Κληρικοί: “Το ελληνικό έθνος βρίσκεται σε επιστράτευση. Από το κάλεσμα δεν μπορεί να λείπει ο ιερός κλήρος ο οποίος σε κάθε σε κάθε σημαντική στιγμή του έθνους έδινε πάντα το παρόν”…
έγραφε σε εγκύκλιο του προς τους εφημέριους όλων των ναών της χώρας, αμέσως με την ιταλική επίθεση ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χρύσανθος.
Πέρα από την επίσημη θέση της εκκλησίας, πολλοί απλοί κληρικοί στρατεύθηκαν στην πρώτη γραμμή. Μαζί με τον σταυρό τους πήραν και το όπλο τους. Η μοναδική διάκριση τους ήταν ένας σταυρός στο δίκοχο.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Αρχιεπισκοπής 87 ιερείς παρουσιάστηκαν ως εθελοντές στο μέτωπο, ενώ δεκάδες άλλοι βρίσκονταν ήδη από τον καιρό της ειρήνης τοποθετημένοι σε διάφορα συντάγματα.
Οι ιερείς μοιράστηκαν όλες τις κακουχίες με τους Έλληνες φαντάρους. Έκαναν λειτουργίες και έψελναν αντί σε ιερές τράπεζες σε απλές πέτρες, χτυπούσαν τις καμπάνες, λειτουργούσαν χωρίς άμφια, χωρίς δισκοπότηρα χωρίς εκκλησιαστικά βοηθήματα. Πολεμούσαν στο μέτωπο, έθαβαν τους νεκρούς, αλλά κυρίως εμψύχωναν τους στρατιώτες είτε σε έρημα εξωκλήσια, είτε στα χιονισμένα βουνά.
