ΔΥΝΑΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ: Κάποιος αγράμματος μοναχός δεν ήξερε καμμία προσευχή να πει. Του λέει ο γέροντας:
Αφού δεν μπορείς να μάθεις κάποια προσευχή να λες το: «Θεοτόκε Παρθένε Χαίρε»
Γέροντα, ούτε αυτό μπορώ να το πω
Ε, τότε λέγε μόνο το: «Χαίρε Μαρία»
Αυτό μπορώ να πω! Αυτό μπορώ να το μάθω, είπε ο μοναχός.
«Χαίρε Μαρία» έλεγε ο μοναχός καθημερινά, χιλιάδες φορές.
Ο διάβολος του παρουσιάστηκε μια μέρα και του είπε:
Σταμάτα να λες αυτήν την προσευχή, γιατί δεν μπορώ να σε πλησιάσω..
Κοιμήθηκε ο γέροντας και το θάψανε. Στο τάφο του μετά από καιρό άνθισε μόνο του ένα λουλούδι. Ανοίξανε τον τάφο να δούνε και είδαν παραδόξως, ότι είχε ρίζα την καρδιά του μοναχού, η οποία δεν είχε λιώσει και έγραφε πάνω σε αυτήν: «Χαίρε Μαρία» με χρυσά γράμματα!
Έμεινε στην ιστορία ο μοναχός αυτός ως ο «Χαίρε Μαρία».
Εκείνος που εγκωμιάζει την Παναγία χαριτώνεται και κάθε φορά που την εγκωμιάζει, κάθε φορά προβιβάζεται.
Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα
Επί Σοί χαίρει, Κεχαριτωμένη, πάσα η κτίσις, αγγέλων τό σύστημα καί ανθρώπων τό γένος, ηγιασμένε ναέ καί παράδεισε λογικέ, παρθενικόν καύχημα, εξ ής Θεός εσαρκώθη καί παιδίον γέγονεν ο πρό αιώνων υπάρχων Θεός ημών· τήν γάρ Σήν μήτραν θρόνον εποίησε, καί τήν Σήν γαστέρα πλατυτέραν ουρανών απειργάσατο. Επί Σοί χαίρει, Κεχαριτωμένη, πάσα η κτίσις δόξα Σοι.
Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά Σού. ευλογημένη, Σύ εν γυναιξί, καί ευλογημένος ο καρπός τής κοιλίας Σου, ότι Σωτήρα έτεκες τών ψυχών ημών.
