Χριστός: Εις τό όνομα τού Πατρός καί τού Υιού καί τού Αγίου Πνεύματος.
Διαβάζουμε συνεχώς γιά τά θαύματα τού Χριστού στά Ευαγγέλια καί αναρωτιόμαστε: «Γιατί ήταν τότε δυνατά. Γιατί γίνονταν τέτοια πράγματα εκείνες τίς ημέρες, ενώ εμείς σήμερα βλέπουμε τόσα λίγα θαύματα. Νομίζω ότι υπάρχουν τρείς πιθανές απαντήσεις.
Πρώτον ότι εμείς δέν βλέπουμε τά θαύματα πού συμβαίνουν γύρω μας, θεωρούμε τά πάντα δεδομένα, σάν απόλυτα φυσικά. Δεχόμαστε όλα τά αγαθά από τά χέρια τού Θεού σάν νά ήταν φυσιολογικά καί δέν βλέπουμε πιά ότι η ζωή είναι ένα θαυμάσιο θαύμα, ότι δηλαδή ο Θεός ήθελε νά μάς δημιουργήσει, ότι μάς κάλεσε από τήν ανυπαρξία στήν ύπαρξη εναποθέτοντας μπροστά μας ολόκληρο τό θαύμα τής ύπαρξης.
Ούτε περιόρισε τόν εαυτό Του σ αυτό. Μάς κάλεσε γιά νά είμαστε παντοτινά φίλοι Του καί νά βιώσουμε ατελεύτητα τήν αιώνια θεία ζωή. Αποκάλυψε σ εμάς τόν Εαυτό Του. Γνωρίζουμε ότι Αυτός είναι ο Θεός καί τόν αναγνωρίζουμε στό πρόσωπο τού Χριστού ως Θεό, τού οποίου η αγάπη δέν ταλαντεύεται μπροστά στό δικό του θάνατο πού ήταν νά σώσει αυτούς πού αγαπούσε.
Καί τί γίνεται μ εκείνα τά θαύματα πού είναι λιγότερο φανερά σ εμάς, όπως η υγεία, η ειρήνη, η φιλία, η αγάπη; Είναι όλα θαύματα- δέν μπορείς νά τά εξαγοράσεις, δέν μπορείς ν αναγκάσεις κανένα νά σού δώσει τήν καρδιά του. Καί παρ όλα αυτά γύρω μας υπάρχουν τόσες πολλές καρδιές ανοιχτές η μία απέναντι στήν άλλη, τόση πολλή φιλία, τόση πολλή αγάπη. Καί η φυσική μας ύπαρξη, τήν οποία θεωρούμε τόσο δεδομένη, δέν είναι ένα θαύμα;
Αυτό είναι τό πρώτο σημείο πού ήθελα ν αναφέρω, ότι δηλαδή ολόκληρη η ζωή είναι ένα θαύμα. Ξέρω, φυσικά, ότι υπάρχει πολύς, πάρα πολύς πόνος καί τρόμος σ αυτό, αλλά τήν ίδια στιγμή ένα τόσο σιωπηλό, σταθερό φώς λάμπει στό σκοτάδι: Μακάρι νά μπορούσαμε νά πιστέψουμε στό φώς καί νά γίνουμε παιδιά τού φωτός, όπως λέει ο Κύριος. Νά γίνουμε οι κομιστές τού φωτός;
Θά ήθελα νά κάνω ακόμη δύο σχόλια. Σήμερα διαβάζουμε ότι οι άνθρωπο είχαν ανάγκη, ότι οι απόστολοι πρόσεξαν αυτή τήν ανάγκη καί μίλησαν στόν Κύριο γι αυτή. Καί ο Θεός είπε: «Από σάς εξαρτάται άν θ ανακουφιστεί αυτή η ανάγκη, νά ταΐσετε αυτούς τούς πεινασμένους ανθρώπους», όταν αυτοί Τού είπαν, «μόνο δύο ψάρια καί πέντε ψωμιά μπορεί νά φτάσουν γιά τόσο πλήθος;» Καί ο Χριστός ευλόγησε εκείνα τά ψάρια καί τά ψωμιά καί ήταν αρκετά γιά τό πλήθος.
Λοιπόν τί περιμένει ο Θεός από μάς γιά νά κάνει θαύματα ελεύθερα μέ τήν θεϊκή του δύναμη στή γή; Πρώτα, ότι πρέπει νά προσέξουμε τήν ανάγκη τού άλλου. Περνάμε τόσο συχνά κοντά απ αυτή καί δέν ανοίγουμε τήν πόρτα στό Θεό γιά νά τού επιτρέψουμε νά μπεί καί νά κάνει εκείνο πού είναι αδύνατο νά κάνουμε εμείς. Άς ανοίξουμε τά μάτια μας γιά νά δούμε τίς ανάγκες τών ανθρώπων γύρω μας- υλικές, ψυχολογικές, πνευματικές, τή μοναξιά καί τούς πόθους του καί αμέτρητες άλλες ανάγκες.
Υπάρχει ακόμη ένα πράγμα στό οποίο ο Κύριος παροτρύνει τούς μαθητές Του. «Δώστε ό,τι έχετε καί θά μπορέσουμε νά τούς ταΐσουμε όλους». Οι Απόστολοι δέν άφησαν στήν άκρη μερικά ψάρια καί ψωμιά γιά τούς εαυτούς τους, τά έδωσαν όλα στόν Κύριο. Κι επειδή αυτοί έδωσαν τά πάντα, η Βασιλεία τού Θεού, τό βασίλειο τής αγάπης, τό βασίλειο, όπου ο Θεός μπορούσε νά δράσει ελεύθερα καί απερίσπαστα, εγκαθιδρύθηκε καί όλοι ήταν ικανοποιημένοι.
Αυτή η κλήση απευθύνεται καί σέ μάς: όταν βλέπουμε ανάγκη, άς δώσουμε τά πάντα καί τά πάντα θά είναι καλά.
Τώρα ένα τελευταίο σχόλιο: Όταν ο παραλυτικός, γιά τόν οποίο διαβάσαμε μερικές εβδομάδες πρίν, πήγε στόν Χριστό, ο Κύριος είδε τήν πίστη τών ανθρώπων καί θεράπευσε τόν άρρωστο άνδρα. Μπορούμε νά παράσχουμε τήν πίστη πού στερεύει σέ κείνους πού μάς περιτριγυρίζουν, μπορούμε νά τούς κουβαλήσουμε μέ τήν πίστη μας πάνω σ ένα φορείο. Αλλά η πίστη δέν είναι αρκετή. Στήν περίπτωση τού παραλυτικού δέν ήταν μόνο η πίστη πού έκανε τό Θεό νά τόν θεραπεύσει, αλλά ήταν καί η αγάπη γιά τόν άρρωστο άνδρα. Άν υπήρχε μόνο τόση αγάπη μεταξύ μας, τότε η Βασιλεία τού Θεού θά εγκαθιδρυόταν στήν εποχή μας καί ο Θεός θά δρούσε ελεύθερα.
Άς σκεφτούμε αυτό, ότι δηλαδή ο Θεός έκανε τά θαύματά Του, μέ τή συμμετοχή τού ανθρώπου. Από μάς εξαρτάται, άν η Βασιλεία γιά τήν οποία προσευχόμαστε καί τήν οποία περιμένουμε, θά εγκαθιδρυθεί στή γή, εκείνη η Βασιλεία τήν οποία καλούμαστε νά εγκαθιδρύσουμε μαζί μέ τό Θεό καί στό όνομα Αυτού. Αμήν.
Anthony Bloom (Metropolitan of Sourozh (1914- 2003))
-120x86.jpg)
