ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ: Τών αοράτων εχθρών μου, το άϋπνον επίστασαι, Κύριε, και της αθλίας σαρκός μου, το άτονον έγνως, ο πλάσας με·
διό εις χείράς σου, παραθήσομαι το πνεύμά μου. Σκέπασόν με πτέρυξι της σής αγαθότητος, ίνα μη υπνώσω εις θάνατον, και τους νοερούς οφθαλμούς μου φώτισον, εν τη τρυφή των θείων λόγων σου, και διέγειρόν με εν καιρώ ευθέτω, προς σήν δοξολογίαν, ως μόνος αγαθός και φιλάνθρωπος.
Στίχ. Επίβλεψον επ’ εμέ και ελέησόν με, κατά το κρίμα των αγαπώντων το όνομά σου.
Ως φοβερά η κρίσις σου, Κύριε, των Αγγέλων παρισταμένων, των ανθρώπων εισαγομένων, των βίβλων ανεωγμένων, των έργων ερευνωμένων, των λογισμών εξεταζομένων. Ποία κρίσις έσται εν εμοί, τώ συλληφθέντι εν αμαρτίαις; τίς μου την φλόγα κατασβέσει; τίς μου το σκότος καταλάμψει; ει μή, σύ, Κύριε, ελεήσεις με, ως φιλάνθρωπος;
(Προσευχές από την ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου)