ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΚΕΑΦΑΛΟΝΙΑΣ: Ικετήριος ευχή εις τον όσιο και θεοφόρο πατέρα ημών Γεράσιμο, προστάτη και φύλακα της νήσου Κεφαλληνίας.
Aλλ’ ω θεοφόρε και επίγειε πάτερ Γεράσιμε, εις το τέλος τον αληθινό της ημών πατρίδος προστάτη στρέφω την δέησίν μου, τον δια των έργων σου δοξάσαντα τον Θεό και παρά του Θεού άντιδοξασθέντα, διευθύνω τας ικετηρίους ταύτας εύχάς μου. Δέξε αυτάς, ως ο Θεάνθρωπος και γλυκύς Ιησούς απεδέχθη τα δύο λεπτά της χήρας. Σύ ικέτευσον τον είρηνάρχην Θεό να έμπνευση εις όλους τους ανθρώπους και ειδικώτερον τους χριστιανούς την προς αλλήλους Αγάπη. Αποδίωξαν αφ’ ημών τα θεομίσητα πάθη του φθόνου, της καταδρομής, της υπερηφανίας και της μνησικακίας.
Συνέργησαν να είμεθα και πράγμα και όνομα χριστιανοί. Θεράπευσον τους εν ασθενείαις κατακειμένους, και τούς υπό πνευμάτων ακαθάρτων ενοχλούμενους. Πρέσβευε και δι’ εμέ τον αμαρτωλό και ανάξιο δούλο του Θεού Γαβριήλ ιερομόναχου. Και δός μοι υγεία σώματος και ψυχής, γενού προστάτης των διαβημάτων μου.
Λύτρωσε με από τας παγίδας του πονηρού δαίμονος. Σκέπε την Μονή και την νήσο σου.
Φύλαττε αυτάς ανενόχλητους και ανωτέρας πάσης ραδιουργίας, αιρέσεως, επιβολής και επιβουλής έως ότου ανταναιρεθή η σελήνη. Χάριζε ειρήνη εις την Εκκλησία. Ένταξον εις τας ψυχάς και καρδίας την αρετή και την γαλήνη. Καταξίωσον δε ημάς, καθώς εις την πρόσκαιρο ταύτη πατρίδα μας ασπαζόμεθα το θαυματόβρυτον σώμα σου και εις άλλα μέρη της γής την αγίαν εικόνα σου, ούτω και εις την αρχαία εκείνην την μακαρίαν και αιώνιον, να δοξάζωμεν μετά σου τον εν Τριόδι ένα Θεόν, απολαμβάνοντες τα ανεκλάλητα εκείνα αγαθά «α οφθαλμός ουκ είδε, και ους ουκ ήκουσε, και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη». Γένοιτο, γένοιτο, όσιε πάτερ Γεράσιμε.
Βιβλιογ. Εγκόλπιον Προσευχών Γαβριήλ Ανδ. Σταματελάτου Αγιορείτου του Κεφαλλήνος 1972
