσαι με από της καυχήσεως και της αργολογίας και δώρησαί μοι ταπείνωσιν και σιωπήν. Κύριε, ρύσαι με από των παραπτωμάτων της γλώττης μου, ότι καθ’ εκάστην αμαρτάνω δι’ αυτής ο τάλας και ούκ αισθάνομαι.
Κύριε, ρύσαι με από της ολεθρίου κενοδοξίας και καθάρισόν με από των κρυφίων μου. Κύριε, δώρησαί μοι ταπεινοφροσύνην βαθείαν, αήττητον και κατάνυξιν τη καρδία μου, όπως κλαύσω τας ανομίας μου και εξάλειψον πάσας τας αμαρτίας μου, και εν μετανοία αληθή και εξομολογήσει, και εν συνειδότι ακαταγνώστω και εν πίστι καθαρά και αμωμήτω την εμήν ευδόκησον τελευτήν. Πρεσβείαις της παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και πάντων Σου των Αγίων.
Αμήν.
