Ταξιάρχης Μανταμάδου: Εορτάζεται στις 8 Νοεμβρίου και την Kυριακή των Mυροφόρων.
Ευλογήσαντος του ιερέως αρχόμεθα αναγινώσκοντες τον ΡΜΒ (142) Ψαλμόν.
Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσον μου εν τη δικαιοσύνη σου και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζων. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου, εκάθισέ με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος και ηκηδίασεν επ εμέ το πνεύμά μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα προς σε τας χείράς μου η ψυχή μου ως γη άνυδρός σοι. Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμά μου μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησόν μου το πρωΐ το έλεός σου, ότι επί σοι ήλπισα γνώρισόν μοι, Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, προς σε κατέφυγον. Δίδαξόν με του ποιειν το θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου το Πνεύμά σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία. Ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με, εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλός σου ειμι.
Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος α΄. Εξομολογείσθε τω Κυρίω, ότι αγαθός, ότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος. β΄. Πάντα τα έθνη εκύκλωσάν με και το ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος. γ΄. Παρά Κυρίου εγένετο αύτη και έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών.
Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Είτα τα παρόντα Τροπάρια
Ήχος δ΄. ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Τών Ασωματών λειτουργών Αρχιστράτηγε, ο κατενωπιον Θεού παριστάμενος, και ταις εκείθεν, λάμψεσι λαμπόμενος, φαίδρυνον αγίασον τους πιστώς σε υμνούντας, πάσης απολύτρωσαι του εχθρού τυραννίδος, και ειρηναίαν αιτήσαι ζωήν, τοις Βασιλεύσι και πάσι τοις πέρασι.
Δόξα.
των ουρανιών στρατιών Αρχιστράτηγοι, δυσωπούμεν υμάς ημείς οι ανάξιοι, ίνα ταις ημών δεήσεσι τειχίσηται ημάς, σκέπη των πτερύγων της αΰλού υμών δόξης, φρουρούντες ημάς, προσπίπτοντες εκτενώς και βοώντας εκ των κινδύνων λυτρώσασθε ημάς ως Ταξιάρχαι των ανώ δυνάμεων.
και νυν.
Θεοτοκίον.
ου σιωπήσομέν ποτε Θεοτόκε, τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι, ειμή γαρ συ προΐστασο πρεσβεύουσα, τις ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων ; τις δε διεφύλαξεν, έως νυν ελευθέρους ; ουκ αποστώμεν Δέσποινα εκ σου, σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.
ο Ψαλμός Ν/(50)
Ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα ελεός σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου επί πλείον πλύνόν με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστι διαπαντός. σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαί σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσάς μοι. Ραντιείς με υσσώπω, και καθαρισθήσομαι πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. μη απορρίψης με από του προσώπου σου και το Πνεύμά σου το Άγιον μη αντανέλης απ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαί με εξ αιμάτων, ο Θεός ο Θεός της σωτηρίας μου αγαλλιάσεται η γλώσσά μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον Κύριε, εν τη ευδοκία σου την σιων, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης αναφοράν και ολοκαυτώματα τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν σου μόσχους.
και ο Κανών, ου η ακροστιχίς
Επικαλείσθε κάμνοντες τους Αγγέλους
Εν δε τοις Θεοτοκίοις Αθανασίω.
Ωδή α΄ Ήχος πλ. δ. Ύγράν διοδεύσας
Εκ βάθους καρδιάς μου προσελθών, ναώ τω πανσέπτω των αυλών σου λειτουργών Αγία τριας τούτους φρουρούς μοι, εκδυσωπώ σε προστήσαι εκάστοτε.
Πολλαίς περιπέπτωκα συμφοραίς, και νόσοις ποικίλαις εκ πολλών μου αμαρτιών, διο Μιχαήλ ο Ταξιαρχής, και Γαβριήλ με πασών τούτων ρύσασθε.
Ιστάμενος έμπροσθεν τριλαμπρούς, θεότητος αίγλης και θεούμενος μετοχή, φωτός του αρρήτου Ταξιάρχα, της των παθών με σκοτώσεως λύτρωσαι.
Κακίας και βλαβής των δυσμενών, Μιχαήλ ο αρχών των Αγγελών με εξελού, και πάσαν πικρίαν της ψύχης μου, εις γλυκασμόν ευμενώς μεταποιήσον.
Θεοτοκίον.
Αρρήτως συνέλαβες Μαριάμ, Θεόν των απαντών, εν γαστρί σου παρθενική, διο μετά πάντων των Αγγελών υπέρ ημών ως υιον σου ικετεύσον.
Ωδή γ΄. Ουρανίας αψίδος.
Απορήσας εκ πάντων οδυνηρώς κράζω σοι, πρόφθασον κάμοι Ταξιάρχα, τω εκζητούντι νυν, την σην αντίληψιν και την ταχείαν σου σκέπην, ως πολλοίς προέφθασας και πάλαι έσωσας.
Λειτουργοί μυστηρίων των του Θεού μέγιστοι, οι προς σωτηρίαν ανθρώπων καταπεμπτόμενοι, θείοι Αρχάγγελοι, τους σους ικέτας φρουρείτε, και προς βίον ένθεον τούτους προτρέπετε.
Ικεσίαν μου ταύτην, την πενιχράν πρόσδεξαι ην από καρδιάς εν πόθω και κατανύξει προσαγώ σοι, θείε Αρχάγγελε, και προς τον Κτιστήν μου ταύτην αναφέρων αιτήσαι πταισμάτων άφεσιν.
Θεοτοκίον.
Θεολόγων αι γλωσσαί το επί σοι μέγιστον, εξειπείν τολμώσαι αδυνατούσιν Αγνή, μυστήριον, διο τους σιγή τούτο προσκυνούντας Παρθένε, και πιστώς δοξάζοντας σκέπε και φύλαττε.
Διασώσον, από κινδύνων τους δούλους σου, Μιχαήλ Νόε, ότι πάντες εν πειρασμοίς ναώ σου προστρέχομεν ως τάχιστον βοηθόν των εν πόνοις.
Επίβλεψον, εν ευμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, και ίασαι της ψυχής μου άλγος.
Αίτησις και το κάθισμα
Ήχος β΄. Πρέσβεια θερμή.
Πρεσβείαν την σην αιτούμεθα Αρχάγγελε, οι πάλαι τε και νυν τω Ναώ σου προστρέχοντες, Μιχαήλ πρωτάγγελε φάνηθι, και τας παγίδας του εχθρού διάλυσον ως έχων εξουσίαν Αρχιστράτηγε.
Ωδή δ΄. Εισακήκοα Κύριε.
Συμβουλία του όφεως, υπακούσας όλως, Θεού Αρχάγγελε, παρρησίας σης γεγύγνωμαι, μεταγνόντα ήδη μη παρίδης με.
Θεωρίας Αρχάγγελε, των σκοτεινοτάτων δαιμόνων ρυσαί με, εν καιρώ ότε του σώματος η ψύχη μου μέλλει εκχωρήσεσθαι.
Καταφύγιον άπαντες, και ωχυρωμένον πύργον, πυρίμορφοι, τον ναόν υμών Αρχάγγελοι, κεκτημένοι νυν υμίν προσφεύγομεν.
Θεοτοκίον.
Αποστάντα του κτιστού μου αλλά εν μετανοία επανερχόμενον, τούτω πάλιν με οικείωσον, συ Παρθενομήτορ, μεσιτείαις σου.
Ωδή ε΄. Φώτισον ήμας.
Απαντά φλογμόν, αθυμίας αποσβέσατε, της ταπεινής μου ψύχης οι πυρσολαμπείς, και της χαράς υμών δρόσον ταύτη εκπέμψατε.
Νίκην των εχθρών, των αΰλων, ω Αρχάγγελοι, των κινουμένων πάντοθεν καθ ημών, συμπολεμούντες αοράτως μοι παρέχετε.
Ολόν μου τον νουν, αστραπαίς ταις εκ προσώπου σου, καταλαμπρύνας καθαρόν Μιχαήλ, ίνα τρανώς καθορώ σου κάλλος το άρρητον.
Θεοτοκίον.
Νεάν και δεινήν, έφιστασαν μοι την έφοδον, εκ ληστρικών του πονηρού προσβολών, συ Θεοτόκε δυνάμει άρδην απόλεσον.
Ωδή ς΄. την δέησιν εκχεώ.
Νεότητος, της εμής Άρχάγγελε αμαρτίας και αγνοίας μου πάσας, τον ποιητήν και Θεόν μου δυσώπει, επιλησθήναι εν ώρα της κρίσεως, και μοίρας αυτού της δεξιάς, δωρεάν με ποιήσαι συμμέτοχον.
Εισάκουσον, Μιχαήλ Άρχάγγελε, της φωνής των εν τω θειω ναώ σου, και προ της σης θειοτάτης εικόνος, γονυπετούντων θερμαίς παρακλήσεσι, και δος των ευχών επιτυχείν, και χαρά απελθείν εις τα ίδια.
Συνέκδημον, εν εξόδω ψύχης μου, προς πορείαν την ουρανιών έχειν, σε δυσωπώ, Μιχαήλ Ταξιάρχα, και της ζώης μου ενταύθα συλλήπτορα, προς πάσαν παράταξιν εχθρών, και φρουράν μου και σκέπην και φύλακα.
Θεοτοκίον.
Ανείκαστον, του εκ σου γεννηθέντος, Θεοτόκε αειπάρθενε οίδα, την δια σου σωτηρίαν τω κόσμω, και ευσπλαγχνίαν και οίκτον και ελεόν διο υπέρ πάντων των πιστών, προς αυτόν σε μεσίτην προβάλλομαι.
Διασώσον, από κινδύνων τους δούλους σου, Ταξιάρχα, ότι πάντες προς τον Θεόν μεσίτην θερμότατον, κεκτήμεθα Άρχάγγελε του Κυρίου.
Επίβλεψον, εν ευμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, και ίασαι, της ψυχήςμου άλγος.
Αίτησις και το Κοντάκιον
Ήχος δ΄. ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
οι τω Ναώ σου τω σεπτώ παρεδρεύοντες, και εν αυτώ σε ευσεβώς μεγαλύνοντες, ως των αΰλων τάξεων πρωτεύοντα, πίστει δυσωπούμεν σε, Αρχιστράτηγε θείε, πάσης εξελού ημάς της εχθρών τυραννίδος, και της μελλούσης ρύσαι απειλής, και της γεέννης ταις σαις παρακλήσεσι.
Προκείμενον.
ο ποιων τους Αγγέλους αυτού πνεύματα και τους λειτουργούς Αυτού πυρός φλόγα. (δίς)
Στίχος. Ευλόγει η ψύχη μου τον Κύριον.
ο ποιων τους Αγγέλους αυτού πνεύματα και τους λειτουργούς Αυτού πυρός φλόγα.
Ευαγγέλιον.
εκ του κατά Ματθαίον
(Κεφ. ιη΄ 10-20).
Είπεν ο Κύριος Οράτε μη καταφρονήσητε ενός των μικρών τούτων λέγω γαρ υμίν ότι οι άγγελοι αυτών εν ουρανοίς δια παντός βλέπουσι το πρόσωπον του πατρός μου του εν ουρανοίς. Ήλθε γαρ ο υιός του ανθρώπου σώσαι το απολωλός. τι υμίν δοκεί ; εάν γένηταί τινι ανθρώπω εκατόν πρόβατα και πλανηθή εν εξ αυτών, ουχί αφείς τα ενενήκοντα εννέα επί τα όρη, πορευθείς ζητεί το πλανώμενον ; και εάν γένηται ευρείν αυτό, αμήν λέγω υμίν ότι χαίρει επ αυτώ μάλλον η επί τοις ενενήκοντα εννέα τοις μη πεπλανημένοις. Ούτως ουκ έστι θέλημα έμπροσθεν του πατρός υμών του εν ουρανοίς ίνα απόληται εις των μικρών τούτων. Εάν δε αμαρτήση εις σε ο αδελφός σου, ύπαγε και έλεγξον αυτόν μεταξύ σου και αυτού μόνου εάν σου ακούση, εκέρδησας τον αδελφόν σου εάν δε μη ακούση, παράλαβε μετά σου έτι ένα η δύο, ίνα επί στόματος δύο μαρτύρων η τριων σταθή παν ρήμα. Εάν δε παρακούση αυτών, ειπέ τη εκκλησία εάν δε και της εκκλησίας παρακούση, έστω σοι ώσπερ ο εθνικός και ο τελώνης. Αμήν λέγω υμίν, όσα εάν δήσητε επί της γης, έσται δεδεμένα εν τω ουρανώ, και όσα εάν λύσητε επί της γης, έσται λελυμένα εν τω ουρανώ. Πάλιν αμήν λέγω υμίν ότι εάν δύο υμών συμφωνήσωσιν επί της γης περί παντός πράγματος ου εάν αιτήσωνται, γενήσεται αυτοίς παρά του πατρός μου του εν ουρανοίς. ου γαρ εισι δύο η τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα, εκεί ειμι εν μέσω αυτών.
Δόξα.
ταις των Ασωματών πρεσβείαις Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη, των εμών εγκλημάτων.
και νυν.
ταις της Θεοτόκου πρεσβείαις Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη, των εμών εγκλημάτων.
Στίχος. Ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου.
Προσόμοιον.
Ήχος πλ. β΄. Όλην αποθέμενοι.
Ταξιάρχαι μέγιστοι, και αρχηγοί των αγγέλων, προστάται θερμότατοι, Μιχαήλ και Γαβριήλ, πάσης κτίσεως οι περί την άκτιστον της Τριάδος δόξαν, εν υψίστοις διιπτάμενοι, και επινίκιον ύμνον τον τρισάγιον μέλποντες, Θεόν τον τρισυπόστατον, κτιστήν των απαντών και εύσπλαχνον, θείαις προστασίαις υμών εκδυσωπήτε εκτενώς επιτυχείν ημάς απαντάς, της Αυτού ελλάμψεως.
Σώσον ο Θεός τον λαόν σου.
Ωδή ζ. οι εκ της Ιουδαίας.
τη δυνάμει σου πάσης, λοιμικής ασθενείας και πυρετού χαλεπού, τους σε προσκαλουμένους απαλλάξον εν ταχεί, Μιχαήλ Αρχιστράτηγε, και οφθαλμιάς δεινής και πάσης μαλακίας.
οι τον θρόνον κυκλούντες της τρισυποστάτου Θεότητος Άγγελοι, και λάμψεως εκείνης μετέχοντες αρρήτως, τοις εν σκότει καθεύδουσι, αντιπαρέχοντες φως νυκτός απολυτρούσθε.
Σωτηρίαν παράσχου, τοις μακρόθεν άπασιν επιφοιτήσασι, συναμά τοις πλησίον Ναώ σου τω αγίω Μιχαήλ Αρχιστράτηγε, των ορατών τε αυτών εχθρών και αοράτων.
Θεοτοκίον.
σε την Μόνην Παρθένον, και μητέρα απαντών του Βασιλέως Χριστού, Θεού του ζωοδότου, υμνούμεν, προσκυνούμεν Μαριάμ χαριτώνυμε, και ευλογούμεν πιστώς, εις πάντας τους αιώνας.
Ωδή η΄. τον Βασιλέα.
Αποτεφρώσαντες, τα υλώδη μου πάθη, τω πυρί της υμών απαθείας, ζην με εν αγνεία, Αρχάγγελοι φρουρείτε.
Γενναιοφρόνως μοι, και στερρά διάνοια, προσβολάς του διαβόλου τροπούσθαι, θείε Ταξιάρχα, τη ση δυνάμει δίδου.
Γαλήνην άνωθεν, τοις ικέταις σου δίδου, Μιχαήλ ο Αρχών των αγγελών, περιφερομένοις τοις κύμασι του βιού.
Επί τα πάλαι σου, κατιδόντες σημεία, παρεγένοντο τα πλήθη των ώδε, δείξον ουν καν τούτοις, την σην θαυματουργίαν.
Θεοτοκίον.
Ιθύνον Δέσποινα τον εμόν βιον παντά, προς τον θείον νόμον του Χριστού μου, πέμπτουσα μοι χάριν, την σην εις σωτηρίαν.
Ωδή θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.
Λιμένι του Σωτήρος, την οικτράν ψυχήν μου, χωριζόμενοι του σώματος Αγγελοί, της μετανοίας ιστίω εγκαθωρμίσατε.
ο ρύστης και φρουρός, μου και παραμύθια, της τελευταίας πνοης μου Αρχάγγελε, μη απ εμού χωρισθείης, και τότε δέομαι.
Υπόπτεροι τελούντες, ταχεί λειτουργείται, και φοβεροί τοις πολλοίς επιδείκνυσθε, διο εμοί επελθόντες, φαιδροί οφθείητε.
συν πάσαις ουρανίων, ταις χοροστασίαις, υπέρ ημών τον Θεόν ικετεύετε, οι αρχηγοί των Αγγελών και υπερεύχεσθε.
Θεοτοκίον.
ως Μήτηρ του Θεού μου, κόρη Παναγία, τοις οικτιρμοίς σου ημέρα της κρίσεως, του σου Υιού ημάς ρύσαι της κατακρίσεως.
Άξιόν εστιν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και Μητέρα του Θεού ημών. την τιμιωτέραν των Χερουβείμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον σε μεγαλύνομεν.
και τα επόμενα Μεγαλυνάρια,
ω της θεωρίας σου της φρικτής, και της καλλονής σου, της πυρίνης και θεαυγούς, κατέχεις το σκήπτρον Μιχαήλ τη χειρί σου, και μέλπεις τη Τριάδι, ύμνον τρισάγιον.
Πρωτός ως υπαρχών της στρατιάς, της επουρανίου Αρχιστράτηγε Μιχαήλ, πάρεσο προστάτα πάντων ημών εν μεσώ των πίστει τε και πόθω ανευφημούντων σε.
Έχων σε προστάτην και βόηθον, φύλακα και ρύστην, της ψύχης μου της ταπεινής, Μιχαήλ πρωτάρχα, και μέγα Ταξιάρχα, εν ώρα του κινδύνου συ μοι βοηθήσον.
Μιχαήλ Αρχάγγελε του Χριστού, μη έλθης ως λεών αγριώτατος επ εμέ, μηδέ την ψυχήν μου αρπάσης ως στρουθίον, εν ώρα του κινδύνου συ μοι βοηθήσον.
Χαίροις, ιερώτατε Γαβριήλ, χαίροις ω προστάτα, των Αγγελών προμηνυτά, χαίροις ο το χαίρε μηνύσας τη Παρθένω εν Ναζαρετ την πόλει, σε μεγαλύνομεν.
Δεύτε ευφημήσωμεν οι πιστοί, τους δύο φωστήρας τους μεγάλους και φωταυγείς, Μιχαήλ τον μέγαν και Γαβριήλ τον θείον, τους δύο Ταξιάρχας του Παντοκράτορος.
Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι Πάντες μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εις το σωθήναι ημάς.
το Τρισάγιον
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. (τρις).
Δόξα Πατρί, και υιω, και αγίω Πνεύματι,
και νυν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριας, ελέησον ημάς Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος σου.
Κύριε, ελέησον Κύριε, ελέησον Κύριε, ελέησον.
Δόξα Πατρί
Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα σου ελθέτω η βασιλεία σου γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης. τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Ότι σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα του Πατρός και του Υιού καί
τού Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
και τα Τροπάρια ταύτα. Ήχος πλ. β΄.
Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, πάσης γαρ απολογίας απορούντες, ταύτην σοι την ικεσίαν, ως Δεσπότη, οι αμαρτωλοί προσφέρομεν, ελέησον ημάς.
Δόξα.
Κύριε ελέησον ημάς, επί σοι γαρ πεποίθαμεν. μη οργισθής ημίν σφόδρα, μηδέ μνησθής των ανομιών ημών. αλλ επίβλεψον και νυν ως εύσπλαχνος και λύτρωσαι ημάς εκ των εχθρών ημών. συ γαρ ει Θεός ημών και ημείς λαός σου, πάντες έργα χειρών σου και το όνομα σου επικεκλήμεθα.
και νυν.
της ευσπλαχνίας την πύλην άνοιξον ημίν, ευλογημένη Θεοτόκε, ελπίζοντες εις σε μη αστοχήσομεν, ρυσθείημεν δια σου των περιστάσεων συ γαρ η σωτηρία του γένους των Χριστιανών.
και το απολυτίκιον. Ήχος δ΄. ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
των ουρανιών στρατιών Αρχιστράτηγοι, δυσωπούμεν υμάς ημείς οι ανάξιοι, ίνα ταις ημών δεήσεσι τειχίσηται ημάς, σκέπη των πτερύγων της αΰλού υμών δόξης, φρουρούντες ημάς, προσπίπτοντες εκτενώς και βοώντας εκ των κινδύνων λυτρώσασθε ημάς ως Ταξιάρχαι των ανώ δυνάμεων.
Εκτενής και Απόλυσις, μεθ ην ψάλλομεν τα εξής
Ήχος β΄. Ότε εκ του ξύλου.
Πάντας τους την θείαν και σεπτήν, σου ασπαζομένους εικόνα, Μιχαήλ μέγιστε, πάσης απολύτρωσαι οργής και θλίψεως, και θανατού απάλλαξον, πικρού αιφνιδίου, και δεινής κακώσεως, σοφέ Ταξίαρχε, όπως προστασίαις σου θείαις πάντοτε σωζόμενοι πόθω, το σεπτόν σου όνομα γεραίρωμεν.
Δέσποινα πρόσδεξαι τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.
δι ευχών των Αγίων Πατέρων ημών.
Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών ελέησον ημάς.
Αμήν.
Τρίστιχον
Μιχαήλ δέξαι παρούσαν βίβλον καλώς
δίδους ειρήνην, άφεσιν τοις μέλπουσι
καί την κατάμφω ρώσιν τω πονήσαντι.
