ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΣΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟ ΜΑΣ

Πάλι με δέρνουν θάλασσες, κύματα, καταιγίδες,
συκοφαντίες, σύννεφα, κατατρεγμοί, παγίδες!

Ζάλες με κύκλωσαν πολλές, βέλη με σημαδεύουν,
θλίψεις και αναστεναγμοί, εχθροί με παγιδεύουν!

Μπροστά μου στήνονται σταυροί, θέλουν να με σταυρώσουν!
Μα εγώ τους ευεργέτησα! Γιατί θα με εξοντώσουν;

Γι’ αυτό πάλι στα γόνατα, πέφτω Υπεραγία,
σταμάτησε παρακαλώ, κύματα και κακία…

Δος μου ευφροσύνη και χαρά, χαρά απ’ τη δική Σου,
χαρά απ’ τη Μεσιτεία Σου κι από τον Ποιητή Σου!

Χαρά απ’ τον Παράδεισο κι από το έλεός Σου!
Χαρά από τα σπλάχνα Σου, χαρά από το Γιό Σου!

Είσαι Βασίλισσα χαράς και γλυκασμός Αγγέλων!
Είσαι δροσιά παντοτινή, άρτος των πονεμένων!

Χρόνια και χρόνια λαχταρώ, να ζήσω τη χαρά Σου,
τώρα μπροστά Σου Δέσποινα, την πήρα απ΄τη ματιά Σου!

Σ’ ευχαριστώ Παρθένα μου, Αγία, Ευσπλαχνία!
Σ’ ευχαριστώ χίλιες φορές, Χαρά και Σωτηρία…

Από την ποιητική συλλογή "Χαίρε Περιβόλι της Παναγίας" Θεσσαλονίκη 1999