Ιερού Αυγουστίνου
Εσένα θα αγαπήσω, Κύριε ο Θεός μου. Θα αγαπήσω Εσένα, την ανέκφραστη χαρά της ψυχής μου. Και ολόκληρη η ζωή μου, η οποία καταναλώθηκε προηγουμένως στην απώλεια και την αθλιότητα της αμαρτίας και αναστήθηκε τώρα με την επέμβαση της δικής σου φιλανθρωπίας, θα ζει πλέον όχι για τον εαυτό μου, αλλά για Σένα. Θεέ μου εύσπλαχνε και πολυέλεε, το όνομά σου θα μείνει σ’ όσους Σε αγαπούν, σε αναρίθμητες γενεές γενεών.
Γι’ αυτό παρήγγειλες με τον νόμο σου, Κύριε ο Θεός μου, να Σε αγαπώ με όλη μου την καρδιά, με όλη την ισχύ μου και τις δυνάμεις μου, τις σωματικές και τις ψυχικές, κα με τους κρυφούς μου διαλογισμούς και πόθους’ σ’ όλες τις ώρες και στις αιφνίδιες περιστάσεις, όταν απολαμβάνω τα αγαθά του ελέους σου.
Διότι προ πολλού θα έιχα χαθεί, εάν διαρκώς δεν με υποβάσταζες. Προ πολλού θα είχα πεθάνει μέσα στην αμαρτία, εάν Συ δεν με ζωοποιούσες συνεχώς και δεν με συγκρατούσες σε κάθε αιφνίδιο πειρασμό, παρέχοντάς μου, όπου κι αν βρεθώ, τις μεγάλες ευεργεσίες σου. Όπως δεν υπάρχει σ’ όλη μου τη ζωή καμιά ώρα ή στιγμή που να μη χρησιμοποιώ και απολαμβάνω τα δώρα σου, έτσι σε κάθε στιγμή του χρόνου δεν είναι δίκαιο να μην έχω Εσένα μπροστά στα μάτια μου και να μη Σε ενθυμούμαι.
Δεν είναι δίκαιο να μη Σε αγαπώ με όλη τη δύναμη της ψυχής μου. Αλλ’ ούτε τούτο μπορώ να το κατορθώσω, εάν δεν μου το δώσεις Συ, Κύριε. Διότι από Σένα προέρχεται κάθε δόση αγαθή και κάθε δώρημα τέλειο. Κάθε αγαθό κατεβαίνει από Σένα, τον Πατέρα των φώτων, της αλήθειας και της ζωής, από Σένα που είσαι αμετάβλητος και απαράλλακτος, που είσαι πάντοτε φιλάνθρωπος και ελεήμων και πηγή αγαθών.
Διότι το να Σε αγαπά κάποιος δεν είναι κατόρθωμα εκείνου που αγωνίζεται και προσπαθεί, αλλά είναι δώρο δικό σου, του ελεήμονα Θεού. Ναι, δικό σου δώρο είναι, Κύριε, αυτό, διότι δικό σου είναι κάθε αγαθό. Παραγγέλλεις σε μας να Σε αγαπάμε. Χάρισέ μας λοιπόν την αγάπη αυτή, την οποία νομοθετείς, και πρόσταξε οτιδήποτε θέλεις από μας.
Αμήν.
