Λογισμοί: Μετά την βροχή και ποτέ πρίν….
Όταν η φθορά σαρώσει τα πάντα. Εκεί φανερώνονται Ξεκάθαρα: Οι προθέσεις. Τα μεγάλα λόγια. Η αληθινή εικόνα κάτω από τις Μάσκες. Χωρίς την πυρά της δοκιμής κανείς δεν ζυγιάζεται. Πειρασμοί. Πείρα,Ταλαιπωρία, Πόνος…..
Όταν τα Όνειρα στερεύουν. Μέσα στην Απελπισία, η Αλήθεια φανερώνεται. Τώρα δεν υπάρχουν Χαρές. Εξάρσεις. Εγωισμοί. Ελπίδες. Μεγαλεπήβολα Σχέδια. Το βήμα βαρύ. Τα Μάτια κατεβασμένα. Μόνο στο καμίνι της μεγάλης δοκιμασίας. Κάτω από τα χαλάσματα. Μέσα στο σκοτάδι. Συνειδητοποιείς την υπαρξιακή σου Μοναξιά…..
Μα ακριβώς στο κατώτατο σκαλί, στην αποδοκιμασία. Στην Ήττα κρύβεται μια Μεγάλη Νίκη: Η Επίγνωση. Η Αυτογνωσία. Πλέον το ζύγι είναι ακριβές……
Η Γοητεία ελκύει. Μα η Απογοήτευση οδηγεί στην Οδό. Υπάρχει κόλλημα ή ανωριμότητα όταν έχεις αποτύχει; Ο φόβος παύει να απειλεί. Εδώ οι Ένοχες περιττεύουν. Πορεύεσαι χωρίς Αιδώ. Χωρίς Αναστολές…. Μα ώριμα….
Ο 《Βρεγμένος ως το μεδούλι》 τι έχει να φοβηθεί; Το τίμημα της Γνώσεως είναι συντριπτικό. Εάν δεν αφυδατωθεί και η Τελευταία ικμάδα της ψυχής δεν ανοίγουν το μάτια στο Φώς……
Μήπως τελικά η Φθορά, ο Θάνατος, η Μοναξιά, η Ασχήμια είναι προϋποθέσεις για την Αλήθεια στην Ζωή;
π.Νεκτάριος Κουτρουμάνης
