Η Προσευχή είναι σαν τον μαγνήτη

Η προσευχή είναι σαν τον μαγνήτη.
Που τραβά την χάρη του Θεού.

Που τραβά την πρόνοια του Θεού.
Και αυτή η πρόνοια σκεπάζει αόρατα το κόσμο,
δυναμώνει αόρατα τον κόσμο,
συντηρεί αόρατα τον κόσμο και δίνει στον άνθρωπο ορατά παρηγοριά και δύναμη.

Όταν δεν έχει προσευχή ένας τόπος δεν έχει παρηγοριά, δεν έχει δύναμη.

Γι’αυτό, λοιπόν, στις δυσκολίες και τις δικές μας και των αδελφών μας,
να μην αποκάμνουμε να προσευχόμαστε γι’αυτούς.

πολλές φορές με καλούν πνευματικά παιδιά, φίλοι και γνωστοί και λένε … Πατερούλη κάνε μια προσευχή για μας …ένα κομποσχινάκι .. έχουμε αυτό το θέμα το άλλο ζήτημα και πολλές φορές τα χάνουν όταν τους λέγω ..και σεις να προσεύχεστε για μένα… το έχω και γω ανάγκη..
“αλλήλων τα βάρη βαστάζεται” μας είπε ο Κύριος μας, το ίδιο είναι και η προσευχή
Είναι πολύ σημαντικό. Πάρα πολύ σημαντικό έργο η προσευχή…

Και όταν προσεύχεσαι να μην είσαι, όπως οι υποκριτές, που τους αρέσει να προσεύχονται όρθιοι στις συναγωγές και στις γωνίες των πλατειών, για να τους βλέπουν οι άνθρωποι. Σας βεβαιώνω αληθινά, πως αυτοί έχουν πάρει την ανταμοιβή τους. Ματθαίου κεφ. στ’ στίχοι 5-15
ο καρδιογνώστης Χριστός ξέρει τα κρύφια της ψυχής σου …μην υποκριθείς λοιπόν και μην διστάσεις να εκτεθείς κατά την ώρα της προσευχής …
Δεν υπάρχει στον κόσμο υψηλότερη εργασία από την προσευχή, γιατί αυτή ενώνει τον άνθρωπο με τον Θεό. Σκαλάκι σκαλάκι χτίζεται η γέφυρα μεταξύ του Ουρανού και της γης… Λέξη με την λέξη μέσα στην προσευχή βρίσκονται τα υλικά και οικοδομείτε η εμπιστοσύνη μας στον Θεό και η αποκάλυψη εκείνου στην Καρδιά μας .

Για το μεγαλείο και τη σπουδαιότητά της, τους τρόπους και αποτελέσματα της μας μιλούν διεξοδικά οι ιερές Γραφές και οι άγιοι Πατέρες.

Εμείς εδώ τώρα θα τονίσουμε μόνο πόσο βοηθάει στις θλίψεις.

διότι βλέπω τριγύρω μου μόνο θλίψη και ψεύτικη χαρά …
θλίψη γιατί ο άνθρωπος κέρδισε τον Χοϊκό εαυτό του και πανηγύρισε σε ιλουστρασιόν και φαντεζί αστικά τοπία …αποθέωσε το ψεύτικο και δανεικό χρήμα που δήθεν του χαρίστηκε από μπουζούκια σε καφέ και από σχέση σε σχέση… ξοδεύτηκε ηθικά βούλιαξε μεθυσμένος από την πρόσκαιρη επιτυχία του σε υλικά θεάματα και ηδονές…. μόνο που δεν θυμήθηκε πως όλες οι γιορτές και οι πανηγύρεις τελειώνουν και κάποιος πρέπει να μαζέψει τα σκουπίδια ….
τόσα σκουπίδια, τόσα άχρηστα σκουπίδια μόνο και μόνο για να τονώσει τον εγωισμό του, να περηφανευτεί ότι είναι κυρίαρχος της ζωής του ….
μα το κενό παραφυλάγει …έρχεται και μας κτυπάει την πόρτα …και τότε στην γωνιά των συλλογισμών και των καταμετρήσεων έρχεται η λύπη … μέσα στο απολογισμό των αστοχιών μας έρχεται η Θλίψη…
και τότε σιγοψιθυρίζουν όλοι …ωχ Θεέ μου …
και ως εκ θαύματος από την κρυμμένη φωτεινή πλευρά του σκοτισμένου τους μυαλού μια μικρή ξεχασμένη προσευχή, φέρνει μέσα στην αναστάτωση της Λύπης μια ηρεμία… και κει στο πουθενά του θλιμμένου μικρόκοσμου μας …γεννιέται μια καταφυγή …

Πραγματικά, δεν υπάρχει πιο μεγάλη παράκληση από την καταφυγή στον Κύριο με την προσευχή. “Στον Κύριο προσευχήθηκα δυνατά, όταν με βρήκαν θλίψεις, και με άκουσε”, λέει ο προφήτης Δαβίδ (Ψαλμ. 119:1).

Αυτό έκαναν όλοι οι άγιοι στις θλίψεις τους, και η θεία βοήθεια δεν αργούσε, όπως δεν αργεί ποτέ ν΄ανταποκριθεί στην ικεσία του δικαίου. Είναι, άλλωστε, ρητή η υπόσχεση του Κυρίου: “Ζήτησε τη βοήθειά μου στη θλίψη σου, και θα σε γλυτώσω απ΄αυτήν” (Ψαλμ. 49:15).
Μόλις, λοιπόν, πέσει επάνω σου η θλίψη,μη μικροψυχήσεις, μην ταραχθείς.
Στρέψε ικετευτικά τα μάτια σου στον ουρανό, και ζήτα ταπεινά τη θεία βοήθεια.
Ταπεινά … στο τονίζω …γιατί έμαθες στην ζωή σου να επιβάλλεσαι και να επιτάσεις στους άλλους γύρω σου τα εγωικα σου θέλω ,,,ανύψωσες τον εαυτό σου σε βάθρα κενοδόξου νικητή … και ξέχασες δυο σημαντικές ισορροπίες …
Την Διάκριση και την Σύνεση

Αν συμφέρει λοιπόν την ψυχή σου και συμβάλλει στη σωτηρία σου η απαλλαγή από τη δοκιμασία, να μην έχεις αμφιβολία ότι ο Θεός θα εισακούσει την προσευχή σου και θα σε απαλλάξει. Αν όμως αυτό είναι ασύμφορο για την ψυχή σου -πράγμα που μόνο Εκείνος, ο πάνσοφος, γνωρίζει- μήτ΄εσύ δεν θα πρέπει να το θέλεις.

Καλύτερα είναι να θλίβεσαι πρόσκαιρα τώρα, παρά να στερηθείς την αιώνια ζωή.
και αν απάντηση δεν λαμβάνεις από πάνω , μη σταματήσεις να προσεύχεσαι.
Γιατί πολλές φορές ο Κύριος επιτρέπει να μας βρουν οι θλίψεις για να τρέξουμε κοντά Του. μας επιτρέπει να τον στερηθούμε για να αξιολογήσουμε τον εαυτό μας μέσα στην απουσία του..

Όταν όλα πηγαίνουν καλά, Τον ξεχνάμε. Και όταν αρχίζουν τα προβλήματα, τότε Τον θυμόμαστε! Είμαστε κι εμείς σαν τ΄άμυαλα παιδάκια, πού, όταν είναι χορτάτα και δεν έχουν καμιά δυσκολία, το ρίχνουν στο παιχνίδι και ξεχνούν τους γονείς τους, όταν όμως πεινάσουν ή πέσουν και χτυπήσουν που θενά, τότε τρέχουν κλαίγοντας στους γονείς και ζητούν βοήθεια.
και μιας και είπαμε παιδάκια… δεν φτάνει που εσύ σχημάτισες έναν κόσμο πλασματικής χαράς και αληθινών Θλίψεων και απέχεις από τον θεό …κάνεις και τα παιδιά σου το ίδιο κενά και ματαιόδοξα σαν εσένα …τα τρέχεις όλη μέρα σε αθλήματα ..μπάσκετ μπάλες τένις κολύμβηση …καλλιτεχνικά θεάματα και δραστηριότητες …αλλά στην εκκλησιά δεν σηκώθηκες να τα πας μια Κυριακή… μια προσευχή δεν τους έμαθες …
τους έμαθες να φωναζουν “θρύλε όλε” , τους έμαθες το smartphone και το playstation και αυτά γιναν πιο θλιμμένα απο εσένα …τα έχουν όλα κάποια από αυτά τα παιδάκια …αλλά είναι “φτωχά” και θλιμμένα…

Αδελφέ να ξέρεις …Όλα τα καλά με την προσευχή τ΄ αποκτάμε.
Και όλα τα λυπηρά με την προσευχή τα ξεπερνάμε.
Γι΄αυτό ο Ιησούς είπε: “Να μένετε άγρυπνοι και να προσεύχεστε αδιάκοπα” (Λουκ. 21:36).

Με την προσευχή θα νικήσεις κι εσύ τις θλίψεις,
με την προσευχή θ΄αποκτήσεις ξανά τις χαμένες αρετές,
με την προσευχή θα ενωθείς με τον Κύριο,
με την προσευχή θα γίνεις μέτοχος της μακαριότητός Του…
με την προσευχή δεν θα φοβηθείς τίποτα ακόμα και αν περπατήσεις και διασχίσεις την κοιλάδα του θανάτου … του χοϊκού σου εαυτού…

αύτη η χώρα παιδεύεται γιατί ξέχασε να προσεύχεται …
γιατί κατάφεραν οι Πρωτομάστορες της Νέας τάξης να ευτελίσουν τις αξίες της ..
τα πάτρια πιστεύω της οι αρετές που κοσμούν κάθε ανδρεία ψυχή ,,, τι είμαι χωρίς την δύναμη της πίστης ;;;;
αρέσκετε ο λαός της απλά να ανακοινώνει μεγάλα και εκθαμβωτικά λόγια…
σοφών φιλοσόφων , φωτισμένων πατέρων της εκκλησιάς, μεγάλων αγωνιστών του έθνους… αλλά απέχει από την προσομοίωση … στέκεται αποφασιστικά στην αδράνεια.
γιατί ξέχασε οτι είναι γέννημα θρέμμα ανδρών και γυναικών σοφών, ανδρών και γυναικών πνευματικών, ανδρών ανδρείων και γυναικών θαρραλέων ……………………… στο σώμα στην ψυχή και στο μυαλό

αύτη η χώρα είναι άψυχη πια …
ΣυνΕλληνα προσευχήσου ξανά…